Megaklite (satelitea)

Wikipedia, Entziklopedia askea
Megaklite (satelitea)
Aurkikuntza
AurkitzaileaSheppard et. al.
Data2000-11-25
Kategoriamoon of Jupiter (en) Itzuli eta irregular moon (en) Itzuli
Ezaugarri orbitalak
Zeren sateliteJupiter
Ardatzerdi handia24.687.260 km
Eszentrikotasuna0,3077601
Orbita-periodoa792,44 egun
Makurdura orbitala150,39816° (ekliptikarekiko)
Ezaugarri fisikoak
Masa~2,1 ×1014
Dentsitatea2,6 ×103
Grabitatea azalean≈0 m/s2
Albedoa0,04
Itxurazko magnitudea21,7

Megaklite (grekoa: Μεγακλειτή), edo Jupiter XIX, Jupiter planetaren satelite natural bat da.

Ezaugarri fisikoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Praxidize satelite txikia da (5,4 km-ko diametroa) eta erretrogradoa. Uste da 0,04ko albedoa duela, Jupiterren beste satelite batzuen antzera.

Pasifaeren taldeko satelitea da: 22.800.000 km eta 24.100.000 km arteko erradioarekin eta 144,5° eta 158,3° bitarteko inklinazioarekin Jupiter orbitatzen duten satelite erretrogrado irregularrak dira talde horretako guztiak.

Aurkikuntza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Scott Sheppard-ek gidatutako Hawaiiko Unibertsitateko astronomo-talde batek aurkitu zuen, 2000ko azaroaren 25ean. Aurkikuntzaren berri 2001eko urtarrilaren 5ean eman zen, Jupiterren beste hamar sateliteren aurkikuntzaren berriarekin batera.

Izendapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Megaklite satelite-izena mitologia grekoko Megaklite pertsonaian du jatorria; Megaklite Zeusen maitaleetako bat zen.

Hasieran, S/2000 J 8 izendapen sistematikoa eman zitzaion sateliteari; kode horrek adierazten du 2000n lehen aldiz ikusitako Jupiterren zortzigarren satelitea zela. Megaklite behin betiko izena 2002ko urriaren 22an eman zitzaion, Jupiterren beste 10 sateliterekin batera.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]