Hexano
Hexano | |
---|---|
Formula kimikoa | C6H14 |
SMILES kanonikoa | 2D eredua |
MolView | 3D eredua |
Konposizioa | karbono eta hidrogeno |
Mota | hexane (en) eta biogenic aliphatic hydrocarbon (en) |
Ezaugarriak | |
Dentsitatea | 0,66 g/cm³ (20 °C, likido) |
Soinuaren abiadura | 1.083 m/s (20 °C, likido) |
Disolbagarritasuna | 0,002 g/100 g (ur, 20 °C) |
Fusio-puntua | −139 °C −95 °C −95,3 °C |
Irakite-puntua | 69 °C (760 Torr) 341,9 K (1 bar) 68,7 °C (baliorik ez) 68,73 °C (101,325 kPa) |
Lurrun-presioa | 124 mmHg (20 °C) |
Masa molekularra | 86,11 Da |
Erabilera | |
Rola | male reproductive toxicant (en) |
Arriskuak | |
NFPA 704 | |
Lehergarritasunaren beheko muga | 1,1 vol% |
Lehergarritasunaren goiko muga | 7,5 vol% |
Autoignizio tenperatura | 240 °C |
Denboran ponderatutako esposizio muga | 180 mg/m³ (10 h, baliorik ez) 1.800 mg/m³ (8 h, Ameriketako Estatu Batuak) |
Flash-puntua | −22 °C |
IDLH | 3.883 mg/m³ |
Eragin dezake | n-hexane exposure (en) |
Identifikatzaileak | |
InChlKey | VLKZOEOYAKHREP-UHFFFAOYSA-N |
CAS zenbakia | 110-54-3 |
ChemSpider | 7767 |
PubChem | 8058 |
Reaxys | 1730733 |
Gmelin | 29021 |
ChEBI | 1985 |
ChEMBL | CHEMBL15939 |
NBE zenbakia | 1208 |
RTECS zenbakia | MN9275000 |
ZVG | 510789 |
DSSTox zenbakia | MN9275000 |
EC zenbakia | 203-777-6 |
ECHA | 100.003.435 |
Human Metabolome Database | HMDB0029600 |
KNApSAcK | C00049006 |
UNII | 2DDG612ED8 |
KEGG | C11271 |
PDB Ligand | HEX |
Hexanoa sei karbono-atomoz osatutako hidrokarburo ase lineala (C6H14) das. Likido lurrunkor kolorgea da, toxikoa eta sukoia da eta petrolioaren destilaziotik sortzen da, eta erretxinen disolbatzaile gisa erabiltzen da bereziki[1]. Gasolinak % 3 inguru hexanoa izaten du[2].
Industrian hexano terminoa usa daiteke hidrokarburo-nahasteak izendatzeko non % 60a inguru izaten den eta gainerakoa 2-metilpentanoa (isohexanoa), 3-metilpentanoa eta, kasu batzuetan, C5, C6, eta C7 zikoalkanoak. Nahaste hauek purutasun handirik behar ez duten zereginetan baliatzen dira, garbitzeko disolbatzaile gisa esaterako.
Isomeroak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Erabilera
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Industrian hexanoak adhesibo askoren formulazioan erabiltzen dira, zapatak itsasteko baliatzen direnak esaterako. Ehungintzan ehunak koipegabetzeko erabitzen da, adibidez, lehorreko garbiketan. Elikagai-industrian hazietatik olioa erauzteko baliatzen dira, nahiz eta praktika horrek eztabaidak eragiten dituen osasun-segurtasunaren ikuspegitik[3].
Laborategietan ur- eta lurzoru-laginetatik koipeak eta olioak erauzteko baliatzen dira hexanoak. Kromatografian disolbatzaile ez-polar tipikoa da.
Toxikotasuna
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Alkano toxiko bakarra da n-hexanoa. Eragin fisiologikoak ez du hexanoak berak eragiten, bere metabolizazioan sortzen diren produktuek baizik, 2,5-hexadionak bereziki. Nerbio-zelulak funtzionatzeko ezinbestekoak diren amina batzuekin erreakzionatzen du konposatu horrek, hots, neurotoxikoa da. Nahikoa da.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ «ZT Hiztegi Berria» zthiztegia.elhuyar.eus (Noiz kontsultatua: 2022-07-20).
- ↑ «n-Hexane - Hazardous Agents | Haz-Map» haz-map.com (Noiz kontsultatua: 2022-07-20).
- ↑ (Ingelesez) Palmer, Brian. (2010-04-26). «A study found hexane in soy protein. Should you stop eating veggie burgers?» Slate Magazine (Noiz kontsultatua: 2022-07-20).