Edukira joan

Herminia Álvarez Herrera

Wikipedia, Entziklopedia askea
Herminia Álvarez Herrera
Bizitza
JaiotzaSanta María del Oro (en) Itzuli, 1888
Herrialdea Mexiko
HeriotzaMexiko Hiria, 1955 (66/67 urte)
Jarduerak
Jarduerakiraultzailea

Natividad Herminia Álvarez Herrera (Santa María del Oro, Durango, 1888- Mexiko Hiria, 1955) Mexikoko Iraultzako emakume beteranoa izan zen, Venustiano Carranzaren seme-alaben hezitzailea, tutore pertsonala eta institutriza eta propagandista.[1][2] Mexikoko Emakumeen Konfederazioaren sortzailea izan zen.[3][4]

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Iraultzarekin bat egin zuen propagandista gisa 1910ean, Francisco I. Maderoren alde egiteko asmoz.[2] 1913an hura hil ostean, Emakumeen Leialtasun Klubarekin bat egin zuen —Victoriano Huertaren aurka zegoen erakundea—, manifestazioetan parte hartu zuen, eta konstituzionalistentzako propaganda banatu zuen Maria Arias Bernalekin batera. [5] Urte hartan, Concepción ahizpak ere bat egin zuen indar iraultzaileekin.[2]

Álvarez Herrerak Mexiko Hirian Querétaroko Escuela Vocacional Corregidora de Querétaro izenekoa sortu zuen María Arias Bernal, Eulalia Guzmán eta Dolores Sotomayorrekin batera. Emakumeei gaitasun teknikoa eskaintzen zien, haien familia- eta ekonomia-egoera hobetzen laguntzeko. 1914an Venustiano Carranzak bere seme-alaben irakasle pribatu eta maistra izendatu zuen.[2]

Victoriano Huerta boteretik kendu ostean, Carranzak Alvarez Herrerari esan zion bidaiatzeko eta herrialdeko hainbat tokitan buruzagi iraultzaileak elkarrizketatzeko. Carranzak maisu-maistra eta profesional talde bat ere mandatu egin zuen, zeintzuengan konfiantza baitzuen gizartea hezkuntzaren eta propagandaren bidez erreformatu eta berreraikitzeko. Berrogeita lau maisu bidali zituen Pueblara, hogeita zazpi Queretarora, lau Tabascora, hogei Yucatánera, bost Alvaro Obregon jeneralaren armadara propaganda zabaltzera eta hogeita zazpi maisu-maistra berarekin joan ziren.[6] VeracruzeraCarranzarekin batera joan zen taldeko kidea izan zen Alvarez Herrera.[2]

1931n Mexikoko Emakumeen Konfederazioa sortu zuen eta komunista batzuek, Cuca Garciak eta Concha Michelek esaterako, ustiapenari buruz hitz egin zuten.[2] Mexikoko emakumeen esplotazioari aurre egiteko neurriak nahi zituzten: besteak beste, hezkuntzarako sarbidea, langileentzako jantokiak, etxebizitza komunalak, mediku arreta, legezko sail bat eta babeserako legeak.[7] 1933an Alderdi Nazional Iraultzailearekin bat egin zuen. Urte hartan, Langileen eta Nekazarien bigarren Kongresu Nazionalean parte hartu zuen.

Aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 1916an Meritu iraultzailearen diploma emanez ohoratu zuten.[8]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ Mendívil, Ignacio. (20 de noviembre de 2011). «Mujeres duranguenses en la Revolución Mexicana» Especial (Vertebracion) 437.
  2. ↑ a b c d e f Hernández Camargo, Julieta. (12 de noviembre de 2008). Sí hay mujeres en Durango. Organización Editorial Mexicana (OEM).
  3. ↑ Gris, Publicadas por Carro. Las mujeres y el espionaje en la Revolución Mexicana. (Noiz kontsultatua: 2024-07-04).
  4. ↑ ISSN https://prabook.com/web/herminia_alvarez.natividad/2096008..
  5. ↑ De mujeres maderistas formales a constitucionalistas aguerridas. ChihuahuaMéxico.com.
  6. ↑ Carranza and Public Instruction in Mexico: Sixty Mexican Teachers Are Commissioned to Study in Boston. Nueva York: Internet Archive 1915.
  7. ↑ Tuñón Pablos, Esperanza. (1986). «El Frente Único Pro Derechos de la Mujer Durante el Cardenismo» Departemento Sociología (UNAM): 95–123..[Betiko hautsitako esteka]
  8. ↑ ISSN https://www.diputados.gob.mx/sedia/biblio/virtual/dip/Mujer_revol.pdf..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Herminia_Álvarez_Herrera&oldid=9849729"(e)tik eskuratuta