Edukira joan

Ibogaina

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ibogaina
Formula kimikoaC20H26N2O
SMILES kanonikoa2D eredua
SMILES isomerikoa
CC[C@H]1C[C@@H]2C[C@@H]3[C@H]1N(C2)CCC4=C3NC5=C4C=C(C=C5)OC
MolView3D eredua
KonposizioaNitrogeno eta karbono
Motaiboga alkaloid (en) Itzuli
Masa molekularra310,205 Da
Erabilera
Hartzeko bideaaho emate
Rolaexcitatory amino acid antagonist (en) Itzuli, haluzinogeno eta enteogeno
Identifikatzaileak
InChlKeyHSIBGVUMFOSJPD-CFDPKNGZSA-N
CAS zenbakia83-74-9
ChemSpider170667
PubChem197060
Gmelin5852
ChEMBLCHEMBL1215855
EC zenbakia201-498-4
ECHA100.001.363
MeSHD007050
RxNorm5638
UNII3S814I130U
NDF-RTN0000022611
PDB LigandHJM

Ibogaina Apocynaceae familiako landareetan dagoen jatorri naturaleko substantzia psikoaktiboa da, hala nola, Tabernanthe iboga, Voacanga africana eta Tabernaemontana undulata[1]. Propietate disoziatiboak dituen psikodelikoa da.

Atariko ikerketek droga-mendekotasunean lagun dezakeela adierazten dute; hala ere, ikerketa klinikoak falta dira[2]. Erabilera bigarren mailako ondorio larriekin eta heriotzarekin lotu da. 1990 eta 2008 urteen artean, aldi baterako ibogaina irenstearekin lotutako 19 heriotza izan zirela jakinarazi zen; horietatik sei bihotz-gutxiegitasun akutuak edo infartuak jota hil ziren. Oraindik ez dakigu zenbat subjektuk erabili duten, aldi horretan albo-ondorio garrantzitsurik izan gabe. Drogomenpekotasunerako tratamendu alternatibo gisa erabiltzen da zenbait herrialdetan. Beste herrialde batzuetan debekatu izanak ikerketa zientifikoa moteldu du[3]. Ibogaina introspekzio psikologikoa eta miaketa espirituala errazteko ere erabiltzen da. Substantziaren propietate psikodelikorik ez duten ibogainaren deribatuak (adibidez, 18-MC) saiakuntza klinikoak egiten ari dira[4], frogatu baita ez direla ez psikodelikoak ez psikoaktiboak[5], eta gizakiengan segurtasun-profil positiboa dutela.

Iboga zuhaitzaren (Tabernanthe iboga) sustraiaren azalaren psikoaktibitatea, ibogaina ateratzen dena, lehen aldiz Afrika erdialdeko tribu pigmeoek aurkitu zuten, ezagutza Gaboneko bwiti tribuari transmititu ziotenak. Esploratzaile frantsesek, era berean, Bwiti tributik ikasi zuten eta iboga Europara ekarri zuten 1899-1900 urteetan. Iboga duten prestakinak sendagai eta errituetarako erabiltzen dira bwitien Afrikako tradizio espiritualetan, pigmeoen herrietatik ikasi dutela diotenak. 1962an Howard Lotsof izan zen mendekotasunaren aurkako propietateak zituela iragarri zuen lehena, baina Mendebaldean mende bat atzera egin zuen. Frantzian Lambarène bezala merkaturatu zen eta estimulatzaile bezala erabili zen. Gainera, Estatu Batuetako Inteligentzia Agentzia Zentralak (CIA) ibogainak 1950eko hamarkadan izan zituen ondorioak aztertu zituen[6].

Ibogaina alkaloide indol bat da, iboga landarea ateraz edo boakangina konposatu aitzindaria, beste alkaloide begetal bat, erdisintesi bidez lortzen dena. Ibogainaren sintesi osoa 1956an deskribatu zen[7]. X izpien kristalografia bidezko egiturazko egitura 1960an ebatzi zen[8][9][10].

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ (Ingelesez) Koenig, Xaver; Hilber, Karlheinz. (2015/2). «The Anti-Addiction Drug Ibogaine and the Heart: A Delicate Relation» Molecules 20 (2): 2208–2228.  doi:10.3390/molecules20022208. PMID 25642835. PMC PMC4382526. (Noiz kontsultatua: 2020-08-29).
  2. ↑ (Ingelesez) Brown, Thomas Kingsley. (2013-02-28). «Ibogaine in the Treatment of Substance Dependence» Current Drug Abuse Reviews  doi:10.2174/15672050113109990001. (Noiz kontsultatua: 2020-08-29).
  3. ↑ (Ingelesez) Alper, Kenneth R.; Lotsof, Howard S.; Kaplan, Charles D.. (2008-01-04). «The ibogaine medical subculture» Journal of Ethnopharmacology 115 (1): 9–24.  doi:10.1016/j.jep.2007.08.034. ISSN 0378-8741. (Noiz kontsultatua: 2020-08-29).
  4. ↑ «Ibogaine: Can it Cure Addiction Without the Hallucinogenic Trip? | The Village Voice» www.villagevoice.com (Noiz kontsultatua: 2020-08-29).
  5. ↑ (Ingelesez) «Ibogaine: One Man's Journey To Mexico For Psychedelic Addiction Treatment» www.wbur.org (Noiz kontsultatua: 2020-08-29).
  6. ↑ Ibogaine : proceedings of the first international conference. Academic Press 2001 ISBN 0-12-469556-6. PMC 309784101. (Noiz kontsultatua: 2020-08-29).
  7. ↑ «Espacenet - Bibliographic data» worldwide.espacenet.com (Noiz kontsultatua: 2020-08-29).
  8. ↑ (Ingelesez) Soriano-García, M.. (1992-11-15). «Structure of ibogaine» Acta Crystallographica Section C: Crystal Structure Communications 48 (11): 2055–2057.  doi:10.1107/S0108270192002786. ISSN 0108-2701. (Noiz kontsultatua: 2020-08-29).
  9. ↑ (Ingelesez) Soriano-García, M.; Walls, F.; Rodríguez, A.; López Celis, I.. (1988-04-01). «Crystal and molecular structure of ibogamine: An alkaloid fromStemmadenia galeottiana» Journal of Crystallographic and Spectroscopic Research 18 (2): 197–206.  doi:10.1007/BF01181911. ISSN 1572-8854. (Noiz kontsultatua: 2020-08-29).
  10. ↑ (Ingelesez) Arai, G.; Coppola, J.; Jeffrey, G. A.. (1960-07-10). «The structure of ibogaine» Acta Crystallographica 13 (7): 553–564.  doi:10.1107/S0365110X60001369. ISSN 0365-110X. (Noiz kontsultatua: 2020-08-29).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Ibogaina&oldid=8499201"(e)tik eskuratuta