Giacomo Antonio Perti

Giacomo Antonio Perti
	; Irudi gehiago
kapera-maisu
kapera-maisu
Bizitza
Jaiotza	Bolonia, 1661eko ekainaren 6a
Heriotza	Bolonia, 1756ko apirilaren 10a (94 urte)
Hezkuntza
Hizkuntzak	italiera
Irakaslea(k)	Petronio Franceschini (en) ; Giuseppe Corsi (en) ; Lorenzo Perti (en)
Ikaslea(k)	ikusi Giovanni Battista Martini;
Jarduerak
Jarduerak	opera composer (en) , biolin-jotzailea, kapera-maisua, musika-irakaslea eta musikagilea
Influentziak	Luigi Rossi
Mugimendua	musika barrokoa
Genero artistikoa	opera
Musika instrumentua	biolina

Giacomo Antonio Perti (Crevalcore, 1661eko ekainaren 6a – Bolonia, 1756ko apirilaren 10a) barroko garaiko musikagile italiarra izan zen. Bere lan nagusia Bolonia hirian egin zuen zeren eta 60 urtez bertako kapera-maisua izan baitzen. Giuseppe Torelli eta Giovanni Battista Martini haren ikasleak izan ziren.^[1]^[2]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

10 urte bete baino lehen Crevalcoretik Boloniara joan zen bere osaba Lorenzo Pertirekin musika ikastera; osaba hiri honetako San Prieto katedraleko kapera maisua zen. Bere lehen lanetako bat 8 ahotseko meza bat izan zen, 1678an San Tomaso al Mercato elizan interpretatu zena. 1681ean Accademica Filharmonican onartu zuten konpositore gisa eta hilabete batzuk geroago Parmara joan zen hilabete batzuetan Giuseppe Corsiren zuzendaritzapean kontrapuntua ikastera. 1682 eta 1690 artean Bolonian bizi izan zen nagusiki, non musika sakroko eta operetako lan ugari konposatu zituen, Veneziara eta Florentziara hainbat alditan bidaiatuz operak ekoiztera. 1690ean bere osaba Lorenzo ordezkatu zuen kapera maisu gisa San Pietron (Bolonia) eta urte batzuk geroago kapera-maisu izendatu zuten San Petronio basilikan.

Obra[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bere musika sakratu eta operengatik da ezaguna. 120 salmo, 54 motete, 28 meza, oratorioak, magnificatak eta kantatak konposatu zituen.

Operak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Marzio Coriolano, 1683
Oreste in Argo, 1685
L'incoronazione di Dario, 1686
La Flavia, 1686
La Rosaura, 1689
Dionisio Siracusano, 1689
Brenno in Efeso, 1690
L'inganno scoperto per vendetta, 1691
Il Pompeo, 1691
Furio Camillo, 1692
Nerone fatto cesare, 1693
La forza della virtù, 1694
Laodicea e Berenice, 1695
Penelope la casta, 1696
Fausta restituita all'impero, 1697
Apollo geloso, 1698
Lucio Vero, 1700
Astianatte, 1701
Dionisio re di Portogallo, 1707
Il Venceslao, ossia Il fraticida innocente, 1708
Ginevra principessa di Scozia, 1708
Berenice redina d'Egitto, 1709
Demetrio, 1709
Rodelinda regina de' Longobardi, 1710
Un prologo per il cortegiano, 1739

Oratorioak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Due gigli porporati nel martirio di santa Serafia e santa Sabina, Bolonia, 1679
Abramo vincitor de' propri affetti, Bolonia, 1683
Il Mosè conduttor del popolo ebreo, Modena, 1685
Oratorio della Passione, Bologna, 1685
La beata Imelda Lambertini bolognese, Bolonia, 1686
«Oratorio à 6 Voci, con concertino, e concerto grosso», Modena (?), 1687
San Galgano Guidotti, Bolonia, 1694
La Passione di Cristo, Bolonia, 1694 (=Oratorio sopra la passione del Redentore = Affetti di compassione alla morte del Redentor della Vita; ikasleekin batera egina)
Christo al Limbo, Bolonia, 1698
La morte del giusto, overo Il transito di san Giuseppe, Venezia, 1700
La Morte delusa, Milan, 1703
I trionfi di Giosuè, Florentzia, 1704
La sepoltura di Cristo, Bolonia, 1704
San Petronio, Bolonia, 1720
La Passione del Redentore, Bolonia, 1721
I conforti di Maria Vergine addolorata per la morte del suo divin Figliuolo, Bolonia, 1723
Il figlio prodigo, datarik gabe
Oratorio della nascita del Signore, datarik gabe
San Francesco, datarik gabe
La sepoltura di Cristo, datarik gabe

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Datuak: Q545451
Multimedia: Giacomo Antonio Perti / Q545451

[1] Amadeus Magazine May 2010.

[B-2] John Kenneth Cox: The Magnificat settings of Giacomo Antonio Perti (1661-1756): a modern edition and commentary.

[1]

[2]