Lankide:Gontzal Cepeda/Proba orria
SSC Tuatara[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| SSC Tuatara | |
|---|---|
| Ekoizlea | SSC North America |
| Ezizena | Exceed ( proiektuko izena ) |
| Ekoizpena | Richard (Washington), Estatu Batuak |
| Aurrekaria | SSC Ultimate Aero |
| Mota | Superdortiboa (S) |
| Karrozeria | Koupe 2 ate biplaza |
| Konfigurazioa | Motor zentral-atzekoa longitudinala, atzeko trakzioa |
| Motorra | V8 90º tara Nelson Racing Engines |
| Luzera | 182,4 plg (4633 mm) |
| Zabalera | 81,3 plg (2065 mm) |
| Altuera | 42 plg (1067 mm) |
| Pisua | 2750 lb (1247 kg) |
| Harremanak | Bugatti Chiron
Bugatti Divo Koenigsegg Gemera |
| Diseinatzailea | Jason Castriota eta SSC |
| Kopurua | 100 unitate |
SSC Tuatara auto superdeportibo koupe biplaza bat da, luzetara montatutako erdi-atzeko motorrarekin eta atzekaldeko trakzioarekin, SSC North America ( lehen Shelby SuperCars Inc.) egileagaitik sortuta 2020tik.
Nomenklatura[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Bere izena iguana antzeko narrazti Nueva Zelandako autoktonotik etortzen da, historian eboluzio molekular ( ADN ) askarrenetarikoa eukiteagaitik esaguna eta maorí hizkuntzan “pikuak atzeko partean” esan gura dau, zentzua daukana bere atzeko parteko aletetan, bere forma borobila, euren plegadura eta begi saltoi horiek faro moduan eroaten dauazanak begiratzen badoguz, narrazti batekoen antzekoak direnak.[1][2][3]
Aurkezpena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Hasieran kontzeptu moduan aurkeztu zen 2011. urtean, produkzioko auto askarrenean bihurtzeko asmoarekin, Koenigsegg Agera RS ari aurreratzen.[4][1][3][5]
Diseinua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Bere karrozeria diseinatuta izan zen Jason Castriotarekin kolaborazioan, nork ba eukan experientzia Maseratin eta Ferrarin.[5] Bere kurbak kualitate simplisistak eta aerodinamikak ematen dauz, aldi berean bere perfila bakarra egiten dauana eta besteengandik nabarmenduta egotea egiten dauanak. Tximeletako ego ateak (diedrikak ) irteera zabala eta atrakzioa ematen dabe. Aurreko eta atzeko plataformetako tapak igotzen diranean, karbonoko fibrako monokaso sendoa eta suspensioko sistema erakutsi egiten dira. Aurreko estalkian, pertenentziak eta ekipajea gordetzeko almazenamendu kompartimendu bat dago. Atzeko partean, tren motriz gogortsu eta harrigarria egoten da. Bere barrukaldea kampokaldearen funtzionalitate eta aparientzia simplista dauka. Negar-malko formako dosela gidariari eta bidaiariari ikusmen panoramikoa emoten dau. HMI bat (interfaz hombre-máquina) aurreratuta gidariari informazioa kritikoa ematen dio gidatzariburuz eta autoariburuz pantalla digital baten, informazioko kontsola bat moduan, non funtzio guztiak erabilgarri dagoz bakarrik atzamarrekin klik bat eginez. Ekipamendu internoa erebai dauka aire girotuko kontrola, kristal-jasogailu elektrikoa pantallatik kontrolatuta, kamara lateralak puntu itsuen ikusmenarekin, saratako sistema bozina premiumekin, atzeko parteko kamara dembora kompletukoa eta aldaketa sekuentzialeko argiak.
Errendimendua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Errendimendua auto bateko pieza zentrala da eta kasu honetan, potentzia kantitate oso handia eta errendimendu galtzadara ematen dau, 360,8 hatzkada kubikoko ( 5,9 litro ) V8 motor batengaitik impulsatuta eta transmisio manuala robotizatuta. Potentzia 7 belotzitateko CIMA transmisio batetik transferitzen da, askenengo generazioko sistema Autamac AMT gaz integratuta, aldaketa kutxaren mogimenduak eta akoplamendua operatzen dauana.
“Sport” moduan gidatze aldakor ( versatil ) ko auto baten bihurtzen da. Suspensioa aktibatzen da 4 hatzkadetara (10,2cm) aurreko manejoko altuerara eta 4,5 hatzkadetara (11,4 cm) atzekoa. Transmisio manual robotizatutako ezaugarriak mantsoagoak bihurtzen dira, horrela hiringuruko operazioak errezagoak bihurtzen dira.
“Track” moduan suspensioko geometria egokitzen da pistan manejo extremo bat emateko bitartean aurreko manejo altuera gutxitzen da 2,74 hatzkadetara (8,3 cm) eta atzeko altuera 3,25 hatzkadetara (8,3 cm). Atzekaldeko aleroi piztua dinamikotzat aktuatzen dau kontroleko azal moduan, pasatzea eta altuera egokitzen abiaduraren funtzioan aireko flujo deliberatu eta prezisioko indar aerodinamiko orekatua. Gelditzen dagoan bitartean, atzeko aleroi piztua desbiatzen da, kontzekuentzian aireko flujoa desbiatzen eta gelditzeko kapazitate handiagoan emoten. Transmisio robotizatuta konfiguratuta dago 50 milisegundoko aldaketa agresiborentzako.
“Front lift” moduan erosotasuna ematen dau situazioetan noiz limitatuko zen autoko altuera bajua. Aurreko suspensioa 40 mm (1,6 hatzkada) adizionalak igotzen da, permititzen dauana espazio libre bat abiadurako topeen artean edo beste igotako superfizieak. Transporteko errestasuna bebai lortzen da bere manejoko altuera egokituarengaitik.[6]
Errekor mundiala[aldatu | aldatu iturburu kodea]
SSC North America anuntziatzen eban bere Tuatara produkzinoko autorik askarrenean bihurtu egin zala, 508,73 km/h (316,11 mph) ko errekorra sinatu ostean, emaitza izaten bi lantzamendu abiadura maximoen arteko media galtzada baten non haieko bat 532 km/h (331 mph) tara haiegatu egin zan eta gainera bideoam erakutzi zen. [7]Ala ere, horain dela egun batzuk dudan jartzen da, YouTuben eta beste sare sozialetan, pertsona asko hasi ziralako kuestionatzen errekorraren autentizitatea. 2022ko maiatzaren 14 an, proba berri bat egin zan galtzada berdinean, hau da, John F. Kennedy zentro espazialean, Floridan, non aiegatu zan 295 mph (474,8 km/h) tara. Duda eta polemika gehiago ez egoteko, Racelogic abiadura erregistratu eban sistema dualak VBOx nabegazioko sistema globalarekin (GNSS) eta unitate adizional bat GPS Life Racing ekoa. Pilotoa bere propietarioa zan: Larry Caplin, nork errekor aurrekoa hobetzea lortu eban.[8]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ a b (Gaztelaniaz) Colombia.com, Redacción-. (2011-07-29). «El auto SCC Tuatara“picos en la parte de atrás”» Colombia.com (Noiz kontsultatua: 2022-10-24).
- ↑ Txantiloi:Es-CO «SSC Tuatara, ¡1.3 Megavatios!» Motor Colombia (Noiz kontsultatua: 2022-10-24).
- ↑ a b «SSC Tuatara, el nuevo “Veyron SuperSport” de Shelby SuperCars» web.archive.org 2011-07-21 (Noiz kontsultatua: 2022-10-24).
- ↑ «Tuatara | SSC North America» web.archive.org 2020-10-20 (Noiz kontsultatua: 2022-10-24).
- ↑ a b «SSC Tuatara 2020: La primera unidad del hypercar ya rueda» web.archive.org 2020-06-30 (Noiz kontsultatua: 2022-10-24).
- ↑ «Tuatara | SSC North America» web.archive.org 2020-10-20 (Noiz kontsultatua: 2022-10-24).
- ↑ «El SSC Tuatara: Nuevo rey de la velocidad - Vida Automotor» web.archive.org 2020-10-21 (Noiz kontsultatua: 2022-10-24).
- ↑ (Gaztelaniaz) Millares, Carlos. (2022-05-30). «Sencillito y sencillito. Así es como el SSC Tuatara alcanza ¡475 km/h!» Motormanía (Noiz kontsultatua: 2022-10-24).