María Tubau

María Tubau
	; Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	María Álvarez Tubau
Jaiotza	Madril, 1854ko maiatzaren 4a
Herrialdea	Espainia
Heriotza	Madril, 1914ko martxoaren 13a (59 urte)
Familia
Ezkontidea(k)	Ceferino Palencia (en)
Seme-alabak	ikusi Julio Palencia Tubau (en) ; Ceferino Palencia Tubau (en) ;
Familia	ikusi Isabel Oyarzábal (errain);
Hezkuntza
Hizkuntzak	gaztelania; katalana
Jarduerak
Jarduerak	antzerki aktorea
Enplegatzailea(k)	Madrilgo Goi Mailako Errege-Musika Kontserbatorioa ; Teatro Apolo (en)
Kidetza	Espainiako Emakumeen Elkarte Nazionala

María Álvarez Tubau (Madril, 1854ko maiatzaren 4a- 1914ko martxoaren 13a) Madrilgo aktorea izan zen, María Guerreroren garaikidea.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Espoz eta Mina de Madrid kaleko 14. zenbakian jaioa, María Álvarez Mercedes Tubauren (Bartzelonakoa) eta Manuel Álvarez Roblesen (Avilésekoa) alaba izan zen. Hamabi urte zituela hasi zen interpretazioan, Matilde Díezekin batera, eta Vicorekin osatu zuen prestakuntza, Apolo antzokian eta Emilio Mariorekin, komedian. Aktore komiko gisa eta antzerki erromantiko deritzon generoan nolabaiteko ospea lortu zuen.

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1877an lehen aldiz ezkondu eta alargun geratu ondoren, 1882an berriro ezkondu zen Ceferino Palencia antzerkigile eta antzerki-zuzendariarekin, eta bere karrera indartu zuen, Madrilgo eszenako interpreterik garrantzitsuenetakoa bihurtu arte; elkarrekin osatu zuten beren antzerki-konpainia Teatro de la Princesan.^[1]^[2]

Bere garaiko autore espainiar garaikideen lanak interpretatu zituen, hala nola Vital Aza, Ramos Carrión, Eusebio Blasco eta Benito Pérez Galdós (1896an estreinatutako antzerki-bertsio polemikoan Doña Perfektaren interpretazio berezi eta polemikoan). Leandro Fernández de Moratín edo Bretón de los Herreros bezalako neoklasizista ilustratuak ere eszenaratu zituen, baina Espainiako antzerki-panoraman egindako ekarpen handiena Henry Bataille, Victorien Sardou edo Alexandre Dumas (semea) bezalako dramaturgo frantsesak sartzea izan zen.

Aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hogeita hamazazpi urte zituela, "Arte Dramatikoko doktore" izendatu zuten, 1891n argitaratu eta José Zorrilla, Nuñez de Arce, Campoamor, Emilio Castelar eta José de Echegaray kazetari, politikari eta intelektualek sinatutako agiri batean.^[3]