Edukira joan

Zerrenda:Kartagoko monarkak

Wikipedia, Entziklopedia askea

Jarraian, tradizio klasikoagatik ezagutzen diren Kartagoko monarken zerrenda bat dator.Oso gutxi ezagutzen da lehen errege-erreginei buruz (feniziar hitza sufeteak da) 115, 116. K.a. 308. urtera arte, Kartagon, ofizialki behintzat, monarkek gobernatu zuten, botere exekutiboa pertsona bakar baten eskuetan zegoen hitzaren zentzuan[1]. Dirudienez, hurrengo aldia Magoniden artean ere transmititu zen. Titulua bera sufete[2] zen.

Oso gutxi ezagutzen da lehen monarkei buruz. Kartagotarren ondorengo edo aurreko izenekin nahasterik ez[1] izateko, mandatariei zenbaki erromatarra gehitu zaie artikulu honetan. Kartagotar monarken gobernu moduak ez ziren uniformeak, eta sarri trukatzen zituzten aristokrazia, oligarkia, monarkia eta tirania.

Kartagoko monarkak (K.a. 814-308)

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Monarka Erregealdiaren hasiera-urtea[oh 1] Erregealdiaren amaiera-urtea [oh 2]
Didoar dinastia 814 550
Dido 814 760
Palermo 760 Ezezaguna
Hannón I.a 580 556
Malko[3] 556 550
Magonidak 550 340
Magon I.a Kartagokoa 550 530
Hasdrubal I.a Kartagokoa 530 510
Hamilkar I.a Kartagokoa 510 480
Hannon II.a Kartagokoa 480 440
Himilkon I.a Kartagokoa (Sizilian) 460 410
Hanibal I.a Kartagokoa 440 406
Himilkon II.a Kartagokoa 406 396
Magon II.a Kartagokoa 396 375
Magon III.a Kartagokoa 375 344
Hannon III.a Kartagokoa 344 340
Hannonidak 340 308
Hannon IV.a Kartagokoa 340 337
Giskon I.a Kartagokoa 337 330
Hamilkar II.a Kartagokoa 330 309
Bomilkar I.a Kartagokoa 309 308

K.a. 480an, Hamilcar I.a hil ondoren, monarkak boterearen zatirik handiena galdu zuen, Zaharren Kontseilu aristokratiko baten aurrean. K.a. 308an Bomilkarrek estatu kolpe bat ematen saiatu zen, mandataria, erabateko boterera berrezartzeko, baina porrot egin zuen, Kartago, izen eta izatez, errepublika bat izatera eraman zuena[1].

  1. Atal honetan jasotako datak Kristo aurreko urteei buruzkoak baino ez dira.
  2. Atal honetan jasotako datak Kristo aurreko urteei buruzkoak baino ez dira.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. a b c LINTOTT, Andrew (2014): Violence, Civil Strife and Revolution in the Classical City: 750-330 BC, Routledge, , 66 or.
  2. MILES, Richard (2011):Carthage Must Be Destroyed: The Rise and Fall of an Ancient Civilization. New York, Viking Penguin
  3. Malko eskuizkribuaren arabera, Feniziar hitzaren latinezko izena ere izan daiteke errege esateko (Maliq edo Malki).
  • AMELLING, W. (1993): Karthago. Studien zu Militär, Staat und Gesellschaft. Múnich: C. H. Beck.
  • FANTAR, M. H. (1993): Carthage Aproche d'une civilisation, 1. liburukia Tunez: Les Editions de la Méditerranée, 211-258 or.
  • FERJAOUI, A. (1991): A propos des inscriptions carthaginoises mentionnant les sufètes et les rabs dans les généalogies des dédicants. Atti del II Congresso di Studi Fenici e Punici, II. liburikia, Erroma. 479-483 or.
  • HUSS, W. (1997): Noch einmal: die karthagischen 'könige'. Rivista di Studi Fenici, XXV, 139-151 or.
  • KRAMALKOV, C. (1976): Notes on the rule of Softim in Carthage. Rivista di Studi Fenici, IV, 155-157 or.
  • MANFREDI, L.I. (1997): I Sufeti e l'assemblea del popolo in Sardegna. Rivista di Studi Fenici, XXV. 3-14 or.
  • MAURIN, L. (1962): Himilcon le Magonide. Crises et mutations à Carthage au début du IV siècle avant JC. Semitica, 12. lib., 5-43 or.
  • PICARD, G. Ch. (1988): Le pouvoir suprême a Carthage. Cartago: Studia Phoenicia, VI, Lovaina, 119-124 or.
  • SZNYCER, M. (1975): L' dans les cités puniques d'après les témoignages épigraphiques. Semitica, 25., 56-59 or.
  • Le problème de la royauté dans le monde punique (1981). BCTH, 17., 291-301 or.
  • TSIRKIN, Y. B. (1986): Carthage and the problem of Polis. Rivista di Studi Fenici, XIV., 129-141 or.

Ikus, gainera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Kartagoko monarkak Aldatu lotura Wikidatan