Esther Pizarro

Wikipedia, Entziklopedia askea
Esther Pizarro
Bizitza
JaiotzaMadril, 1967 (56/57 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakartista eta eskultorea
Harrizko hitzak
Garai bateko kartografia. Esther Pizarrok eta Mónica Gener-ek egindako horma-irudia

Esther Pizarro (Madril, 1967) madrildar eskultorea da, arte sorkuntzako eta arteen teoriako irakaslea Madrilgo Unibertsitate Europarrean.[1][2]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Arte Ederren ikasketak Madrilgo Unibertsitate Konplutentsean amaitu zituen 1990ean, eskulturaren espezialitatean. 1995ean Arte Ederretan doktore titulua lortu zuen.[3] Bere ibilbide profesionalean, nazioarteko beka ugari jaso ditu, besteak beste, Fulbright Postdoktoretza Beka (California State University, Estatu Batuak, 1996), Parisko Espainiako Elkargoko Arte Plastikoen Beka (1999) eta Pollock-Krasner Foundation beka (New York, Estatu Batuak, 2003).[4]

Lanak (hautaketa)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Eskultura[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 1998: L.A.pertzepzioak, Topografia eta Oroimena.
  • 2000: Hiriak eraikitzea.
  • 2002: Topoa+grafiak[5]
  • 2005: Barne-geografiak.
  • 2006: Gorputzeko paisaiak.
  • 2007: Psikogeografiak.
  • 2007: Euste-sareak.
  • 2012: Etxeko protesiak.

Esku-hartzeak hiriguneetan[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 1998: Topografia funtzionala. Arkitektoak: Enrique Sobejana eta Fuensanta Nieto. Latina Udal Egoitza (Madril, Espainia).
  • 1999: Historia- eta paisaia-zatiak. Mónica Gener-ekin lankidetzan. Metro Argandako geltokia (Madril, Espainia).
  • 1999: Garai bateko kartografia. Mónica Gener-ekin lankidetzan. Metro Francos Rodríguezen geltokia (Madril, Espainia).
  • 2000: Mapa genetikoa. Parra (San José de Ochoa, Dominikar Errepublika).
  • 2001: Erreginaren memoria. Arkitektoak: Beatriz Matos eta Alberto Martínez Castillo. Garesko Kasino Parkea, Lavapiés (Madril, Espainia).
  • 2001: Footprintak. West Lake Park (Hangzhou, Txina).
  • 2003: Epidermis Arkeologikoa. Arkitektoak: Enrique Sobejana eta Fuensanta Nieto. Erakusketa eta Kongresuen Jauregia (Merida, Espainia).
  • 2005: hitzaren iturria (aldi baterakoa). IVAM (Valentzia, Espainia).
  • 2006: Landare-patroiak. Arkitektoa: José Luis Esteban Penelas. Pradolongo parkea (Madril, Espainia).
  • 2008: Hiri-fosilak. Acciona pabiloia (Expo Zaragoza 2008, Espainia).
  • 2010: Hiri Lorategia. Bodaleko Dehesa parkea (Navas del Marqués, Avila. Espainia)
  • 2012: Urbe berdea. Barbastro (Huesca, Espainia).
  • 2013: Harrizko hitzak. Manuel Vázquez Montalbán liburutegia (Madril, Espainia)[6]

Instalazioak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2000: Estancias. Velázquezen etxea (Madril, Espainia).
  • 2004: Gau iluna. "Graduak" aretoa. Mistikaren zentroa (Ávila, Espainia).
  • 2005: Hitzaren ebaneszentzia. Najerako Andre Maria Erreginaren monasterioa (Errioxa, Espainia).
  • 2005: Gorputz hedatuak. Barjola Museoa (Gijón, Espainia).
  • 2010: Argizko azala. Artemio Fochsekin (Metropoli Fundazioa) lankidetzan aritzea. Bilboko pabiloia, Guggenheim (Bilbo, Espainia).
  • Japoniako lorategi bat. Hutseko topografiak. 16. nabea. Matadero Madril (Madril, Espainia).

Sariak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hainbat sari eta akzesit jaso ditu, horietako batzuk:

  • Madrilgo Erkidegoko 2012ko Arte Plastikoetako Ekoizpenerako laguntza
  • Espainiako Irrati Nazionaleko Begi Kritikoaren Saria
  • Urrezko Panpana saria Valdepeñas hiriko Arte Plastikoen LXI. Erakusketa Nazionalean
  • Caja Madrideko XXII. Eskultura Lehiaketa Nazionalaren bigarren saria
  • 2014: 'El Brocense' Arte Plastikoen Lehiaketa[7]
  • 2019: Lehen Saria IKUSGAI 2019ko Arte eta Emakume Lehiaketa, #NiUnaMenos instalazioarekin.[8]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ Tres artistas "desnudan" el interior de su proceso creativo ante sus obras
  2. ↑ "Es urgente un centro con recursos para artistas". Rosa Rivas. 8 de mayo de 2005. El País
  3. ↑ La artista Esther Pizarro explora las raíces filosóficas del jardín nipón. .
  4. ↑ Esther Pizarro. Universidad Europea. .
  5. ↑ Las ciudades fragmentadas de Esther Pizarro. Rosa Rivas. 19 de abril de 2002 . El País
  6. ↑ Madridiario. «Madrid saca sus estatuas a la calle» Madridiario.
  7. ↑ El dibujo brilla en el certamen 'El Brocense', que premia cinco obras. Cristina Núñez. 5 de diciembre de 2014. Hoy.es
  8. ↑ MAV. «ESTHER PIZARRO PRESENTA #NiUnaMenos, PRIMER PREMIO VISIBLES CERTAMEN DE ARTE Y MUJER, EN EL CENTRO COMARCAL DE HUMANIDADES SIERRA NORTE, MADRID» MAV.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Esther_Pizarro&oldid=9097387"(e)tik eskuratuta