Edukira joan

Tamara Eidelman

Wikipedia, Entziklopedia askea
Tamara Eidelman

Bizitza
JaiotzaMosku, 1959ko abenduaren 15a (65 urte)
Herrialdea Sobietar Errepublika Sozialisten Batasuna
 Errusia
Familia
AitaNatan Eidelman
Ezkontidea(k)Peter Aleshkovsky (en) Itzuli
Seme-alabak
Hezkuntza
HeziketaMSU Faculty of History (en) Itzuli 1981)
Hizkuntzakerrusiera
Jarduerak
Jarduerakmaisu/maistra, historialaria, itzultzailea, idazlea, blogaria, irrati-esataria, editore-laguntzailea eta irakaslea
Jasotako sariak
eidelman.ru
IMDB: nm11918932 Facebook: EidelmanTN Twitter: tamaraeidelman Instagram: tamaraeidelman Telegram: eidelman Youtube: UCNYejKoEJ84iGgXPwTBkCCg Patreon: eidelman TikTok: tamaraeidelmanhistory Edit the value on Wikidata

Tamara Natanovna Eidelman[1] (errusieraz: Тамара Натановна Эйдельман; Mosku, 1959ko abenduaren 15a) errusiar historialari, irakasle, idazle, itzultzaile, blogari eta irrati esataria da.

Bizitza

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Natan Eidelman eta Eleonora Pavliutxenko historialarien alaba, Moskun jaio zen 1959an[2]. 1981ean historian lizentziatu zen Moskuko Estatu Unibertsitatean eta 1567. eskolan irakasten hasi zen[3]. 1986tik 2021era 67. eskolan aritu zen lanean.

Hainbat artikulu argitaratu ditu ditu Russki zhurnal[4], Jevroklio eta Xkolnoie obozrenie aldizkarietan[5]. 2013an eta 2014an historiari buruzko saioak antolatu zituen irratian[6]. 2012tik 2022ra, blog bat idatzi zuen Ekho Moskvy irrati kateko webgunean[7]. Arzamas proiektuan ere parte hartu du[8]. 2019ko urrian kanal bat sortu zuen YouTuben[9].

Ikuspegi politikoak eta aktibismoa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2014an, Errusiako politikariak kritikatu zituen Ukrainan egindako esku-hartze militarragatik[10]. Apirilaren 9an esan zuen bere klaseetan abertzaletasuna irakastea gustatuko litzaiokeela, baina bere modura egin ahal izango balu, Bigarren Mundu Gerran gertatutako Krimeako tatariarren deportazioari erreferentzia eginez, oraindik ez baitzegoen curriculumean[11]. 2014ko martxoaren 2an, Moskuko Defentsa Ministerioaren aurrean gerraren aurkako pikete batean parte hartu zuten Eidelmanek eta bere alabak. Atxilotu eta polizia-etxera eraman zituzten beste 15 manifestari baino gehiagorekin, eta bertan legez baimendutako hiru ordu baino gehiago egon ziren. Geroago esan zien kazetariei leihotik ihes egin zutela[12].

2014ko abuztuaren 31n, Vladimir Putin Errusiako presidentea kritikatu zuen zuzenbidea aintzat ez hartzeagatik[13].

2021eko apirilean, Mugarik Gabeko Medikuen bulegora bidalitako gutun ireki bat sinatu zuen, Aleksei Navalni politikariari laguntzeko eskatuz[14].

2021eko apirilaren 26an berriro atxilotu zuten. Atxiloketa hori Navalniren aldeko manifestazio batekin lotuta omen zegoen, baina Eidelman ez zuen antolatzaileekin harremanik izan[15].

2022an Ukrainako inbasioaren aurka agertu zen eta herrialdea utzi zuen[16].

2022ko irailaren 9an, Errusiako Justizia Ministerioak Eidelman atzerriko agenteen zerrendan sartu zuen[17].

Bizitza pertsonala

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Piotr Alexkovski idazle eta kazetariarekin ezkonduta dago. Bi seme-alaba ditu, Anna (j. 1983)[18][19] eta Dmitri (Mitia; j 1985).

Lanak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Naxa era: Istoria Rossi v kartakh (2016)
  • Nikolai II (2017)
  • Kak rabotaet propaganda (2018)
  • 20 zagadok russkoi istorii (2019)
  • Borodinskaia bitva: 1812 (Jekaterina Buntmanekin batera, 2019)
  • Pravo na zhizn: Istoria smertnoi kazni (2022)

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ 156. Alfabeto zirilikoz idatzitako izenak euskarara aldatzeko transkripzio-sistema. Gasteiz: Euskaltzaindia (argitaratze data: 2009-02-27) (Noiz kontsultatua: 2024-06-22).
  2. ↑ (Errusieraz) Венедиктов, Алексей. «Натан Эйдельман, писатель и историк; выход в свет его книг в издательстве «Вагриус»» Эхо Москвы 2004-07-11 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2022-03-02) (Noiz kontsultatua: 2024-06-22).
  3. ↑ (Errusieraz) Лесскис, Наталья. «Учителя большого города. Тамара Эйдельман» Большой Город 2012-05-24 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2015-02-24) (Noiz kontsultatua: 2024-06-22).
  4. ↑ (Errusieraz) «Тамара Эйдельман» Русский журнал jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2022-03-18) (Noiz kontsultatua: 2024-06-22).
  5. ↑ (Errusieraz) «Школьное обозрение» Первое сентября 53 2004-08-24 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2021-05-07).
  6. ↑ (Errusieraz) «Тамара Эйдельман» Individuum jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2021-01-27) (Noiz kontsultatua: 2024-06-22).
  7. ↑ (Errusieraz) «Тамара Эйдельман» Эхо Москвы jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2022-03-01) (Noiz kontsultatua: 2024-06-22).
  8. ↑ (Errusieraz) «Тамара Эйдельман» Arzamas jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2022-01-18) (Noiz kontsultatua: 2024-06-22).
  9. ↑ (Errusieraz) «Tamara Eidelman» YouTube (Noiz kontsultatua: 2024-06-22).
  10. ↑ (Ingelesez) Rosenberg, Steven. «Traitors in Vladimir Putin's Russia» BBC News 2014-09-15 (Noiz kontsultatua: 2024-06-22).
  11. ↑ (Ingelesez) Chizhova, Lyubov; Najibullah, Farangis. «In The Wake Of Crimea Annexation, Patriotism Reigns In Russian Classrooms» Radio Free Europe/Radio Liberty 2014-04-09 (Noiz kontsultatua: 2024-06-22).
  12. ↑ (Errusieraz) Масюк, Елена. «Тамара Эйдельман: «Не каждый учитель удирает из полиции через окошко»» Новая газета 37 2014-04-07 (Noiz kontsultatua: 2024-06-22).
  13. ↑ (Ingelesez) Kovalyova, Albina. «Russians Get Creative With Ukraine Protests Despite Danger» NBC News 2014-08-31 (Noiz kontsultatua: 2024-06-22).
  14. ↑ (Errusieraz) ««Мы просим вас вмешаться в эту ужасающую ситуацию». Почти 2000 человек подписали обращение к «Врачам без границ» с просьбой помочь Навальному» Meduza 2021-04-19 (Noiz kontsultatua: 2024-06-22).
  15. ↑ (Errusieraz) Бзегежев, Асхад. «Заслуженного учителя России Тамару Эйдельман вызвали в полицию из-за поста в фейсбуке» Сноб 2021-04-23 (Noiz kontsultatua: 2024-06-22).
  16. ↑ (Errusieraz) Эггерт, Константин. «Тамара Эйдельман: Я не вижу вариантов, когда РФ победит» Deutshce Welle 2022-11-10 (Noiz kontsultatua: 2024-06-22).
  17. ↑ (Errusieraz) «Минюст внес в реестр иноагентов Латынину, Эйдельман и Майкла Наки» РБК 2022-09-09 (Noiz kontsultatua: 2024-06-22).
  18. ↑ (Errusieraz) Акимова, Елена. (2019). ««Не обсуждать при детях взрослые сплетни». Правила воспитания историка Тамары Эйдельман» Мел (Noiz kontsultatua: 2024-06-22).
  19. ↑ (Errusieraz) Эйдельман, Тамара. «Надо просто запомнить, что с вами так нельзя» Эхо Москвы 2021-04-27 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2022-03-02) (Noiz kontsultatua: 2024-06-22).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Tamara_Eidelman&oldid=10071765"(e)tik eskuratuta