Wikipedia, Entziklopedia askea
Pavíaren estatu-kolpea 1874ko urtarrilaren 3an Espainian izandako estatu-kolpea izan zen, Lehen Errepublikan . Manuel Pavía jenerala izan zen buru, Gaztela Berriko (Madril barne) kapitain nagusia . Diputatuen Kongresuko eraikina okupatu zuten guardia zibilek eta soldaduek, eta handik atera zituzten diputatuak, Errepublikaren botere betearazleko beste presidente bat bozkatzen ari zirela, Emilio Castelarren ordez. Horrek Francisco Pi i Margall , Estanislao Figueras eta Nicolás Salmerón Alderdi Errepublikano Federaleko ordezkariak aurkeztutako zentsura-mozioa galdu berri zuen. Hain zuzen ere, kolpearen helburua zen Castelarri gobernutik ateratzea eragoztea, nahiz eta hark, kolpearen ondoren, ez zuen onartu botereari eustea bitarteko antidemokratikoen bidez, Pavia jeneralak errepublika federalaren aurkako alderdiak bildu behar izan zituen, Alderdi Konstituzionaleko Francisco Serrano jenerala gobernu nazionalaren buru jarrita. Horrela hasi zen Errepublikaren bigarren etapa, «Errepublika Unitarioa» edo «Serranoren diktadura » deitu ohi dena.
Pavía jeneralak, 1875eko martxoaren 13an parlamentuan egindako hitzaldi batean, hau da, Borboien Berrezarkuntza gertatu ondoren, xehetasunez azaldu zituen, berak zuzendutako estatu-kolpeari «urtarrilaren 3ko ekintza» izena jarrita. 1878an liburuxka gisa argitaratu zuen azalpena.
Barón Fernández, José. (1998). El movimiento cantonal de 1873 (1ª República). A Coruña: Edicios do Castro: Sada ISBN 84-7492-896-6 . .
Datuak: Q5882508
Multimedia: Coup d'état of Pavía / Q5882508