Francesc d'Assís Galí i Fabra

Wikipedia, Entziklopedia askea
Francesc d'Assís Galí i Fabra
Bizitza
JaiotzaBartzelona, 1880
Herrialdea Espainia
HeriotzaBartzelona1965eko irailaren 23a (84/85 urte)
Familia
Seme-alabak
Familia
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
katalana
Jarduerak
Jarduerakmargolaria eta pedagogoa

Francesc d'Assís Galí i Fabra (Bartzelona, 1880ko azaroaren 22a-Ibidem, 1965eko irailaren 23a)[1] Kataluniako margolari eta pedagogoa izan zen, Frankismoan erbesteratuta. Llotjako Eskolan, hau da, Bartzelonako Arte eta Lanbide Eskolan ikasi zuen eta Alexandre de Riquerren ikaslea izan zen.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bere pintura modernista izan zen hasiera batean, sinbolismo eta errealismo faseetatik pasatuz, Noucentismeren etorrerarekin ideia berrietarantz idealismo apur batekin aldatu zen arte. Irakaskuntzan ere aritu zen, 1906an Bartzelonan eskola bat sortuz, didaktika tradizionalaren aurka. Ikasle izan zituen, besteak beste, Joan Miró eta Josep Llorens i Artigas. 1929ko Bartzelonako Erakusketa Unibertsaleko aholkulari artistiko izendatu zuten, eta haren kartela diseinatu zuen. Gerra Zibilean Errepublikako Arte Ederretako Zuzendari Nagusia izan zen. 1939an Londresera erbesteratu zen.[2]

Obra[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bere margolanetatik nabarmentzekoak dira Bartzelonako Correos eraikineko freskoak, 1928ko Palau Nacionalaren kupulakoak, 1929ko Nazioarteko erakusketaren karietara eginak, eta Bartzelonako Hiriko Etxeko Kixotearen Aretoko margoak, 1958an eginak.[3]

Iruditegia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]