Mas y Praten Glorieta (Sevilla)

Koordenatuak: 37°22′26″N 5°59′24″W / 37.373992°N 5.989908°W / 37.373992; -5.989908
Wikipedia, Entziklopedia askea
Mas y Praten Glorieta (Sevilla)
Kokapena
Estatu burujabe Espainia
Autonomia Andaluzia
ProbintziaSevillako probintzia
UdalerriaSevilla
Koordenatuak37°22′26″N 5°59′24″W / 37.373992°N 5.989908°W / 37.373992; -5.989908
Map
Historia eta erabilera
Izenaren jatorriaBenito Más y Prat (en) Itzuli
Arkitektura
ArkitektoaAníbal González

Mas y Praten Glorieta, Sevillako Maria Luisa Parkean kokatua, Benito Más y Prat olerkari, antzerkigile, idazle kostunbrista eta kazetari ecijarrari eskainitako txoko bat da. Herri harpidetza bidez ordaindua izan zen, Enrique Real Magdalenoren ekimenaren ondoren, Anibal Gonzalezek proiektatua eta 1924ko maiatzak 2an inauguratua. Zirkuluerdi forma du, burdinazko bizkarraldea duten eserlekuekin, eta, behean, aurpegietako batean, liburuentzako zapaldak dituzten pinakuluekin amaituak daude. Beste aurpegi batzuetan, sevillar eszena kostunbristak irudikatzen dituzten azulejuak ikus daitezke.

Zirkuluerdiaren erdialdea, omendutako Mas y Praten soingain batek presiditzen du, Antonio Castillo Latruccik egina. Soingainpean eta Enrique Orcek eginiko azulejuetan, bi puttok eutsita, Ecija eta Sevillako enblemak irudikatzen dira.

Glorietaren inguruan dagoen landaretza, gogortxuz (Viburnum tunis), kolore zuri edo arrosaxkako loreak dituen zuhaixka; japoniar soforaz (Sophora japonica), jatorria Txinan eta Japonian duena, eta, fruitu bezala arrosario erako lekaleak direnak, oso ohikoak hiribideetan, akantoz (Acanthus mollis), fotiniaz (Photinia glabra), heriotzorriz (Nerium oleander), udan loratzen den mediterraniar espeziea, ohikoa da errepideetako erdibitzaileetan eta mozketarik gabeko heskai eta ertzetan ikustea, donbeia bat (Dombeya x cayeuxii), altuera nahiko handia har dezakeen zuhaixka bat dena, bola handi formako loreak dituena, eta japoniar arbustu batek (Ligustrum japonicum) osatzen dute. Bertan ikus daitezkeen beste landare batzuk, basaerramu japoniarra (Euonymus japonicus), heskai bezala oso erabiliak direnak, indimitreak (Lagerstroemia indica), gerezi-aranondoak (Prunus cerasifera, Pisardii barietatea), nandinak (Nandina domestica), onbu bat (Phytolacca dioica) eta japoniar irasagarrondo bat (Chaenomeles japonica) dira, azken hau ere Japonia eta Txinatik heldutakoa eta arrosa koloreko lore handiak dituena. Urrutixeago, robinak eta pitosporoak (Pittosporum tobira) ikus daitezke.

2002-2003 bitartean zaharberritu zen, bere jatorrizko diseinua aldatuz, eserlekuetako pitxer zeramiko zahar eta hondatuak eta azulejuak, zeramika eta azulejudi berriagatik aldatu zaizkiolarik

Conchako Glorietatik eta Doña Solen Glorietatik gertu dago.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]