Raquel García-Tomás
Raquel García-Tomás | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Bartzelona, 1984 (39/40 urte) |
Herrialdea | Katalunia |
Hezkuntza | |
Heziketa | Escola Superior de Música de Catalunya Royal College of Music doktore |
Hizkuntzak | katalana gaztelania |
Jarduerak | |
Jarduerak | musikagilea |
Enplegatzailea(k) | Taller de Músics (en) |
Jasotako sariak | ikusi
|
Genero artistikoa | opera |
raquelgarciatomas.com eta raqagarcia.wix.com… | |
Raquel García-Tomás (Bartzelona, 1984) kataluniar diziplina eta lankidetza anitzeko sorkuntzan espezializatutako konpositore da. Espainiako Kultura eta Kirol Ministerioak urtero ematen duen Konposizio modalitateko 2020ko Musika Sari Nazionala jaso zuen.
Musikari ibilbidea
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Musika-konposizioaren espezialitatea ikasi zuen Kataluniako Goi Mailako Musika Eskolan (Esmuc), eta Londresko Royal College of Music-en doktoratu zen.[1] English National Ballet, Royal Academy of Arts edo Dresdener Musikfestspiele taldeekin aritu da sorkuntza lanak egiten.[2] Berlingo Matthias Rebstock eszena-zuzendariarekin aritu da konpositore eta bideo-egile gisa Büro für postidentisches Leben sortzen, Grec Jaialdian eta Neuköllner Oper Berlin jaialdian estreinatua.[3] Bartzelonako Auditorioko Sampler Series musika garaikideko zikloko konpositore gonbidatua izan zen 2015/2016 denboraldian, Blind Contours no. 1, lanarekin. Oslo Sinfoniettak interpretatua.[4][5] Beste talde batzuen enkarguak ere jaso ditu, edo haiekin elkarlanean aritu da, besteak beste; Phace Ensemble, Ensemble Contemporáneo Orquesta Cadaquéskoa, Madrilgo Orkestra Sinfonikoa, Càmera Musicae, Experimental Funktion, CrossingLines Ensemble, Ensemble Sonido Extremo, Cosmos Quartet, Barcelonako Clarinet Players, Barcelona Reed Quintet, BCN 216 eta PluralEnsemble.[6]
Bartzelonako Auditorioan, Kataluniako Musika Jauregian, Teatre Lliure-n, Kataluniako Antzoki Nazionalean, Valentziako Palau de la Música-n, Zaragozako Auditorioan, Espainiako Antzokian, Kanaleko Antzokietan, La Casa Enviva-n edo Centro Nacional de Sofarte Museoko 400 Auditorioan jo du musika. Bere musika hainbat hiritan ere entzun ahal izan da, batez ere Europan, baina baita Kairon, Rosarion edo Buenos Airesen ere.[6]
Dido reloaded ganbera-opera sortzen lagundu zuen, Xavier Bonfill, Joan Magrané eta Octavi Rumbaurekin batera. Opera de Bolsillok eta Nueva Creción-ek ekoitzia, Cristina Corderoren dramaturgiarekin eta Jordi Pérez Soléren zuzendaritza eszenikoarekin, eta Madrilgo Real Academia de Barcelonan estreinatu zen. Estreinaldiaren ondoren, talde berak jarraitu zuen proiektuarekin Go, Aeneas, Go! 2014ko maiatzean estreinatu zen Berlingo Russisches Haus der Wissenschaft und Kultura-n, Neuköllner Oper-ek eta GASAGek sortzen ari diren sortzaileei laguntzeko antolatutako Berliner Opernpreis 14ko lehen saria irabazi ondoren, .[7]
2015. urtean, García -Tomasek eta Magranék Bartzelonan girotutako opera sortu zuten, disPLACE, eta MusikTheaterTage Wien Jaialdian, Bartzelonako Santa Monika Zentroan eta Madrileko Kanaleko Antzokietan antzeztu zuten, Teatro Realarekin batera.[8]
2018ko otsailaren 14an, Balena blava estreinatu zuen Kataluniako Antzoki Nazionalak, Victoria Szpunberg-en musikarekin eta testuarekin. Hogei minutuko obra da, eta Igor Stravinskiren La consagración de la primavera lanean inspiratuta dago.[9] Ekitaldian Kataluniako Goi Mailako Musika Eskolako (ESMUC) ikasleek eta Marta Angelat aktoreak hartu zuten parte.[10] Urte horretan bertan, Madrilgo Teatro Realen, Teatro Españolean eta Bartzelonako Teatre Lliure-n, Helena Tornero (libretoa) eta Marta Pazos (eszenografia), Je suis[11] narcissisterekin batera sortutako opera bufoa estreinatu zen.
2019-2020 denboraldian, konpositore egoiliarra izan zen La Pedrera Fundazioaren Musika Egoitzetan.[12] 2020ko urriaren hasieran, BBVA Fundazioaren Leonardo beka bat jaso zuen, Irène Gayraud libretistarekin eta Marta Pazos eszena-zuzendariarekin batera opera berri bat sortzeko, Alexina B., 2023ko martxoaren 18an Gran Teatre del Liceu-n estreinatuko zena. Herculine Barbinen memorietan inspiratuta dago opera. Alexina B. ere deitzen zaio, . mendean Frantzian bizi izan zen pertsona intersexuala. 2022ko maiatzaren 13an obra sinfoniko koral bat estreinatu zuen L'Auditori-en, Suite of Myself, San Juan de Bachen Pasioan musikalki oinarritua eta Walt Whitmanen poemetan literarioki oinarritua.[13]
Aintzatespenak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 2017. Espainiako Irrati Nazionaleko El ojo Crítico, Musika Klasikoko RNE saria eman zioten, epaimahaiak nabarmendu zuenez, bere planteamenduen originaltasunagatik eta konposizio-hizkuntzaren erabilera eta konbinazioagatik.[14]
- 2019. Irailean, Je suis narcissiste opera bufoak, Òpera de Butxaca i Nova Creació, Teatre Lliure, Teatro Español eta Teatro Realen produkzio batek, Diziplinarteko Saria irabazi zuen, Kataluniako Musika Akademiak hezkuntza-balio artistikoak proiektatu eta zeharkako moduan sustatu nahi dituen lehen Alícia Sariena.[15]
- 2020. Je suis narcissiste finalista izan zen Musika- edo lirika-ikuskizun onenaren kategorian Arte Eszenikoen Max Sarien XXIII. edizioan. Sari beretan, Gariko-Tomás finalista izan zen Musika konposizio onenaren kategorian, ikuskizun eszenikorako, eta Pier Paolo Álvaro ere finalista izan zen Jantzien diseinurik onenaren kategorian, opera bererako.[16]
- 2020. Otsailean, International Opera Awards sarietako finalisten zerrenda argitaratu zen, Madrilgo Teatro Realen Je suis narcissiste kategorian, Erabateko Estreinaldi Onenaren kategorian. Opera aldizkari britainiarrak 2012an sortu zituen sari hauek, lirikaren munduko onenak urtero saritzeko asmoz, operaren munduko Oscar saritzat hartzen zaituztegu. Irabazleen zerrenda, maiatzaren 4rako programatuta zegoena, irailaren 21era atzeratu zen, egun horretan COVIDen Pandemia zela eta.[17][18]
- 2020. Urriaren 14an, Kultura eta Kirol Ministerioak urtero Konposizio modalitatean ematen duen Musikaren Sari Nazionala ematea proposatu zen.[19]. Saria, 19. covid-pandemiaren ondorioz, ez zitzaion eman 2022ko uztailaren 12ra arte, Pradoko Museo Nazionaleko Klaustroan Espainiako Errege-erreginak buru zituen ekitaldi batean. Saritu guztiei eman zitzaizkien sariak.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ «Raquel García Tomás, el futuro de la composición multidisciplinar» Doce Notas 2017-11-27.
- ↑ «Raquel García-Tomás» Taller de Músics.
- ↑ Büro für postidentisches Leben – Neuköllner Oper Berlin. .
- ↑ Entrevista a Raquel García-Tomás (Sampler Sèries presenta l'estrena de Blind Contours no. 1). divendres, 13 de maig de 2016.
- ↑ «Els contorns cecs de Raquel García-Tomás» Núvol.
- ↑ a b «Raquel García-Tomás» Taller de Músics.
- ↑ «Dido Reloaded / Go, Aeneas, Go!» OBNC.
- ↑ «Raquel García Tomás, el futuro de la composición multidisciplinar» Doce Notas 2017-11-27.
- ↑ «L'entrevista» www.esmuc.cat.
- ↑ EFE. (2018-04-11). «El TNC estrena "Balena blava", inspirado en el clásico de Stravinski» elperiodico.
- ↑ Guerra, Jorge Fernández. (2019-03-07). ‘Je suis narcissiste’, muy buena música y algunas mentiras. ISSN 1134-6582..
- ↑ Els intèrprets residents de la temporada 2019 - 2020. .
- ↑ «Raquel García-Tomás estrena «Suite of Myself»» Minimalismore 2022-05-12.
- ↑ RTVE.es. (2017-11-22). «La compositora Raquel García-Tomás, Premio El Ojo Crítico de RNE de Música Clásica» RTVE.es.
- ↑ Peris, Guillermo Peris. «La Acadèmia Catalana de la Música da a conocer los ganadores de los primeros Premios Alícia 2019» Diario Siglo XXI.
- ↑ XXIII Premios Max delas artes escénicas. .
- ↑ «2020» Opera Awards 2020-02-05.
- ↑ «El Teatro Real y el Festival Castell de Peralada nominados en los International Opera Awards 2020» Ópera Actual.
- ↑ «La Moncloa. 14/10/2020. Spanish Brass y Raquel García Tomás, Premios Nacionales de Música 2020 [Prensa/Actualidad/Cultura y Deporte»] www.lamoncloa.gob.es.