Esther Pizarro
| Esther Pizarro | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Madril, 1967 (56/57 urte) |
| Herrialdea |  Espainia |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | artista eta eskultorea |
Esther Pizarro (Madril, 1967) madrildar eskultorea da, arte sorkuntzako eta arteen teoriako irakaslea Madrilgo Unibertsitate Europarrean.[1][2]
Biografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Arte Ederren ikasketak Madrilgo Unibertsitate Konplutentsean amaitu zituen 1990ean, eskulturaren espezialitatean. 1995ean Arte Ederretan doktore titulua lortu zuen.[3] Bere ibilbide profesionalean, nazioarteko beka ugari jaso ditu, besteak beste, Fulbright Postdoktoretza Beka (California State University, Estatu Batuak, 1996), Parisko Espainiako Elkargoko Arte Plastikoen Beka (1999) eta Pollock-Krasner Foundation beka (New York, Estatu Batuak, 2003).[4]
Lanak (hautaketa)
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Eskultura
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 1998: L.A.pertzepzioak, Topografia eta Oroimena.
- 2000: Hiriak eraikitzea.
- 2002: Topoa+grafiak[5]
- 2005: Barne-geografiak.
- 2006: Gorputzeko paisaiak.
- 2007: Psikogeografiak.
- 2007: Euste-sareak.
- 2012: Etxeko protesiak.
Esku-hartzeak hiriguneetan
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 1998: Topografia funtzionala. Arkitektoak: Enrique Sobejana eta Fuensanta Nieto. Latina Udal Egoitza (Madril, Espainia).
- 1999: Historia- eta paisaia-zatiak. Mónica Gener-ekin lankidetzan. Metro Argandako geltokia (Madril, Espainia).
- 1999: Garai bateko kartografia. Mónica Gener-ekin lankidetzan. Metro Francos Rodríguezen geltokia (Madril, Espainia).
- 2000: Mapa genetikoa. Parra (San José de Ochoa, Dominikar Errepublika).
- 2001: Erreginaren memoria. Arkitektoak: Beatriz Matos eta Alberto Martínez Castillo. Garesko Kasino Parkea, Lavapiés (Madril, Espainia).
- 2001: Footprintak. West Lake Park (Hangzhou, Txina).
- 2003: Epidermis Arkeologikoa. Arkitektoak: Enrique Sobejana eta Fuensanta Nieto. Erakusketa eta Kongresuen Jauregia (Merida, Espainia).
- 2005: hitzaren iturria (aldi baterakoa). IVAM (Valentzia, Espainia).
- 2006: Landare-patroiak. Arkitektoa: José Luis Esteban Penelas. Pradolongo parkea (Madril, Espainia).
- 2008: Hiri-fosilak. Acciona pabiloia (Expo Zaragoza 2008, Espainia).
- 2010: Hiri Lorategia. Bodaleko Dehesa parkea (Navas del Marqués, Avila. Espainia)
- 2012: Urbe berdea. Barbastro (Huesca, Espainia).
- 2013: Harrizko hitzak. Manuel Vázquez Montalbán liburutegia (Madril, Espainia)[6]
Instalazioak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 2000: Estancias. Velázquezen etxea (Madril, Espainia).
- 2004: Gau iluna. "Graduak" aretoa. Mistikaren zentroa (Ávila, Espainia).
- 2005: Hitzaren ebaneszentzia. Najerako Andre Maria Erreginaren monasterioa (Errioxa, Espainia).
- 2005: Gorputz hedatuak. Barjola Museoa (Gijón, Espainia).
- 2010: Argizko azala. Artemio Fochsekin (Metropoli Fundazioa) lankidetzan aritzea. Bilboko pabiloia, Guggenheim (Bilbo, Espainia).
- Japoniako lorategi bat. Hutseko topografiak. 16. nabea. Matadero Madril (Madril, Espainia).
Sariak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Hainbat sari eta akzesit jaso ditu, horietako batzuk:
- Madrilgo Erkidegoko 2012ko Arte Plastikoetako Ekoizpenerako laguntza
- Espainiako Irrati Nazionaleko Begi Kritikoaren Saria
- Urrezko Panpana saria Valdepeñas hiriko Arte Plastikoen LXI. Erakusketa Nazionalean
- Caja Madrideko XXII. Eskultura Lehiaketa Nazionalaren bigarren saria
- 2014: 'El Brocense' Arte Plastikoen Lehiaketa[7]
- 2019: Lehen Saria IKUSGAI 2019ko Arte eta Emakume Lehiaketa, #NiUnaMenos instalazioarekin.[8]
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Tres artistas "desnudan" el interior de su proceso creativo ante sus obras
- ↑ "Es urgente un centro con recursos para artistas". Rosa Rivas. 8 de mayo de 2005. El País
- ↑ La artista Esther Pizarro explora las raíces filosóficas del jardín nipón. .
- ↑ Esther Pizarro. Universidad Europea. .
- ↑ Las ciudades fragmentadas de Esther Pizarro. Rosa Rivas. 19 de abril de 2002 . El País
- ↑ Madridiario. «Madrid saca sus estatuas a la calle» Madridiario.
- ↑ El dibujo brilla en el certamen 'El Brocense', que premia cinco obras. Cristina Núñez. 5 de diciembre de 2014. Hoy.es
- ↑ MAV. «ESTHER PIZARRO PRESENTA #NiUnaMenos, PRIMER PREMIO VISIBLES CERTAMEN DE ARTE Y MUJER, EN EL CENTRO COMARCAL DE HUMANIDADES SIERRA NORTE, MADRID» MAV.
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Esther Pizarrok Errege Ospitaleko Japoniako artxipelagoko uharteak birsortzen ditu. 2014ko azaroaren 9a. Granada Gaur.
Datuak: Q19863297