Jekaterina Xulman

Wikipedia, Entziklopedia askea
Jekaterina Xulman
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakЕкатерина Михайловна Заславская
JaiotzaTula, 1978ko abuztuaren 19a (45 urte)
Herrialdea Errusia
 Sobietar Errepublika Sozialisten Batasuna
Lehen hizkuntzaerrusiera
Familia
Ezkontidea(k)Mikhail Shulman (en) Itzuli
Hezkuntza
HeziketaRussian Academy of State Service (en) Itzuli 2005)
George Brown College (en) Itzuli
Hezkuntza-mailaRussian and Ukrainian PhD in Political Science (en) Itzuli
Hizkuntzakerrusiera
ingelesa
ukrainera
Jarduerak
Jarduerakpolitologoa, unibertsitateko irakaslea eta iritzi-kazetaria
Altuera166 zentimetro
Enplegatzailea(k)Russian Presidential Academy of National Economy and Public Administration (en) Itzuli
Robert Bosch Stiftung (en) Itzuli
Jasotako sariak
KidetzaPresidential Council for Civil Society and Human Rights (en) Itzuli
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioaateismoa
IMDB: nm11712656 Facebook: Ekaterina.Schulmann Twitter: eschulmann Telegram: eschulmann Youtube: UCL1rJ0ROIw9V1qFeIN0ZTZQ Edit the value on Wikidata

Jekaterina Mikhailovna Xulman[1] (errusieraz: Екатерина Михайловна Шульман), jaiotzez Zaslavskaia (errusieraz: Заславская), (Tula, 1978ko abuztuaren 19a) errusiar politologo eta kazetaria da.

Bizitza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mikhail Zaslavski eta Olga Zaslavskaia irakasleen alaba, 1978ko abuztuaren 19an jaio zen Tulan[2]. 1995ean Tulako 73. lizeoan graduatu zen, eta ondoren ingelesa ikasi zuen urtebetez George Brown Collegen (Toronto, Kanada)[3].

1996tik Tulako Politika Orokorreko Sailean aritu zen. 1999an Moskura joan zen bizitzera, eta 1999ko martxotik irailera RIA Novosti berri agentzian lan egin zuen[4].

1999tik 2006ra, Juri Nesterov diputatuaren laguntzaile kargua izan zuen[5].

2005ean, jurisprudentzian graduatu zen Errusiako Administrazio Publikoaren Akademian[6]. 2006tik 2011ra, PBN Company enpresako legegintza-ikerketen zuzendaria izan zen[7][8]. 2018ko abenduaren 3tik 2019ko urriaren 21era, Errusiako Gizarte Zibilaren eta Giza Eskubideen Garapenerako Kontseiluko kide izan zen[9][10].

2013an, zientzia politikoen tesia defendatu zuen Errusiako Administrazio Publikoaren Akademian[11].

2013tik 2018ra, Vedomosti egunkariko zutabegile izan zen[6]. 2016an, YouTube kanala jarri zuen martxan[12]. 2017ko irailean, Status programa sortu zuen Ekho Moskvy irrati-katean[13]. 2022an katea itxi ondoren, programa YouTuben kaleratzen da[14].

2022ko otsailean, Ukrainako inbasioaren aurka agertu zen[15].

2022ko apirilean, Alemaniara joan zen Robert Bosch Fundazioko kide gisa[16]. 2022ko apirilaren 12an, Status programan iragarri zuen Alemanian geratuko zela[17].

2022ko apirilaren 15ean, Errusiako Justizia Ministerioak Jekaterina Xulman atzerriko agenteen zerrendan sartu zuen[14][18].

Sariak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2020: Urteko Emakumea Glamour aldizkariaren arabera[19]
  • 2021: Zuzenbide Estatua Garatzeko Ekarpenaren Domina[20]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ 156. Alfabeto zirilikoz idatzitako izenak euskarara aldatzeko transkripzio-sistema. Gasteiz: Euskaltzaindia (argitaratze data: 2009-02-27) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
  2. ↑ (Errusieraz) «Тулячка Екатерина Шульман» Тульские PRяники 2020-03-02 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2022-05-11) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
  3. ↑ (Errusieraz) «Екатерина Шульман» Свободная Пресса jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2020-03-10) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
  4. ↑ (Errusieraz) Иванов, Илья. ««Раздавать людям деньги в кризис выгодно государству» — политолог Екатерина Шульман» Москвич Mag 2020-04-13 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2020-07-09) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
  5. ↑ (Errusieraz) «Екатерина Шульман» Открытый университет (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
  6. ↑ a b (Errusieraz) «Новости РАНХиГС: Александр Асмолов и Екатерина Шульман вошли в состав Совета по правам человека» РАНХиГС 2018-12-04 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2020-08-23) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
  7. ↑ (Errusieraz) Елисеев, Алексей. «Зигзаги режима» Seans Magazine 2018-08-20 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2020-07-09) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
  8. ↑ (Errusieraz) «Екатерина Шульман» Open Innovations 2017-10-17 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2018-10-02) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
  9. ↑ (Errusieraz) «Режиссер Сокуров, политолог Шульман, адвокат Резник и еще 14 новых лиц пополнили СПЧ» ТАСС 2018-12-03 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2020-08-23) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
  10. ↑ (Errusieraz) «Президент России Владимир Путин внес изменения в состав Совета по развитию гражданского общества и правам человека» Совет при Президенте Российской Федерации по развитию гражданского общества и правам человека 2019-10-21 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2019-10-21) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
  11. ↑ (Errusieraz) Шульман, Екатерина. (2013). Политические условия и факторы трансформации законотворческого процесса в современной России. Москва: Российская академия народного хозяйства и государственной службы jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2020-11-28) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
  12. ↑ (Errusieraz) Шампорова, Юлия. «Шихман, Собчак и «Подруги»: 10 популярных женских каналов в русскоязычном YouTube» Forbes 2020-04-28 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2022-05-10) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
  13. ↑ (Errusieraz) «Передача «Статус»» Эхо Москвы jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2020-07-08) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
  14. ↑ a b (Errusieraz) «Минюст России объявил Юрия Дудя и Екатерину Шульман иноагентами» VТомске 2022-04-16 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2022-05-11) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
  15. ↑ (Errusieraz) «Самое страшное утро в жизни. Россия напала на Украину. Чтобы описать происходящее, не хватает слов. Вот что говорят об этом Земфира, Иван Дорн, Юрий Шевчук и другие» Meduza 2022-02-24 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2022-03-02) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
  16. ↑ (Errusieraz) «Екатерина Шульман уехала в Германию для научной работы» Медиазона 2022-04-12 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2022-04-12) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
  17. ↑ (Errusieraz) «Шульман уехала из России в Германию» РБК 2022-04-13 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2022-04-15) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
  18. ↑ (Errusieraz) «Минюст объявил Дудя и Шульман иноагентами» Коммерсантъ 2022-04-15 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2022-04-15) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
  19. ↑ (Errusieraz) «Журнал Glamour назвал Оксану Пушкину, Zivert и Екатерину Шульман "Женщинами года"» ТАСС 2020-11-18 (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
  20. ↑ (Errusieraz) Рогоцкая, Светлана. «Награды за деятельность во благо адвокатуры, государства и общества» Федеральная палата адвокатов 2021-04-13 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2022-05-19) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Jekaterina_Xulman&oldid=9655341"(e)tik eskuratuta