Edukira joan

Helga de Alvear

Wikipedia, Entziklopedia askea
Helga de Alvear

(2010)
Bizitza
JaiotzaKirn, 1936 (87/88 urte)
Herrialdea Alemania
BizilekuaEspainia
Familia
Seme-alabak
Hezkuntza
Hizkuntzakalemana
Jarduerak
Jarduerakarte bildumagilea eta arte-merkataria
Lantokia(k)Madril
helgadealvear.com

Helga de Alvear (Kirn, Alemania, 1936) Espainiako arte garaikideko galerista eta bildumagile alemana da, eta bertan hasi eta garatu du bere nazioarteko jarduera profesionala. Helga Galeriaren eta Helga de Alvear Arte Garaikidearen Museoaren bultzatzaile nagusia da.

Biografia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1936an jaio zen Kirn hirian (Renania-Palatinado), Alemanian. Konstantza aintzira ondoan dagoen Salem ikastetxean, Lausanan, Genevan eta Londresen ikasi zuen. Ondoren, ikasketak urtebetez luzatu zituen. 1957an Espainiara joan zen espainierazko ikasketak egitera, eta bertan ezagutu zuen Jaime de Alvear arkitektoarekin ezkondu zen. Madrilen bizi eta hiru alaba izan zituzten: Maria, Ana eta Patricia.

Ibilbide profesionala

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Juana Mordó galerista ezagutu ondoren (1967), Helga de Alvear Cuenca eta El Paso taldeetako artistekin harremanetan jarri zen, eta horrek gero eta interes handiagoa piztu zion Espainiako arte-panoramaneta arte-bilduman aritzeko. 1980ko urtarrilean, Juana Mordó galeriako plantillan sartu zen, eta kudeaketako eta nazioarteko arte-munduko ezagutzak bereganatu zituen. Horretarako, hainbat azokatan parte hartu zuen, hala nola Art Basel, Parisko Fiac edo Koloniako Feria, edo 1982an ARCO azoka sortzeko lankidetza. Madrilgo Reina Sofía Museoaren fundatzaileetako bat izan zen.[1]

Helga de Alvear Fundazioa eta Ikusizko Arteen Zentroa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Helga de Alvear Fundazioaren egoitza obretan, 2023

Urtetan Juana Mordó galerian lan egin ondoren, 1995ean bere arte galeria sortu zuen Madrilen.[2]

Helga de Alvear Fundazioa irabazi asmorik gabeko kultur entitatea da, kudeaketa autonomokoa eta independentea, 2006ko azaroaren 29an sortua eta Cáceresen du egoitza. Helga de Alvear-ek bere bilduma gizartearekin partekatzeko duen nahiari eta Extremadurako zenbait erakunde publikok Caceres hiria ikusizko sorkuntza garaikidearen arloan ikertzeko, zabaltzeko eta hezteko zentro batez hornitzeko duten interesari erantzuten dio.[3]

Helga de Alvear Fundazioak ere lagundu nahi du ahalik eta pertsona gehienek artearekiko sentsibilizazio handiagoa izan dezaten; horregatik, hainbat lan-mailegu egiten dizkie mundu osoko erakundeei.[4] Gainera, bildumako hainbat selekzio erakutsi dira.[5]

Museoen eguna 2023, Helga de Alvear

Helga de Alvear Arte Garaikidearen Museoa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Helga de Alvear Arte Garaikide Museoa, 2020
Liburutegia, Helga de Alvear museoa, 2023.05.04

Helga de Alvear Fundazioak kudeatzen duen Ikusizko Arteen Zentroak 1910ean amaitutako eta 2005ean Tuñon eta Mansilla arkitekto espainiarren estudioak birmoldatua eraikin modernista bat izan zuen, Alvear Fundazioaren egoitza eta haren arte-bilduma hartzeko.[6]

Hala ere, bildumaren tamainak eta Fundazioaren azalpen- eta hezkuntza-behar gero eta handiagoek beste eraikin bat eraikitzera behartu zuten, kasu horretan solairu berrikoa, Emilio Tuñón arkitektoak diseinatua.[7] Extremadurako Gobernuak eta Helga de Alvear-ek berak ordaindu zuten eraikin hori, erdibana. Helga Alvearrek etxebizitza bat utzi zuen handitzeko, eta Mansilla + Tuñón Arquitectos enpresaren obra berriaren proiektu arkitektonikoa ordaindu zuen.[8] Extremadurako Unibertsitateak ere lursail bat eman zuen handitzeko.[9] 2021eko otsailean inauguratu zen Helga de Alvear arte garaikideko museo berria. Alvear Bildumako funtsekin erakusketa monografikoak antolatzen ditu.[10][11]

Helga de Alvear bilduma

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bere jarduera profesionalaz gain, Helga de Alvear-ek hainbat hamarkadatan garatu du bere grina: XX. mendearen bigarren erditik aurrera sortutako arte-bildumazaletasuna, batez ere; berak elkarrizketa batean esan zuenez,

«1950eko hamarkadako proposamenetan abiatu behar du nire bilduma, atzera begiratu gabe».[12]

Bere bilduma, espezialista askoren ustez, Espainian arte garaikideko lanak eta Europako nagusienetako bat biltzen dituen bilduma pribaturik garrantzitsuena da —titulartasun publikoko promesarekin—.[13]

Bilduma etengabe hazten ari da, eta, Espainiako eta nazioarteko 500 artista baino gehiagoren 3.000 pieza baino gehiago biltzen ditu. Bertan, estilo eta formatu askotako pinturak eta eskulturak nabarmentzen dira, baita bideoak eta instalazioak ere, paperezko argazki eta lan ugarirekin.[14][15] Helga de Alveareren nortasuna ongi islatzen duen altxorra, zeinarentzat artista bat aukeratzea «beti apustu arriskutsua» den.[16]

Dohaintzak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bere bilduma Extremadurako Autonomia Erkidegoari emateaz gain, beste lau gehitu behar zaizkio: Madrileko Reina Sofia Fundazioari egindako dohaintzak, Juana Mordóó galeriako artxiboa, Türken in Deutschland (Turcos en Alemania) argazki-seriekoa, Cándida Höfer[17] alemaniakoa, eta Rémy Zaugg suitzarraren lan aipagarri bat,[18] 1997, 2016 eta 2017an eginak, hurrenez hurren; eta «Legado Juana Mordó-Helga de Alvear» deritzonaren dohaintza, azken horren jabetzakoa, San Fernandoko Arte Ederren Errege Akademiari, Madrilen.[19][20] Bere garaian, 2011n erakunde horri arte garaikideko 57 lanekin eginiko lagapen osoa eta doakoa Akademiak duen arte ondarerik handientzat hartu zuen Antonio Bonet Correa erakundearen zuzendariak.[21]

Milioi bat euro eman zituen Espainiako Ikerketa Zientifikoko Goi Mailako Zentroak (CSIC) COVIDen (19) aurka egiten zuen ikerketari laguntzeko.[10]

Editatona Editatona Helga de Alvear museoan, 2023.05.20

Sariak eta aintzatespenak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • 2007 Extremadurako domina.[22]
  • 2008 Espainiako Kultura Ministerioaren Arte Ederretako Merezimenduaren Urrezko Domina.[23]
  • 2011 Cáceresko domina.[24]
  • 2012 Arte eta Mezenazgo Fundazioaren saria, Bildumagile kategorian.[25]
  • 2020 Madrilgo Erkidegoko Arteen Nazioarteko Domina 2020.[26]
  • 2023 Gizateriaren Ondare diren Hirien Taldeak ematen duen 2023 Ondare Saria.[27]
  • 2024 Portugalgo Gobernuaren Kultura Merezimenduaren domina.[28]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ «Fundación Museo Reina Sofía | Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía» www.museoreinasofia.es.
  2. ↑ «Galería de Arte Helga de Alvear» Turismo Madrid.
  3. ↑ «El Centro de Artes Visuales Fundación Helga de Alvear | Fundación Helga de Alvear» fundacionhelgadealvear.es.
  4. ↑ «Obras en préstamo | Fundación Helga de Alvear» fundacionhelgadealvear.es.
  5. ↑ «Historic | Fundación Helga de Alvear» fundacionhelgadealvear.es.
  6. ↑ «Edificio | Fundación Helga de Alvear» fundacionhelgadealvear.es.
  7. ↑ «Nuevo Edificio (Anteproyecto) | Fundación Helga de Alvear» fundacionhelgadealvear.es.
  8. ↑ García, Ángeles. (22 de abril de 2010). Un tesoro de arte a precio regalado. .
  9. ↑ «El Centro de Artes Visuales Helga de Alvear de Cáceres afronta su ampliación con una inversión de diez millones de euros» Europa Press.
  10. ↑ a b Helga de Alvear abre su museo en Cáceres, la mayor colección privada expuesta en Europa. El Mundo 24 de febrero de 2021.
  11. ↑ «Exposiciones | Fundación Helga de Alvear» fundacionhelgadealvear.es.
  12. ↑ «Helga de Alvear» www.elcultural.com.
  13. ↑ «El mejor arte contemporáneo de la colección de Helga de Alvear en CentroCentro» Revista de Arte - Logopress 21 de mayo de 2013.
  14. ↑ «Nuevas adquisiciones | Fundación Helga de Alvear» fundacionhelgadealvear.es.
  15. ↑ «Catálogo on-line | Fundación Helga de Alvear» fundacionhelgadealvear.es.
  16. ↑ El País Semanal. (3 de agosto de 2016). Entrevista a Helga de Alvear. .
  17. ↑ «Candida Höfer - Türken in Deutschland (Turcos en Alemania)» www.museoreinasofia.es.
  18. ↑ «Archivo de la Galería Juana Mordó: donación de Helga de Alvear | Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía» www.museoreinasofia.es.
  19. ↑ http://www.museoreinasofia.es/prensa/nota-de-prensa/fundacion-museo-reina-sofia-adquiere-obras-valor-cerca-460000-euros. Consultado el 18 de marzo de 2017.
  20. ↑ Fernando, Real Academia de Bellas Artes de San. «Legado Mordó Alvear» Real Academia de Bellas Artes de San Fernando.
  21. ↑ Diario ABC - Agencia EFE. Bellas Artes exhibe el Legado Mordó-Alvear, su mayor colección contemporánea. .
  22. ↑ «Helga de Alvear: "Me han concedido la medalla por regalar mi colección"» El Periódico Extremadura 2007-07-27.
  23. ↑ «Helga de Alvear, Medalla de Oro en Bellas Artes» El Periódico Extremadura 2008-05-10.
  24. ↑ MUÑOZ, MIGUEL ANGEL. (2011-11-29). «Medalla de Cáceres para Helga de Alvear» El Periódico Extremadura.
  25. ↑ labs-dev. (2012-03-28). «La Fundación Arte y Mecenazgo entrega en CaixaForum Madrid sus premios 2012 a Elena Asins, Soledad Lorenzo y Helga de Alvear» Fundación "la Caixa".
  26. ↑ REDACCIÓN. (2020-11-25). «Helga de Alvear, Medalla Internacional de las Artes» El Periódico Extremadura.
  27. ↑ Prensa. (2022-07-26). «La galerista Helga de Alvear recibirá el Premio Patrimonio 2023, que concede el Grupo de Ciudades Patrimonio de la Humanidad» Ayuntamiento de Cáceres.
  28. ↑ (Gaztelaniaz) «Helga de Alvear recibe la Medalla al Mérito Cultural de Portugal | Euroace» www.euro-ace.eu 2024-01-18 (Noiz kontsultatua: 2024-01-27).

Bibliografia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • BENHAMOU-HUET, Judith. Global Collectors/Collectionneurs du monde. Samuel Kellerren saioa.' Paris: Publicions Phébus, 2008; Bordeaux: Publicions Cinq Sens, 2008. ISBN λ2-75-290328-0.
  • HERSTATT, Claudia. Women Gallerists in the 20th and 21 Centuries. Ostfildern: Hatje Cantz Verlaj, 2008. ISBN ά3-7757-1975-9E
  • OBRIST, Hans Ulrich (Arg. ). Cáceresko elkarrizketak Hans Ulrich Obrist-ekin. Cáceres: Centro de Artes Visual Fundación Helga de Alvear, 2012. ISBN ά934916-3-5
  • REMEDIOS LASSO, Javier. Alvear helga. Bilduma handi baten zimenduak. Doktore-tesia, Extremadurako Unibertsitatea, 2016.
  • WYSS, Kurt. Art Basel-en barneratzea. Basel: Schwabe AG Verlag, 2009. ISBN ά3-7965-2604-6BENHAMOU-HUET, Judith. Global Collectors/Collectionneurs du monde. Samuel Kellerren saioa.' Paris: Publicions Phébus, 2008; Bordeaux: Publicions Cinq Sens, 2008. ISBN λ2-75-290328-0

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Helga_de_Alvear&oldid=9559348"(e)tik eskuratuta