Edukira joan

Esther García Llovet

Wikipedia, Entziklopedia askea
Esther García Llovet

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakEsther García Llovet
Jaiotza1963ko azaroaren 23a (60 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
ingelesa
Jarduerak
Jarduerakautorea, gidoilaria eta eleberrigilea

Esther García Llovet (Malaga, 1963ko azaroaren 23a) malagar idazlea eta itzultzailea da, ipuin- eta eleberri-liburuen egilea.[1][2]

Biografia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Psikologia klinikoan lizentziaduna da, eta zinema-zuzendaritzako ikasketak ere baditu.[1]

Lan ibilbidea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Dokumentalen gidoilari gisa lan egin du. 2000. urtean hasi zen idazten, Roberto Bolañoren literaturaren aurkikuntzak eman zion zirrara handiarengatik.[3] Kritikak zinemak bere literatura-hizkuntzan duen eraginaren garrantzia ere azpimarratu du, baita Ipar Amerikako autore errealistena ere, bereziki Raymond Carver-ena.[4][5]

Erreportajeak idatzi ditu aldizkako argitalpenetan, hala nola El País egunkariko El Viajero gehigarrian edo Qué Leer aldizkarian.

Lanak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Besteak beste, lan hauexek egin ditu:[6][7][8]

  • Coda. Madril: Lengua de Trapo, 2003
  • Submáquina. Madri: Salto de página, 2009.
  • Las crudas. Coruña: Ediciones del Viento, 2009.
  • Mamut. Bartzelona: Malpaso argitaletxea, 2014.
  • Cómo dejar de escribir. Bartzelona: Anagrama, 2017.
  • Sánchez. Bartzelona: Anagrama, 2019.
  • Gordo de feria. Bartzelona: Anagrama, 2020.
  • Spanish Beauty, Anagrama, 2022.

Liburu kolektiboetan parte hartzea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hurrenez hurren ageri dira lana, liburu kolektiboaren izenburua eta non/nork/noiz argitaratua izan den:

  • «Playa Monza», Todo un placer: antología de relatos eróticos femeninos. Córdoba: Berenice, 2005.
  • «Las Vegas», En las ciudades. Hilario J. Rodríguez (editor). Madril: Notorius Ediciones, 2009.
  • [Izenburu bako mikroipuina], El libro del voyeur. Pablo Gallo (ilustradorea eta editorea). Coruña: Ediciones del Viento, 2010.
  • Mi madre es un pez. Sergi Bellver y Juan Soto Ivars (antologoak). Bartzelona: Libros del Silencio, 2011.
  • «El hijo secreto de Yuri Gagarin», Lana: Rusia imaginaria. Care Santos (editorea). Madril: Nevsky Prospects, 2011.
  • «La M-30, gran velada», Madrid, con perdón. Mercedes Cebrián (editora). Madril: Caballo de Troya, 2012.
  • 666. Carmen Jiménezen edizioa. Egileak: Elia Barceló, Cristina Cerrada, Marta Sanz, Pilar Adón, Esther García Llovet eta Susana Vallejo. Sub Urbano, 2014.

Antologiak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Siglo XXI. Los nuevos nombres del cuento español actual./ XXI. mendea. Espainiako egungo ipuinaren izen berriak. Gemma Pellicer eta Fernando Vallsen edizioa. Palentzia: Menoscuarto, 2010.
  • Madrid, Nebraska. EE.UU en el relato español del siglo XXI. / Madril, Nebraska. EE.UU XXI. mendeko Espainiako kontakizunean. Sergi Bellver-en edizioa eta hitzaurrea. Bartleby, 2014.[9]

Egileari buruzko bibliografia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • BECERRA, Eduardo: «Visita al territorio de la Mancha», OREJUDO, Antonio (koordinatzailea): En cuarentena: nuevos narradores y crítica a principio de siglo XXI. Murtzia: Murtziako Unibertsitatea, 2004.
  • MEDEL, Elena (argitalpena eta hitzaurrea): Todo un placer: antología de relatos eróticos femeninos. Kordoba: Berenice, 2005.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ a b (Gaztelaniaz) «Libros de ESTHER GARCIA LLOVET | Casa del Libro» casadellibro (Noiz kontsultatua: 2023-12-05).
  2. ↑ «García Llovet, Esther» Editorial Anagrama (Noiz kontsultatua: 2023-12-05).
  3. ↑ GARCÍA LLOVET, Esther: «La novela de mi vida: 'Nocturno de Chile', de Roberto Bolaño», Culturamas, 15 de diciembre de 2012.
  4. ↑ BECERRA (2004), pág. 158.
  5. ↑ MEDEL (2005), pág. 12.
  6. ↑ (Gaztelaniaz) lecturalia.com. «Esther García Llovet: libros y biografía autora» Lecturalia (Noiz kontsultatua: 2023-12-05).
  7. ↑ «Egilearen liburu guztiakGarcia Llovet Esther» www.todostuslibros.com (Noiz kontsultatua: 2023-12-05).
  8. ↑ «Esther García Llovet» Bing (Noiz kontsultatua: 2023-12-05).
  9. ↑ Manuel Rico: «Madrid, Nebraska y viceversa: el espejo deforme e inevitable», Nueva Tribuna, 2014ko maiatzaren 9a. David Aliaga,ren antologia testuak Gonzalo Calcedo, Matías Candeira, Pepe Cervera, Fernando Clemot, Cristian Crusat, Sergio del Molino, Óscar Esquivias, Ignacio Ferrando, Esther García Llovet, Ismael Grasa, Paula Lapido, Juan Carlos Márquez, Marina Perezagua, Blanca Riestra, David Ruiz, Germán Sierra, Pedro Sorela, Eloy Tizón eta Paul Viejo.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Esther_García_Llovet&oldid=9949516"(e)tik eskuratuta