Oxido nitriko
| Oxido nitriko | |
|---|---|
 | |
| Formula kimikoa | NO |
| SMILES kanonikoa | [N=O&zoom=2.0&annotate=none 2D eredua] |
| MolView | [N=O 3D eredua] |
| Konposizioa | Nitrogeno eta oxigeno |
| Mota | NOx (en)  eta erradikal aske |
| Ezaugarriak | |
| Soinuaren abiadura | 325 m/s (10 ℃, gas) |
| Disolbagarritasuna | 5 g/100 g (ur, 20 ℃) |
| Momentu dipolarra | 0,159 D |
| Fusio-puntua | −164 ℃ −163,6 ℃ |
| Irakite-puntua | −152 ℃ (760 Torr) −151,74 ℃ (101,325 kPa) |
| Fusio-entalpia | 0,159 D |
| Formazio entalpia estandarra | 81 kJ/mol |
| Lurrun-presioa | 34,2 atm (20 ℃) |
| Masa molekularra | 29,998 Da |
| Erabilera | |
| Konposatu aktiboa | Inomax (en) |
| Elkarrekintza | Guanylate cyclase 1 soluble subunit beta 1 (en) eta Guanylate cyclase 1 soluble subunit alpha 2 (en) |
| Rola | nitric oxide donors (en) , neurotransmisore, bronkozabaltzaile, free radical scavengers (en) , gaseous signaling molecule (en) , Endothelium-Dependent Relaxing Factors (en) eta primary metabolite (en) |
| Arriskuak | |
| NFPA 704 |  0
3
0
|
| Denboran ponderatutako esposizio muga | 30 mg/m³ (10 h, Ameriketako Estatu Batuak) |
| IDLH | 123 mg/m³ |
| Eragin dezake | nitric oxide exposure (en) |
| Identifikatzaileak | |
| InChlKey | MWUXSHHQAYIFBG-UHFFFAOYSA-N |
| CAS zenbakia | 10102-43-9 |
| ChemSpider | 127983 |
| PubChem | 145068 |
| Reaxys | 3587257 |
| Gmelin | 16480 |
| ChEBI | 451 |
| ChEMBL | CHEMBL1200689 |
| NBE zenbakia | 1660 |
| RTECS zenbakia | QX0525000 |
| ZVG | 1080 |
| DSSTox zenbakia | QX0525000 |
| EC zenbakia | 233-271-0 |
| ECHA | 100.030.233 |
| MeSH | D009569 |
| RxNorm | 7442 |
| Human Metabolome Database | HMDB0003378 |
| UNII | 31C4KY9ESH |
| NDF-RT | N0000148689 |
| KEGG | D00074 eta C00533 |
Oxido nitrikoa[1] edo nitrogeno monoxidoa[2] kolorerik eta usainik gabeko gasa da, NO formula duena, Hales eta Priestley-ek 1772an aurkitua.
Giro-tenperaturan aireko oxigenoarekin erreakzionatu eta nitrogeno dioxidoa (NO2) eratzen du. Ez da sukoia eta nekez urtzen da uretan. Amoniakoa 500 °C-tik gora katalisi bidez oxidatuz, ur-disoluzioan dagoen azido nitrosoa deskonposatuz edo arku elektriko bidez nitrogenoa eta oxigenoa elkarrekin erreakzionaraziz lortzen da. Oso toxikoa da, eta narritatu egiten ditu sudurzuloa eta begiak. Atmosferako kutsatzailea da.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
- ↑ Euskalterm: [Ingurumena Hiztegi Entziklopedikoa] [2009]
- ↑ Euskalterm: [Hiztegi Terminologikoa] [2009]
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q207843
Multimedia: Nitric oxide / Q207843
|
Artikulu hau kimikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |