Txinatar egutegia

Wikipedia, Entziklopedia askea

Txinatar egutegia (txinera tradizionalaz: 農曆 eta txinera sinplifikatuaz: 农历) eguzkian eta ilargian oinarritutako egutegia da, eguzki egutegia den gregoriotar egutegia ez bezala.

Egun Txinan gregoriotarra ofiziala izan arren, tradizionala erabiltzen dute jaiak finkatzeko (tartean txinatar urteberri-eguna edo Duan Wu jaialdia). Tradizionalak nekazaritza egutegia (農曆 nónglì, 农历) ere du izena, gregoriotarra estandar (公曆 gōnglì, 公历) edo mendebaldekoa (西曆 xīlì, 西历) delarik.

Egitura[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Txinatar egutegiak 29 eguneko sei hilabete eta 30 eguneko sei hilabete ditu, hau da, guztira 354 egun. Hilabete bakoitza ilargi berriarekin hasten da. Txinatar urteberri-eguna neguko solstizioaren ondorengo bigarren ilargi berriarekin batera dator. Horrexegatik 2 edo 3 urtez behin beste hilabete bat gehitzen dute.

Kondairak dio k. a. 2637an Huang Ti enperadoreak ezarri zuela, hamabi urteko bost ziklo ezarriz. Ziklo bakoitzean, urteak animalia baten izena darama: (arratoi, idi, tigre, untxi, herensuge, suge, zaldi, ahuntz, tximino, oilo, txakur eta txerri). Eta ziklo bakoitzak elementu baten izena darama (zura, sua, lurra, metala eta ura).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Kultura Artikulu hau kulturari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.