Fríasko dukerria
Fríasko dukerria | ||
---|---|---|
Datuak | ||
Mota | noblezia titulua |
Fríaseko dukerria Espainiako noblezia-titulua da, Gaztelakoa, eta Espainiako handitasun antzinakoa.
Bernardino Fernández de Velasco y Mendoza (1462-1515), Haroko III. kondea, Gaztelako bigarren kondestablea, kapitain jenerala eta Granadako erregeordea, Friaseko dukearen titulua jaso zuen 1492ko martxoaren 20an, Errege Katolikoek emana. Pedro Fernández de Velascoren eta Mencia de Mendoza y Figueroaren (Harako II kondeak) semea izan zen.[1]
Karlos I.a enperadore eta erregeak 1520. urtean Espainiako handikitzat hartu zituen hogeita bost dukeetako bat izan zen Friaseko duke-etxea, duintasun hori Espainiako goi mailako klasea eta noblezia bereizteko ezarri zuenean.
Velascotarren leinua Behe Erdi Aroko eta Aro Modernoaren hasierako gaztelar nobleziako boteretsuenetako eta eragingarrienetako bat izan zen. Gaur egungo Soria, Burgos, Palentzia, Errioxa, Zamora, Araba eta Kantabriako ekialdeko probintzietan errotuta zegoen.
Bere izena Frias hiriari dagokio.
Dukeen zerrenda
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Titularra | Periodoa | |
---|---|---|
I | Bernardino Fernández de Velasco y Mendoza | 1492-1512 |
II | Íñigo Fernández de Velasco y Mendoza | 1512-1528 |
III | Pedro Fernández de Velasco y Tovar | 1528-1559 |
IV | Iñigo Fernández de Velasco y Tovar | 1559-1585 |
V | Juan Fernández de Velasco y Tovar | 1585-1613 |
VI | Bernardino Fernández de Velasco y Tovar | 1613-1652 |
VII | Íñigo Melchor Fernández de Velasco y Tovar | 1652-1696 |
VIII | José Manuel Fernández de Velasco y Tovar | 1696-1713 |
IX | Bernardino Fernández de Velasco y Tovar | 1713-1727 |
X | Agustín Fernández de Velasco y Bracamonte | 1727-1741 |
XI | Bernardino Fernández de Velasco | 1742-1771 |
XII | Martín Fernández de Velasco | 1771-1776 |
XIII | Diego Fernández de Velasco | 1776-1811 |
XIV | Bernardino Fernández de Velasco | 1811-1851 |
XV | José María Bernardino Silverio Fernández de Velasco y Jaspe | 1852-1888 |
XVI | Bernardino Fernández de Velasco y Balfe Jaspe y Roser | 1890-1916 |
XVII | Guillermo Fernández de Velasco y Balfe Jaspe y Roser | 1919-1936 |
XVIII | José Fernández de Velasco y Sforza | 1937/1951-1986 |
XIX | Francisco de Borja Soto y Moreno-Santa María | 1999-gaur |
Lehenengo dukea
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Bernardino Fernández de Velasco y Mendoza (1454-1512ko otsailaren 9a), I. Friaseko dukea[2], III. Haroko kondea, VII. Gaztelako kondestablea. Pedro Fernández de Velascoren semea, II. Haroko kondea eta Gaztelako kondestablea, 1473an Enrike IV.a eta Mencia de Mendoza y Figueroa Santillanako markesaren 3 alabaren kontzesioz. Gurasoek Kondestablearen kapera sortu zuten Burgosko katedralean, non marmolez landutako mausoleoak dauden. Cordonen Etxea (Burgos) ere eraiki zuten, Velascotarren eta Mendoza-Figueroatarren armarriekin.
Oraingo dukea
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Francisco de Borja Soto y Moreno-Santamaría, XIX. Friaseko dukea, XXIII. Haroko kondea, XXI. Escalonako dukea eta XXI. Villenako markesa.
2019ko abenduaren 20an ezkondu zen Carmen de la Morarekin (j. 1985), eskultorea, Germán de la Mora eta Carmen de Alós y Balderrábano, Haroko IV. markesaren alaba.[3]
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Salazar y Acha, Jaime de (2012). Los Grandes de España (siglos XV-XVI). Ediciones Hidalguía. ISBN 978-84 939313-9-1.
- ↑ (Gaztelaniaz) «Portada del Archivo Histórico Nacional» censoarchivos.mcu.es (Noiz kontsultatua: 2023-12-20).
- ↑ Salazar y Acha, Jaime (2012). .
- ↑ (Gaztelaniaz) Nast, Condé. (2019-12-21). «La aristocrática boda que ha reunido a los cachorros de la jet antes de Navidad» Vanity Fair (Noiz kontsultatua: 2023-12-20).
Bibliografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Salazar y Acha, Jaime de (2012). Los Grandes de España (siglos XV-XVI). Ediciones Hidalguía. ISBN 978-84 939313-9-1.