Vinciane Despret

Wikipedia, Entziklopedia askea
Vinciane Despret

Bizitza
JaiotzaAnderlecht1959ko azaroaren 12a (64 urte)
Herrialdea Belgika
Hezkuntza
HeziketaLiejako Unibertsitatea
Hizkuntzakfrantsesa
Jarduerak
Jarduerakfilosofoa, dramagilea, artista eszenikoa eta unibertsitateko irakaslea
Enplegatzailea(k)Liejako Unibertsitatea
Bruselako Unibertsitate Askea
Jasotako sariak

Vinciane Despret (Anderlecht, Belgika, 1959ko azaroaren 12a) Belgikako zientziaren filosofoa da eta Liejako Unibertsitatean eta Bruselako Unibertsitate Askean irakasten du.[1][2] Etologiaren historia eta gizakien eta animalien arteko harremanak aztertzeagatik ezaguna da.[3]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Filosofiako eta psikologiako lizentziaturak egin ostean, 1997an doktorego-tesia defendatu zuen Isabelle Stengersen zuzendaritzapean. Bruno Latourren lanetan oinarrituta, zientzien ikerketa etnografikoa egin zuen. 1990ean, Amotz Zahavi ornitologoarekin batera Israelgo basamortuan lanean ibili zen.

Pentsamendua

Bere ustez, zientzialariei beren esparruetan eta lanetan jarraitzea beharrezkoa da beraien ikasketa-objektuen garrantzia ulertu ahal izateko.

Bere lanetan, behatzaileen (zientzialariak) eta behatuen (animaliak) arteko erlazioa garatzen du, eta batzuek besteengan duten eragina. Donna Harawayren filosofiak eragin handia du Vincianeren pentsamenduan.

Lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Vinciane Despreten bibliografia:[4]

Gaztelaniazko itzulpenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Habitar como un pájaro. Modos de hacer y de pensar los territorios, Buenos Aires, Editorial Cactus, 2022.
  • A la salud de los muertos. Relatos de quienes quedan, Buenos Aires, Editorial Cactus, 2021.
  • ¿Qué dirían los animales...si les hiciéramos las preguntas correctas?, Editorial Cactus, 2018[5]
  • Cuerpos, emociones, experimentación y psicología, UNED, 2016.
  • Autobiografia de un pulpo y otros relatos de anticipación. Consonni, 2022.

Katalanez egindako itzulpenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Viure com els ocells, Arcàdia, 2019

Frantsesez dauden liburuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • L'Homme en société, Pol Pierre Gossiaux, Catherine Pugeault eta Vincent Yzerbyt, PUF, coll. Premier cycle, 1995
  • Berreraikitzearen klinika. Une expérience avec des réfugiés en ex-YougoslavieAntoinette Chauvenet eta IrakasleaMarie Lemaire, L'Harmattan, 1996
  • Naissance d'une théorie éthologique: la danse du cratérope écaillé, Paris, Les empêcheurs de penser en rond, 1996; bigarren argitalpena, 2004
  • Ces émotions qui nous fabriquent: ethnopsychologie de l'authenticité, Paris, Les empêcheurs de penser en rond, 1999; bigarren argitalpena, 2001
  • Quand le loup habitera avec l’agneau, Paris: Le Seuil/ Les Empêcheurs de penser en rond, 2002 ; bigarren edizioa, 2020
  • Hans, le cheval qui savait compter, Paris, Le Seuil/ Les Empêcheurs de penser en rond, 2004
  • Les Grands Singes.' L'humanité au fond des yeux, Chris Herzfeld, Dominique Lestel eta Pascal Picq, Odile Jacob, coll. Sciences, 2005
  • Bêtes et Hommes, Paris, Gallimard, 2007
  • Être bête, Jocelyne Porcher, Actes Sud, coll. Nature, 2007
  • Penser comme un rat, Sciences en questions, Versailles, Quae, 2009; bigarren edizioa, 2016
  • Les Faiseuses d'histoires. A zer nolako neskak?, Isabelle Stengersekin, eta Françoise Balibar, Bernadette Bens-Vincent, Laurence Bouquiaux, Barbara Cassin, Mona Chollet, Émilie Hache, Françoise Sironi, Marcelle Stroempeurser Zitants, Benedikte Overtuponte Paris
  • Que diraient les animaux si... on leur posait les bonnes questions?, Paris, La Découverte / Les Empêcheurs de penser en rond, 2012 (ISBN 9782707183262)
  • Chiens, chat... Pourki hutsa?, Eric Baratay, Claude Béata eta Catherine Vincentekin (elkarrizketak), Belin, coll. L'atelier des idées, 2015
  • Au bonheur des morts, Paris, La Découverte / Les Empêcheurs de penser en rond, 2015
  • Bezeroa-Soi des animaux, Actes sud, coll. " École du Domaine du possible ", 2017
  • Bizitzeko lekua: oiseau, Actes sud, coll. " Mondes sauvages ", 2019

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Eleuthera: Biografía Vinciane Despret. .
  2. Vinciane Despret – KAXILDA. .
  3. Brett Buchanan, Matthew Chrulew & Jeffrey Bussolini, "Vinciane Despret", Angelaki, vol. 20, num. 2, pp. 1-3, 2015.
  4. «Todos los libros del autor Vinciane Despret» www.todostuslibros.com.
  5. «¿Qué dirían los animales… si les hiciéramos las preguntas correctas?» Revista Otra Parte 4 de julio de 2019.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]