Poli(azido laktiko)

Poli(azido laktiko)
Konposizioa	karbono, oxigeno eta hidrogeno
Mota	Poliester, organic polymer (en) eta Homopolimero
Arriskuak
NFPA 704	1 0 0
Identifikatzaileak
CAS zenbakia	26100-51-6
Gmelin	53407

Poli(azido laktiko)a edo polilaktida polimero termoplastikoa da, [–C(CH₃)HC(=O)O–]_n formula duena.

Sintesia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Monomeroa artotik, maniokatik, azukre-kanaberatik edo azukre-erremolatxatik hartziduraz lortutako almidoitik abiatuz prestatzen da.

Monomeroa azido laktikoa zein laktida izan daiteke. Azido laktikoaren kasuan etapa-polimerizazioa zuzenean hasten da, baina laktidatik abiatuz gero lehen lehenik monomeroaren eraztuna ireki egin behar da^[1].

Erabilera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Azken urteotan asko zabaldu da poli(azido laktiko)aren erabilera komertziala. 2021ean bioplastiko guztien artean kontsumorik handiena izan zuen^[2]. Alabaina, oso urrun dago ohiko polimeroen erabilera bolumenetatik.

Egungo erabilerarik ohikoena 3D inprimaketaren alorra da, besteak beste urtze-puntu baxuko polimero sendoa da eta bero-erresistentzia handia suberotzea pairatu ondoren.

Poli(azido laktiko)a degradatzean guztiz inokua den azido laktikoa ematen du eta ondorioz kirurgian baliatzen da inplanteak ainguraz, torlojoz edo klipez hornitzeko^[3].

Erabilera bakarreko plater, goilara, laban eta bestelako elementu biodegaradagarriak egiteko ere baliatzen da, baldintza egokietan poli(azido laktiko)a biodegrada baitaiteke^[4]. Dena dela, biodegradagarritasuna ez da inguru naturaletan errez gertatzen. 2023an argitartutako ikerketa baten arabera poli(azido laktiko)a ez da itsasoan degradatzen 428 egun pasata ere^[5].

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

↑ (Ingelesez) Södergård, Anders; Stolt, Mikael. (2010-09-15). Auras, Rafael ed. «Industrial Production of High Molecular Weight Poly(Lactic Acid)» Poly(Lactic Acid) (John Wiley & Sons, Inc.): 27–41. doi:10.1002/9780470649848.ch3. ISBN 978-0-470-64984-8. (Noiz kontsultatua: 2023-05-20).
↑ (Ingelesez) «Bioplastics Market Report: Industry Analysis, Forecast 2032» Ceresana Market Research (Noiz kontsultatua: 2023-05-20).
↑ Auras, Rafael, ed. (2010-09-24). Poly(Lactic Acid): Synthesis, Structures, Properties, Processing, and Applications. John Wiley & Sons, Inc. doi:10.1002/9780470649848. ISBN 978-0-470-64984-8. (Noiz kontsultatua: 2023-05-20).
↑ (Ingelesez) Martin, O; Avérous, L. (2001-06-01). «Poly(lactic acid): plasticization and properties of biodegradable multiphase systems» Polymer 42 (14): 6209–6219. doi:10.1016/S0032-3861(01)00086-6. ISSN 0032-3861. (Noiz kontsultatua: 2023-05-20).
↑ RoyerI, Sarah-Jeanne,Greco; Francesco; Kogler, Michaela & Deheyn,, Dimitri D.. (2023). Not so biodegradable: Polylactic acid and cellulose/plastic blend textiles lack fast biodegradation in marine waters. Plos One.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Datuak: Q413769
Multimedia: Polylactides / Q413769

[1] (Ingelesez) Södergård, Anders; Stolt, Mikael. (2010-09-15). Auras, Rafael ed. «Industrial Production of High Molecular Weight Poly(Lactic Acid)» Poly(Lactic Acid) (John Wiley & Sons, Inc.): 27–41. doi:10.1002/9780470649848.ch3. ISBN 978-0-470-64984-8. (Noiz kontsultatua: 2023-05-20).

[2] (Ingelesez) «Bioplastics Market Report: Industry Analysis, Forecast 2032» Ceresana Market Research (Noiz kontsultatua: 2023-05-20).

[3] Auras, Rafael, ed. (2010-09-24). Poly(Lactic Acid): Synthesis, Structures, Properties, Processing, and Applications. John Wiley & Sons, Inc. doi:10.1002/9780470649848. ISBN 978-0-470-64984-8. (Noiz kontsultatua: 2023-05-20).

[4] (Ingelesez) Martin, O; Avérous, L. (2001-06-01). «Poly(lactic acid): plasticization and properties of biodegradable multiphase systems» Polymer 42 (14): 6209–6219. doi:10.1016/S0032-3861(01)00086-6. ISSN 0032-3861. (Noiz kontsultatua: 2023-05-20).

[5] RoyerI, Sarah-Jeanne,Greco; Francesco; Kogler, Michaela & Deheyn,, Dimitri D.. (2023). Not so biodegradable: Polylactic acid and cellulose/plastic blend textiles lack fast biodegradation in marine waters. Plos One.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]