Néstor Ibarra
| Néstor Ibarra | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Puan (en)  , 1938ko azaroaren 5a |
| Herrialdea |  Argentina |
| Heriotza | 2005eko urtarrilaren 3a (66 urte) |
| Hobiratze lekua | Cementerio Jardín de Paz (en) |
| Heriotza modua | : pankreako minbizia |
| Familia | |
| Ezkontidea(k) | Elsa Astete Millán Tania Naichenko (en) (1943 - 1947) |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | telebista aurkezlea, kazetaria eta irrati-esataria |
   | |
Néstor Carlos Amadeo Ibarra (1938ko azaroaren 5a – 2005eko urtarrilaren 3a) irrati eta telebistako programen zuzendaria eta ibilbide garrantzitsua izan zuen kazetari argentinarra izan zen.
Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Puan-en jaio zen 1938ko azaroaren 5ean. 1957tik kazetari lanetan aritu zen. Bere lehen jarduera El Mundo egunkariko kirol atalean izan zen. Familiako lagun baten gomendioz sartu zen goizeko egunkarian.[1][Esteka hautsia]
Marta Sánchez pedagogo psikologoarekin ezkondu zen eta harekin bi seme-alaba (María Eugenia eta Sebastián) eta 4 biloba (Tobías, Agustina, Mora eta Bautista) izan zituen.[2]
Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Zinema[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Pantaila handian, Yo juego al Prode, ¿y usted?, La fiesta de todos, eta Te rompo el rating filmetan parte hartu zuen. Hiru kasuetan, bere papera kirol-iruzkari batena izan zen eta Secretos compartidos filmean berriemailearena egiten du.[1][Esteka hautsia]
Irratia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
1960ko hamarkadan, Radio Rivadaviaren futbol emankizunetan esatari gisa debutatu zuen, José María Muñoz-en bigarren bezala. Gero Bernardino Veiga, Ricardo Podestá eta Víctor Hugo Moralesekin lan egin zuen.[3]
1982 eta 1987 artean, Sport 80 kirol programako kazetarien plantillako kide izan zen, Radio Mitre-n. Víctor Hugo Morales, Marcelo Araujo, Fernando Niembro, Adrián Paenza eta Roberto Eguíarekin partekatu zuen lana, besteak beste.
1988tik aurrera interes orokorreko programak burutzera dedikatu zen. Cordialmente-ren zutabegilea izan zen Juan Carlos Marecorekin eta Magazine de la mañana Radio Mitre-n. Irrati berean, 1993tik Hoy por hoy goizeko programaren arduraduna izan zen, bere nortasunaren arabera moldatzen jakin izan zuen aktualitateko aldizkaria: Umore dosia, zorroztasun informatiboa eta zerbitzuak.[2]
1997an Konex sarietan Merezimendu Diploma jaso zuen Irrati Zuzendari diziplinan.
Telebista[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Telebistan futboleko berriemailea izan zen Canal 13-ko emankizunetan, batez ere Libertadores Kopako eta Selekzioaren partidetan. Gero, kate horretan bertan eta Canal 11-n eman zuen, Con Ustedes. . . Fernando Bravo (1986-1989). Programa bitan saritu zuten Martín Fierro Saria Interes Orokorraren kategorian. Horrez gain, aktualitateko zutabegilea izan zen Canal 13 kateko Teledía 13 (1990-1991), eta Cuando Calienta el Sol (1993), Telefé eta Investigación X (1996) kateetan, Ameriketan. 1997az geroztik, eta lau denboraldiz, izan zen, Mónica Gutiérrezekin batera, Americako gaueko albistegiaren zuzendaria. Langabetuekiko zuen interesa zela eta, Canal 13-ko pantailan Recursos humanos (2002) ekoitzi eta gidatu zuen, eta bertatik lan merkatuan berriro sartzen saiatu eta lortu zuen.[2]
Heriotza[aldatu | aldatu iturburu kodea]
2005eko urtarrilaren 3an hil zen Buenos Airesko Diagnostiko eta Tratamendurako Institutuan, minbiziaren ondorioz.[3]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ a b Néstor Ibarra. .
- ↑ a b c (Gaztelaniaz) Clarín.com. (2005-01-04). «Se fue para siempre una voz amiga» Clarín (Noiz kontsultatua: 2023-08-06). Aipuaren errorea: Invalid
<ref>tag; name "clarin1" defined multiple times with different content - ↑ a b (Gaztelaniaz) «Murió el periodista Néstor Ibarra» La Nación 2021-01-26 (Noiz kontsultatua: 2023-08-06).
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q1532110