Ludoteka

Wikipedia, Entziklopedia askea

Ludoteka jostailuak, mahai eta taula jokoak eta horiekin jolasteko lekua eskaintzen duen instalakuntza publiko edo kolektiboa da. Maiz, liburutegiek eskaintzen duten espazioa da. Jostailuak eta jokoak bertan jolastu edo mailegatuta eraman daitezke.Ludotekak haurren aisialdirako lekuak dira, eta haurrek beste haurrekin jolasten dute. Hori bai, espazio honek dibertsioa ere erabiltzen du haurrari ikaskuntza irakasteko. Horrela, garapen mentala, psikomotorra eta sozioafektiboa sustatzen da.[1]

Zikloak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ludoteka bat hainbat ziklotan bana daiteke, parte-hartzaileen adinaren arabera. Ziklo bakoitzak ezaugarri jakin batzuk ditu:

3-6 urte:[2]

  • Jarduera fisiko osoak egiteko gai dira.
  • Ipuinak entzun eta kontatzea.
  • Sormena eta irudimena garatzen ari dira.
  • Mugimenduak etengabeak dira, eta, beraz, urduriak, bitxiak eta energiaz beteak dira.
  • Keinu-antzerkiak, gorputz-adierazpenak, dantzatzeak eta mota guztietako ariketak entretenitu egiten dituzte.
  • Eskuzko jardueretan irudimena eta sormena gustuko ditu, eta gogo biziz egiten ditu.
  • Kuboekin, makilekin, zurarekin eta abarrekin jolastea gustatzen zaie, dorre eta gaztelu handiak eraikitzeko.
  • Atsegin dute egiten dituzten lanetan egiten dituzten ahaleginak eta berotasuna aitortzea.
  • Animaliak imitatzeak eta dramatizatzeak bere irudimena hegan egitea eragiten du.
  • Masa, buztina, plastilina, koloreak eta abarrekin jolastea interesatzen zaie.

7 urtetik 9ra:

  • Beren ahaleginak etengabe onartu behar dituzte.
  • Talde-jokoak arauak ulertzen eta errespetatzen laguntzen die.
  • Abenturazko liburuak, piratak, maitagarriak eta abar irakurtzea.
  • Marrazketa teknika desberdinekin gustatzen zaie (koloreak, akuarelak, etab.).
  • Taldean jolasten dute, partekatzen dakite eta laguntasun-harremanak ezartzen dituzte.
  • Inguratzen dituen munduaz interesatzen dira, eta arakatzen eta ikertzen dituzte.
  • Familia bere bizitzaren eta garapenaren zati garrantzitsua da.
  • Egonezinak, bitxiak, lehergarriak eta kontraesankorrak dira.
  • Mahai-jokoak gustatzen zaizkie.
  • Emanaldia eta antzezlanak gustatzen zaizkie.
  • Hazteko gogo handia dute (pertsona helduak izatera jolasten dira).
  • Sexu bereko taldeak osatzen dituzte.
  • Garrantzitsua da iritziak eta arazoak adierazteko askatasuna izatea.
  • Edozein materialekin asmatzeak eta sortzeak entretenitzen ditu.

10-12 urte bitartekoak:

  • Independenteak, autonomoak, arduratsuak izaten hasten dira.
  • Inguratzen dituen nukleoa atsegin izatea gustatzen zaie.
  • Sentikorrak eta positiboak dira.
  • Lanerako prest daude, baina saria gustatzen zaie.
  • Aktiboak izatea eta lehiatzea gustatzen zaie.
  • Analitikoak eta kritikoak izaten dakite.
  • Atsegin dute joko planeatuetan, taldekoetan eta mahaikoetan parte hartzea.
  • Txangoak eta bildumak gustukoak ditu.
  • Erabakiak hartzen eta ideiak adierazten dakite.
  • Buruhausgarriak eta albumak egitea gustatzen zaie.
  • Animaliez eta naturaz arduratzen dira.
  • Ikerketak poztu egiten ditu.
  • Instrumentuak jotzea gustatzen zaie.
  • Abestiak egin eta poemak egiten dituzte.

13 eta 15 urte bitartekoak:

  • Lagun garrantzitsuak dira adin honetan.
  • Pertsonen arteko harremanak zabaltzen dituzte.
  • Sutsuak eta arduratsuak dira.
  • Marraztea, margotzea, grafitia gustatzen zaie.
  • Estrobertituak eta iraunkorrak dira.
  • Txapelketak eta lehiaketak egiten dituzte.
  • Nortasuna berresten dute.
  • Gogoetatsuak dira eta problematikak aztertzea gustatzen zaie.
  • Gustatzen zaie ezagunak izatea garatzen diren inguruneetan.
  • Irakurtzea, musika entzutea, zinemara eta telefonora joatea gustatzen zaie.
  • Maitemintzen hasten dira, ordenagailuan denbora gehiago egotetik desberdin janzten.
  • Etorkizunari begira hasten dira eta ez dira txorakeriez arduratzen.

Jolas-materiala hautatzea[3][aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ludoteka batean lan egiteko, funtsezkoa da ziklo bakoitzerako aukeratutako materialak:

  • Irudimena eta kontzentrazioa garatu.
  • Substantzia toxikorik ez izatea.
  • Ez dute jatorri ideologiko politikoko propagandarik.
  • Balio dezatela erabakiak hartzeko.

Funtzioak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ludoteka batean, hezitzaileek funtzio hauek bete behar dituzte:

  • Haurrei jolas-materiala eskaintzea, haien gustuen, trebetasunen eta aukeren arabera.
  • Taldean jolastea sustatzea, adinaren arabera, lankidetza solidarioa eta partaidetzakoa sustatzeko.
  • Kide izateko bidea erraztea, historia eta tradizioak ezagutuz eta nazio-nortasuna definituz.
  • Astialdia betetzea, produktiboa izan dadin.
  • Familia-komunikazioa prozesu afektiboak eta familiarekiko harreman-prozesuak estimulatzean.
  • Gurasoei jolas-materiala eskuratzeko orientabideak ematea.
  • Ezintasuna, gaixotasuna, arazo fisikoak edo psikikoak dituzten haurrentzako jolas-materiala hornitzea.
  • Haurren arteko harremana – jostailua, haurren arteko harremana – ludotekarioa – jostailua.
  • Adiskidetasun-sentimenduak garatzea.
  • Komunikazioaren garapena.
  • Jolasteko plazera, esperientzien transmisioa; gurasoek ikastea seme-alabei zer jostailu eman, gizarteratzea.
  • Jostailuak konpontzeko eta eraikitzeko trebetasunak garatzea.
  • Jaiak, lehiaketak eta familia-topaketak egitea, besteak beste.

Motak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hainbat ludoteka mota daude, hala nola:

  • Ludoteka zirkulatzaileak edo mugikorrak: ludobusak erabiliz gero, jolas-materialak hainbat lekutara eraman daitezke, urrutira edo jolasgunerik gabe.
  • Ludoteka publikoak: Instituzioetan kokatuta daude, hala nola kultur etxeetan, museoetan, liburutegietan, aisialdi-zentroetan edo gizarte-zirkuluetan. Komunitate osoa barne hartzen duen zerbitzua eskaintzen dute, ordutegi zabalekoa.
  • Eskola-ludotekak: Lehen eta bigarren hezkuntzako erakundeen barruan daude eta material ludikoak dituzte erabiltzaile motaren eta lortu nahi diren helburuen arabera.
  • Ospitaleko ludotekak: jolasteko egokitutako espazioak haur eta nerabeen eskura jartzean dautza.
  • Laborategietako ludotekak: Espezialistak esperimentatzeko edo prestatzeko irakaskuntza- edo jolas-jarduerarekin zerikusia duten beste erakunde batzuen eranskinak dira. Institutu pedagogikoak dira, jostailuak ekoizten dituzten enpresak, ikerketa psikologiko edo soziologikoko erakundeak, etab. Ikerketa-arlokoak dira.
  • Ludoteka ibiltariak: Probintzia-erakundeek sortzen dituzte, landaguneetara jolas-materialak hurbiltzeko. Normalean, eskoletan egiten dira.
  • Ludoteka espezializatuak: Desgaitasuna duten pertsonekin lan egiteko, haurrentzat bakarrik. Ludoteka horiek hezkuntza-establezimenduaren barruan hautatutako materiala dute.
  • Ludoteka judizialak: berezituak dira, zuzenbidearekin lotutako erakundeetan kokatuak, besteak beste, indarkeria, tratu txar eta sexu-abusuko egoerei aurre egiten dieten haur eta nerabeei aurre egiteko.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Maider. (2010-12-01). «Espabilauak: Zer da ludoteka bat?» Espabilauak (Noiz kontsultatua: 2022-10-18).
  2. «Ludoteka» Oñatiko Udala (Noiz kontsultatua: 2022-10-18).
  3. «Jolas proposamena: Grapat etxeko materiala» txatxilipurdi.eus 2017-03-10 (Noiz kontsultatua: 2022-10-18).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]