Ismael Enrique Arciniegas

Ismael Enrique Arciniegas
minister plenipotentiary (en) 1930 - Minister of Post (en) 1930 - 1930 member of congress (en) 1922 - minister plenipotentiary (en) 1902 - diplomazialari 1902 - 1933 koronel 1895 -
Bizitza
Jaiotza	Curití (en) , 1865eko urtarrilaren 12a
Herrialdea	Kolonbia
Heriotza	Bogota, 1938ko urtarrilaren 23a (73 urte)
Hobiratze lekua	Central Cemetery of Bogotá (en)
Hezkuntza
Heziketa	Major Seminary of Bogotá (en)
Hizkuntzak	gaztelania frantsesa
Irakaslea(k)	José Joaquín Ortiz (en)
Jarduerak
Jarduerak	kazetaria, politikaria, poeta eta itzultzailea
Lan nabarmenak	ikusi Q123509038
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa	Kolonbiako Alderdi Kontserbadorea

Ismael Enrique Arciniegas (Curití, Santander, 1865eko urtarrilaren 2a – Bogotá, 1938ko urtarrilaren 23a) kolonbiar poeta eta politikaria izan zen, bere estiloa erromantizismotik modernismorako trantsizioan dagoena. Santanderren loraldi intelektualaren aitzindaritzat hartzen da.

Biografia

Gaztetan, Ismael Enrique Arciniegasek Humanitateak Duitaman eta Jurisprudentzia ikasketak hasi zituen Bogotako Unibertsitate Katolikoan, baina ez zituen amaitu. Bere bokazioa apaizgoarena izango zelakoan, Bogotako Kontzilio Seminarioan sartu zen, eta hura ere bertan behera utzi zuen; baina han José Joaquín Ortiz idazlearen ikaslea izan zen, bere literatur ibilbidean eragin handia izan zuena.

Bucaramangan kazetaritza lantzen hasi zen, bizitza osoan mantendu zuen lanbidea. 1887an El Impulso sortu zuen; geroago La República eta El Eco de Santander zuzendu zituen. Azken egunkari honetatik, politikoki kokatu zen Miguel Antonio Caroren hautagaitza defendatuz, Marceliano Velez jeneralaren aurka. 1895eko gerra zibilean parte hartu zuen eta bertan koronel mailara iritsi zen. Gerra amaitu ondoren, bere karrera diplomatikoa hasi zuen, Caracasen esleitu zuten. Txilen (1903) eta Ekuadorren (1930); Parisen (1918 eta 1926) eta Panaman (1936) ministro guztiahalduna ere izatea. Posta eta telegrafo saila ere izan zuen Miguel Abadía Méndez-en administrazioan.

Arciniegas Victoria Schlessinger Cordovezekin ezkondu zen, eta harekin bi seme-alaba izan zituen, Roberto eta Beatriz.

1904an, Arciniegasek El Nuevo Tiempo egunkaria eskuratu zuen eta bertan ia hiru hamarkada iraun zuen, eta kazetaritza-lan oso garrantzitsuak egin zituen, 1930eko amaierara arte. Egunkariak, bere ideologia kontserbadorea zen, eragin handia lortu zuen politikan

Aliatuen kausaren defentsak Lehen Mundu Gerran, Arciniegasen kondekorazioak irabazi zituen, hala nola Ohorezko Legioa Ofizial Handi mailan; Britainiar Inperioko Ordenako komandantea; Belgikako Koroaren Ordena Ofizial Handi mailan.

Jarduera eta literatur lana

Ismael Enrique Arciniegas bereziki aitortzen da bere lan poetikoagatik, natura eta maitasuna bezalako gaietan ardaztuta. Arciniegas eskola erromantikokoa zen, modernismoaren eragin garrantzitsuarekin, baina Arciniegasek errealismoaren poemaren bat edo beste ere sortu zuen, baina erromantizismoan oinarritzen zen gehiago. Seminarioan hasi zen idazten eta laster egin zen famatua En Colonia, "En el silencio", Immortality edo A solas bezalako konposizioei esker. Argitaratu zituen lanen artean aipatzekoak dira Cien poesías (1911), Traducciones poéticas (1926) eta Antología poética (1932). Prosan Paliques argitaratu zuen.

Itzultzaile gisa zuen bokazio handiagatik ere nabarmendu zen, eta horri eskaini zion bere jarduera literarioaren zati handi bat. Aipagarriak dira Paul Géraldyren Horazio eta Tu y Yo poemen bertsioak.

Erreferentziak

• biografia . Juan Felipe Córdoba Restreporen artikulua Kolonbiako Entziklopedia Handian. Círculo de Lectores.
• Ismael Enrique Arciniegas Biografiak eta Bizitzak.

Kanpo estekak

• Ismael Enrique Arciniegasen bizitza eta obra.

• Datuak: Q5922599