María Esther Podestá

Wikipedia, Entziklopedia askea
María Esther Podestá

Bizitza
JaiotzaBuenos Aires, 1896ko azaroaren 24a
Herrialdea Argentina
HeriotzaBuenos Aires, 1983ko irailaren 18a (86 urte)
Familia
Ezkontidea(k)Segundo Pomar (en) Itzuli
Jarduerak
Jarduerakaktorea
IMDB: nm1011942 Edit the value on Wikidata

María Esther Podestá, jaiotzaz Célica Podestá (Buenos Aires, Argentina, 1896ko azaroaren 24a - ib., 1983ko irailaren 18a) aktorea izan zen.[1][2][3][1]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Familia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jose Francisco Podesteren alaba, Gerónimo Podesteren biloba zen (José Podesteren anaia (Pepino 88an eta lehen Juan Moreira)); Pablo Podestáren iloba; Blanca Podestáren iloba; eta Olinda Bozánen koinata.[4]

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hiru urte zituela, zirkuan hasi zen bere karrera artistikoa, kreol abeslari eta ikuskizunen buru izatera iritsi zen. Gero, antzerkira joan eta nazioarteko birak egin zituen. 1916an, lehen zinema-lana egin zuen, Alberto Traversaren Bajo el sol de la pampa film mutua. 46 filmetan parte hartu zuen, besteak beste, Hogar, dulce hogar, El susto que Pérez, Sinvergüenza, Giácomo eta El cabo Rivero filmetan.

Garai mutuko zinematografian oso ederra zelako nabarmendu zen, eta "begi politenak" (Enrique Gómez Carrillok jarri zion izena) izan zen 1930eko hamarkadara arte, orduan hasi baitzen Amelia Bencerekin lehiatzen. Ondoren, Los muertos (1919) lanean parte hartu zuenetariko bat izan zen, Florencio Sánchezen lan batean oinarritua; eta La loba, non rol garrantzitsuagoa bete baitzuen Gloria Ferrandizen ondoan, eta bost urte geroago estreinatu zen, 1924an.

Porteko aldizkariaren irudia, bere garai gorenean. Opera Antzokian dotore aritu zen, esaterako, 1919an Luis Bayón Herreraren Los templos de Talía/ Taliaren tenpluak, 1921ean José González Castilloren La gran revista de Buenos Aires al Far West Buenos Aires; 1923an Manuel Romeroren Buenos Aires Follies edo Samuel Linning-en Delikatessen Haus. 1920an, sainete baterako deitua, "Milonguita" tangoa interpretatu zuen, garai hartan ikuskizun batean musika-koadroak egitea ohikoa baitzen.

Arrakasta[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1925ean, Julio Irigoyenen zuzendaritzapean eta Ada Falcón abeslariaren parte-hartzearekin, soinurik gabeko Tu cuna fue un conventillo filmean lan egin zuen, izen bereko lan klasiko eta arrkastatsuan oinarritua. 1936an, soinuarekin, Juan Moreira izeneko lanean parte hartu zuen, Adolfo Almeidarekin; eta hurrengo urtean Estatu Batuetan estreinatu zen El escuadrón azul (1937). Hala ere, lehen paper handia Barranca abajo lanarekin iritsi zen urte berean, José V. Grubertek zuzendutako 62 minutuko drama. Julio Saracenirekin eta Miguel Coronato Pazekin 1938an lan egin ondoren, "Educación para todos" enpresarako Giácomo (1940) eta Augusto Codecárekin El susto que Pérez se llevó.

1941ean, Teodora izan zen Un bebé en París komedian Paulina Singermanekin, Lumitonentzat); eta Olinda Bozáni lagundu zion Hogar, dulce hogar filmean. Komunikabide grafikoen laguntza izan arren, ahaztuta dago film hori, estreinaldiaren arrakastarekin batera. 1944an, Carlos A. Petit-en Aquí se quitan las penas filmaren banaketan parte hartu zuen Vicente Rubinorekin eta Mario Fortunarekin.

1946an, María Concepción Césarrek Jorge Jantus-en Inspiración film arrakastatsuan parte hartu zuen, eta 1947an Albéniz-en parte izan zen. 1948an Urteko Film Onenaren Zilarrezko Cóndor saria jaso zuen. Isaac Albéniz konpositore eta piano-jole espainiarraren bizitzan oinarritzen zen argumentua, Argentina Sono Film (SACI) babesarekin. Viuda Lefrancois konposatu zuen Madame Bovaryn (1947), eta El cantor del pueblo obraren aktorea osatu zuen, Tito Lusiardo protagonista zuena. Birak egin zituen Bolivian, Txilen, Kuban, Mexikon eta Paraguain, antzerki-komediak eginez. Latinoamerika osoan ezaguna izan zen komunikabide guztietan interpretatzaile gisa.

Segundo Pomar aktorearekin ezkonduta, 1940ko hamarkadatik hainbat genero lantzen hasi zen, hala nola drama, komedia edo melodrama eta musikala. Garai hartan izan zuen ibilbide zinematografiko zabaletik honako hauek nabarmentzen dira: Arroz con leche (1950), Cuidado con las mujeres (1951), Especialista en señoras (1951), baina bereziki Dock Sud (1953), Sixto Pondal Ríosen eta Carlos Olivariren argumentuaren arabera.[5]

Juan Carlos Thorryren agindupean, 1951n Julio Porterren eta Raúl Gurruchagaren Crimen en borrador filmean parte hartu zuen Grand Splendid antzokian. Enrique Carrerasek eta Carlos Rinaldik zuzendu zuten, eta 1959an Mexikon eta Argentinan filmatu zuen, Amor se dice cantando Julia Sandovalekin eta Miguel Aceves Mejiarekin. Gainera, No puedo decirte no La Platako Coliseo Antzokian parte hartu zuen. 1963ra arte, batez ere drametan parte hartu zuen, eta horietatik nabarmentzekoak dira La procesión (1960) Rafael Carretekin; eta La murga (1963).

Paper laburretan, Alberto Olmedo bezalako komikoekin jarraitu zuen bere ibilbidean, Las aventuras del Capitán Piluso en el castillo del terror (1963), Jorge Porcelekin El gordo Villanueva (1965) eta Tato Boresekin Viaje de una noche de verano (1965). Beti indarrean, Ocho mujeres antzezlanean parte hartu zuen. 1977an, azken emanaldia egin zuen, zinematografian, Crece de golpe filmean, Sergio Renánek zuzendutako beldurrezko filma, Haroldo Contiren eleberri batean oinarritua. Beti indarrean, 1979an, Canal 13n, Narciso Ibáñez Mentaren Mañana poedo morir lanean lan egin zuen.

Nagusi zela, Podestá bere familia ezagunaren azken biziduna zen, eta bere "Memoriak" Jorge Miguel Couselo kazetari eta ikuskizuneko ikertzaileari kontatzea erabaki zuen. Hark 1985ean bildu, eta argitaratu zituen, Editorial Rectidorren Desde ya y sin interrupciones izenburupean.

1983ko irailaren 18an hil zen Buenos Airesen, 86 urte zituela, garuneko tronbosi baten ondorioz.

Filmografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Crecer de golpe (1977)
  • Viaje de una noche de verano (1965)
  • El gordo Villanueva (1964)
  • El Club del Clan (película) (1964)
  • Las aventuras del Capitán Piluso (En el castillo del terror) (1963)
  • La murga (1963)
  • Hombre de la esquina rosada (1962)
  • Sábado a la noche, cine (1960)
  • La procesión (1960)
  • El negoción (1959)
  • Una viuda difícil (1957)
  • Todo sea para bien (1957)
  • Pecadora (1956)
  • De noche también se duerme (1956)
  • Su seguro servidor (1954)
  • Dock Sud (1953)
  • Los troperos (1953)
  • El muerto es un vivo (1953)
  • Especialista en señoras (1951)
  • Cuidado con las mujeres (1951)
  • La mujer del león (1951)
  • Tierra extraña (1951)
  • Arroz con leche (1950)
  • ¿Vendrás a medianoche? (1950)
  • El cantor del pueblo (1948)
  • Por ellos... todo (1948)
  • Siete para un secreto (1947)
  • El que recibe las bofetadas (1947)
  • Treinta segundos de amor (1947)
  • Albéniz (1947)
  • Inspiración (1946)
  • Un beso en la nuca (1946)
  • ¡Gaucho! (1942)
  • Un bebé de París (1941)
  • Hogar, dulce hogar (1941)
  • El susto que Pérez se llevó (1940)
  • Sinvergüenza (1940)
  • Giácomo (1939)
  • El cabo Rivero (1938)
  • Noches de Carnaval (1938)
  • El escuadrón azul (1937)
  • Barranca abajo (1937) dirigida por José V. Grubert
  • Juan Moreira (1936)
  • Alma en pena (1929)
  • Tu cuna fue un conventillo (1925)
  • Sombras de Buenos Aires (1923)
  • La loba (1919)
  • Los muertos (1919)
  • Bajo el sol de la pampa (1917)

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ a b «María Esther Podestá - Bilatu» www.bing.com (Noiz kontsultatua: 2022-10-17).
  2. ↑ (Gaztelaniaz) «María Esther Podestá - Biografía, mejores películas, series, imágenes y noticias» La Vanguardia 2022-04-20 (Noiz kontsultatua: 2022-10-17).
  3. ↑ (Ingelesez) «María Esther Podestá Biography, Age, Height, Husband, Net Worth, Family» Celebrity Age Wiki (Noiz kontsultatua: 2022-10-17).
  4. ↑ «Los ojos más bellos, por Ernesto Schoo Diario La Nación, 5 de julio de 2003. Consultado el 14 de julio de 2010»
  5. ↑ «Diccionario de Actrices del Cine Argentino (1933-1997) Segunda Edición, Roberto Blanco Pazos y Raúl Clemente, Editorial Corregidor, 2008. Consultado el 14 de julio de 2010.»

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Manrupe, Raúl; Portela, María Alejandra (2001). Un diccionario de films argentinos (1930-1995). Buenos Aires: Editorial Corregidor. ISBN 950-05-0896-6. 

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=María_Esther_Podestá&oldid=9410700"(e)tik eskuratuta