Edukira joan

Léocadie Hersent-Penquer

Wikipedia, Entziklopedia askea
Léocadie Hersent-Penquer

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakAlexandrine Françoise Éloïse Léocadie Hersent
JaiotzaChâteau de Kérouartz (en) Itzuli1817ko otsailaren 14a
Herrialdea Frantzia
HeriotzaBrest1889ko abenduaren 19a (72 urte)
Hobiratze lekuaCimetière Saint-Martin de Brest (en) Itzuli
Familia
Ezkontidea(k)Victor Burle (en) Itzuli  (1834ko irailaren 30a -  1850eko abuztuaren 27a)
Auguste Salaün-Penquer (en) Itzuli  (1851ko irailaren 15a -  1882ko abenduaren 18a)
Familia
Hezkuntza
Hizkuntzakfrantsesa
Jarduerak
Jarduerakpoeta eta idazlea
KidetzaQ3487612 Itzuli
Izengoitia(k)Mme Auguste Penquer

Alexandrine Françoise Éloïse Léocadie Hersent-Penquer, Léocadie Salaün-Penquer edo Mme Auguste Salaün-Penquer izenez ere ezaguna, (Lannilis, 1817ko otsailaren 14aBrest, 1889ko abenduaren 19a) bretainiar poeta eta antzerkigilea izan zen, frantsesez idatzi zuena[1].

Bizitza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

François Michel Denis Auguste Hersent eta Marie Sophie Munierren alaba[1], Kerouartz gazteluan jaio zen 1817an[2].

1842an Victor Burle tenientearekin ezkondu zen, baina 1849an alargundu zen. 1851ko irailaren 15ean Auguste Salaün-Penquerrekin ezkondu zen. Bi seme-alaba izan zituen, Yves eta Marie, baina semea umetan hil zen[3][4]. Bigarekin senarrarekin batera, Bresteko Arte Ederren Museoa sortu zuen 1875ean. Bai Léocadie bai bere senarra Bresteko Elkarte Akademikoko ohorezko kideak ziren[5].

1882an berriro alargundu, bizitza sozialetik urrun geratu eta familiari dedikatu zen[3].

Bresten hil zen 1889ko abenduaren 19an, 71 urte zituela[2]. Bresteko Elkarte Akademikoko presidenteak Hersent-Penquerren hileta-laudorioa egin zuen[6].

Idazle ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1862an lehen liburua argitaratu zuen, Les chants du foyer. Hiru zatiz osatutako bilduma da: neska gaztea, emakume gaztea eta ama gaztea. 1869an Velléda idatzi zuen, Raz puntako emakume druidari buruzko poema epikoa[7].

Lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Poesia
  • Les chants du foyer (1862)
  • Révélations poétiques (1864)
  • À propos des arbres du Luxembourg (1866)
  • Velléda (1869)
  • Le paradis retrouvé (1869)
  • La payse : conte breton (1888)
  • Mes nuits (1891, hil ostekoa)
Antzezlanak
  • Marcelline (1870)
  • Syndoryx : le barde de Penmarc'h (1870)
  • L'œillet rose (1874)

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. a b (Frantsesez) «Léocadie Hersent épouse Penquer, femme de lettres» Nouvelles Branches (Noiz kontsultatua: 2024-06-06).
  2. a b (Frantsesez) Rousse, Joseph. (1895). La poésie bretonne au XIXe siécle: Ouvrage ornè de 23 portraits. P. Lethielleux, 261 or. (Noiz kontsultatua: 2024-06-06).
  3. a b (Frantsesez) «Brest : Léocadie Hersent-Penquer, muse bretonne» Actu (Noiz kontsultatua: 2019-12-11).
  4. (Frantsesez) «Faire-part de décès de Madame Léocadie Vabre-Hersent, veuve de Monsieur Victor Burle, épouse de feu Monsieur le Docteur Auguste Penquer (19 décembre 1889)» Archives ville de Brest jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2024-02-24) (Noiz kontsultatua: 2024-06-06).
  5. (Frantsesez) Bulletin de la Société académique de Brest: Reconnue d'utilité publique. Société académique de Brest, 364 or. (Noiz kontsultatua: 2024-06-06).
  6. (Frantsesez) «Nécrologie» Bulletin de la Société académique de Brest: Reconnue d'utilité publique (Société académique de Brest): 342-345. (Noiz kontsultatua: 2024-06-06).
  7. (Frantsesez) Pairel, Gaëlle; Roy, Geneviève; Thomas, Claude. (2021). Femmes de lettres en Bretagne. ISBN 979-10-97465-02-5..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]