Sofrologia
Sofrologia grezierarik eratorri hitza da, σῶς / SOS ("osasungarria"), φρήν / PHREN ("gogamena"), eta -λογία / -logia ("estudio/zientzia"). Sofrologia harmonian dabilen kontzientziaren azterketa da; ariketa fisiko eta mental praktikoak lantzen dituen osasun-filosofia bat, burua prestatzea da helburua, beti ere gorputz ondo zentratu batean.
Euskaraz Lasaitasunez hitzarekin ere erabili dira sofrologiarekin teknikak.[1]
Metodo hori 1960ko hamarkadan garatu zuen Alfonso Caycedo neuropsikiatra kolonbiarrak. Urte batzuk geroago, hauxe esan zuen: "Sofrologia bizitzen ikastea da".
Jatorria eta garapena
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Caycedo irakasleak (Bogota, 1932) sofrologia sortu zuen 1960an, Madrilgo ospitale batean medikuntza praktikatzen ari zela.
Hasieran, pertsona deprimituak eta traumatizatuak sendatzeko modua bilatzen zuen, ahalik eta sendagai eta tratamendu psikiatriko gutxien erabiliz. Hipnosi klinikoa eta Mendebaldeko erlaxazio-teknikak, Jacobson-en pixkanakako erlaxazioa eta Schultzen autogestioak aztertzen hasi zen.
Sofrologia klinikoko lehen saila 1960ko urrian ireki zuen, Madrilgo Santa Isabel ospitalean.[2]
1963an, yoga-zale sutsu batekin ezkondu zen, eta hura Ekialdeko teknikak aztertzen hasi zen. Indiara eta Japoniara joan zen 1965 eta 1968 bitartean, eta yoga, budismo tibetarra eta japoniar meditaziorako zen teknika ikasi zituen. Sendatzeko tekniketan erabili zituen.
Espainiara itzuli zenean, Caycedo irakaslea Bartzelonan finkatu zen, eta han garatu zuen sofrologia, Parisko zenbait taldetan ere bai.
1967an, eskiko entrenatzaile suitzar batek sofrologia-teknikekin entrenatu zuen bere taldea ezkutuan, eta lau txapeldun izatea lortu zuen 1968ko Grenobleko Joko Olinpikoetan. Kirol-arrakastek hurrengo urteetan jarraitu zuten, eta sofrologia ospetsu bihurtu zen.[3]
Caycedo Andorrara joan zen 1988an, eta "Sofrologia Caycediarra" kontzeptua sortu zuen.
Gaur egun, sofrologia oso metodo arrunta da Frantzian, Espainian, Italian, Suitzan eta Belgikan, eta Erresuma Batuan hazten ari da.
Bi adar ditu: sofrologia medikoa (batez ere minaren kudeaketa) eta kirol-sofrologia.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ «Bilaketaren emaitzak «Lasaitasunez» - IKAS Euskal Pedagogia zerbitzua» ikas.eus (Noiz kontsultatua: 2022-05-25).
- ↑ Cindy Chapelle: La Sophrologie pour Les Nuls https://web.archive.org/web/20160512080242/http://widget.editis.com/first/9782754023191#page/1/mode/1up
- ↑ Dr Raymond Abrezol: Vaincre par la Sophrologie
Bibliografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Patrick-André Chéné, Sophrologie - Lehenengo saioa: Fondements te méthodologie (Preface and ethical code by Alfonso Caycedo), Ellébore Publicions, 1994 (ISBN 286898505X), Re-edited in 2008 (ISBN 2868989020)
- Luc Audouin: Sophrologie
- Yves Pecollo: Sophrologie
- Richard Espositoren zuzendaritzapean: Guide de Sophrologie Appliquée
- Florence Parot: Instando Serenity for Life and Work: An Introduction tono Sophrology
- Patrick André-Chéné: An Introduction tono Sophrology
Ikus, gainera
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- «Bilaketaren emaitzak «Lasaitasunez» - IKAS Euskal Pedagogia zerbitzua ikas.eus