Lindaura Anzoátegui
Lindaura Anzoátegui | |||
---|---|---|---|
1880 - 1884 | |||
Bizitza | |||
Jaiotza | Tojo (en) , 1846ko martxoaren 31 | ||
Herrialdea | Bolivia | ||
Heriotza | Sucre, 1898ko ekainaren 25a (52 urte) | ||
Familia | |||
Ezkontidea(k) | Narciso Campero (1872ko ekainaren 24a - 1896ko abuztuaren 12a) | ||
Hezkuntza | |||
Hizkuntzak | gaztelania | ||
Jarduerak | |||
Jarduerak | idazlea eta poeta | ||
Genero artistikoa | olerkigintza |
Lindaura Anzoátegui Campero (Tojo/Tarija, Boliviako Errepublika, 1846ko martxoaren 31 - Sucre, Boliviako Errepublika; 1898ko ekainaren 25a) poeta eta idazle boliviarra izan zen, 1880 eta 1884 bitartean bere herrialdeko lehen dama.
Biografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Tojo (Bolivia)Bailarako markesatu zaharrean dagoen finka batean jaio zen, egungo Tarifja departamentuan. Miguel Anzoáteguiren -Pacheco de Melo- eta María Calixta Campero Barragánen (Juan José Feliciano Fernándezen, Yaviko markesatuaren edo Tojo haranaren azken titularraren alaba) alaba.
Hamasei urte zituela umezurtz geratu eta 16 Adelaida Anzoátegui Campero ahizparekin batera Sucrera joan zen bizitzera. |Tojo]] 1872ko ekainaren 24an bere ahaidea zen, Narciso Campero Leyes jeneralarekin, Boliviako Gobernuko gerra-ministroa, ezkondu zen. 1872ko uztailean, Narciso Camperok uko egin zion gerra-ministro karguari, eta Bolivia osoko ministro izendatu zuten Frantzia, Britainia Handia eta Italiako gobernuen aurrean. Ibilbide diplomatiko horrek aukera eman zion Lindaurari literaturaren alorrean Europan izan ziren azken nobedadeak ezagutzeko, eta horrek literaturan sartzea ahalbidetuko zion.
1879an Bolivia, Txile eta Peruren arteko Ozeano Bareko Gerra piztu zenean, Hilarión Daza presidenteak, Boliviako hegoaldeko departamentuetako gizonekin Bosgarren Maila ospetsua osatzeko agindu zion Narcisori. Lindaurak Bolivia izeneko poema eskaini zion senarrari. Abertzale izaerako beste poema batzuk ere argitaratu zituen Potosí eta Sucreko egunkarietan.
1880-1884 urte artean Narciso presidentetzara igo zen eta ondorioz, Lindaura Boliviako lehen dama bihurtu zen.
Obra
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Juana Manuela Gorriti idazle argentinarra aurrekaria izan badaiteke ere, Adela Zamudio eta Lindaura Anzoatégui izan ziren Boliviako emakume idazleen loraldiari hasiera eman ziotenak.
Haren obrak El Novel eta Tres Estrellas izengoitiekin aurkeztu zen jendaurrean.
Ipuinak, olerkiak eta eleberri historikoak idatzi zituen non hainbat pertsonai ezagun ageri dira, hala nola, Gregorio Aráoz de Lamadrid, Juan Wallparrimachi eta Juana Azurduy. Bere lanen artean aipa daitezke:
- Cómo se vive en mi pueblo
- La mujer nerviosa
- Cuidado con los celos
- Huallparrimachi
- Manuel Ascensio Padilla
- El año de 1815
Gerora, Virginia Ayllón eta bestelako literatur kritiko eta ikertzaileek Lindaura Anzoatéguiren obra aztertu eta goraipatu dute.[1][2][3].
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Ayllón, Virginia. (2016). «Estado y mujeres en la obra de cuatro narradoras bolivianas» RECIAL: Revista del Centro de Investigaciones de la Facultad de Filosofía y Humanidades, Áreas Letras 7 (9): 1. ISSN 1853-4112. (Noiz kontsultatua: 2023-02-22).
- ↑ Unzueta, Fernando. (1997). «Género y sujetos nacionales: en torno a las novelas históricas de Lindaura Anzoátegui» Revista iberoamericana (178-179): 219–229. ISSN 0034-9631. (Noiz kontsultatua: 2023-02-22).
- ↑ Suárez, Mariana Libertad. (00/2018). «Azurduy por Anzoátegui: subjetividad femenina y espacio público en Huallparrimachi (1894)» Lexis 42 (2): 405–439. doi: . ISSN 0254-9239. (Noiz kontsultatua: 2023-02-22).
Bibliografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Anzoátegui Campero de Campero, Lindaura (2006). Desafío de mujer, vivir sin el velo de la ilusión. Editorial Plural. ISBN 99905-63-94-2