Xake nobela

Wikipedia, Entziklopedia askea
Xake nobela
Jatorria
Egilea(k)Stefan Zweig
Sorrera-urteaXX. mendea
Argitaratze-data1942
Jatorrizko herrialdeaArgentina
Ekoizpen lekuaArgentina
Ezaugarriak
Genero artistikoaeleberri laburra
Hizkuntzaalemana
Deskribapena
Fikzioa
Kontakizunaren tokiaOzeano Atlantikoa eta Viena
Argumentu nagusiaisolation (en) Itzuli, Hirugarren Reicha, trauma psikikoa, xakea eta Anschlussa

Xake nobela (alemanez: Die Schachnovelle) Stefan Zweig idazleak 1941ean plazaratu zuen eleberri ospetsua da, bere buruaz beste egin baino lehen idatzi zuen azkena.

Sinopsia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Oharra: Atal honek istorio osoa edo amaiera argitzen du.

Beste jarduera intelektual baterako gai ez bada ere, Mirko Czentoviczek, haur garaietatik bertatik, xake jokoan dohain bereziak erakutsi zituen. Munduko txapelduna izatera iritsi da, eta, xake jokalarien artean, maisu ospe handikoa.[1]

Euskarazko bertsioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1999an agertu zen, Alberdania argitaletxean. Itzulpena Xabier Mendiguren Bereziartuk egin zuen ISBN 84-88669-77-1.[2]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Literatura Artikulu hau literaturari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.