Ornitologia-turismo

Wikipedia, Entziklopedia askea
Miru beltza, Gibraltarko itsasartean ikus daitekeen migrazio-espeziea.

Ornitologia-turismoa, turismo ornitologikoa, orniturismoa, hegaztiak behatzeko turismoa edo hegazti-turismoa ere deitua, jatorrizko leku batetik helmuga zehatz batera mugitzea eskatzen duen jarduera da, bertako hegazti-fauna bere ingurune naturalean behatzeko interesarekin. Normalean, pizgarri ekonomiko bat uzten du helmuga turistikoarentzat, komunitate hartzailearentzat eta tokiko gidarientzat. Horrek esan nahi du txoriek aske hegan egin behar dutela eta ez direla kaiolatuta egon behar. Era berean, behatuko diren espezieek lekuari dagozkionak izan behar dutela uste da, eta ez direla izan behar merkataritza-aprobetxamenduetarako (maskotak, elikagaiak, apaingarriak) ugalketarako etxaldeetan sartutako, etxekotutako edo bizi diren hegaztiak.

Modalitate honek gero eta eskari handiagoa du turisten artean, batez ere Europako erdialdeko eta iparraldeko herrialdeetan, hegaztiak babesteko eremu berezietara (HBBE) eta desagertzeko arriskuan dauden hegazti-populazio handiak eta oso ugariak ez diren harrapariak dituzten lekuetara joaten dira. Rutlanden (Erresuma Batua)Turismo Ornitologikoaren Nazioarteko Azoka (British Birdwatching Fair) egiten da urtero, eta mota horretako munduko garrantzitsuena da.

Adibidez, Monfragüeko parke nazionalean (Espainia), urteko sasoi batzuetan, ornitologo, alemaniar eta holandarrez betetzen da gehienbat, teleobjektibo indartsu batzuk hedatzen dituztenak eta leku batetik mugitu gabe orduak itxaroten dituztenak ahalik eta espezie gehien ikusteko. Kasu askotan, lehen aldia da pertsona horiek sai beltza, arrano beltza, basoiloa eta abar bezalako hegaztiak aske ikusten dituztela. Bidaia horiek behatzeko helburuarekin soilik egiten dituzte, eskaera horrek inguruko ekonomiarako dituen aukerak erakutsiz. Garrantzi bereziko beste eremu batzuk hegazti migratzaileen igarobidea biltzen dutenak dira, Gibraltarko itsasartea kasu.

Iberiar penintsularen iparraldean, turismo ornitologikoa ospe handia du Urdaibaiko Biosfera Erreserban. Orueta hezegunea, Gautegiz Arteagako Bizkaiko udalerrian kokatuta dago, ekialdeko Atlantikoko migrazio-ibilbidearen erdian dago eta Europa eta Afrika kontinenteen artean migratzen duten hegazti askoren neguko lekua eta migrazio-geldilekua (atsedena eta elikadura) da, Aterpe funtzio horri erreserba habiatzeko leku gisa erabiltzen duten espezie sedentarioak eta udakoak gehitzen zaizkio. Urdaibaiko Hegaztien Gunea, ikerketa gunea eta museoa da, urte osoan hegaztiak behatzeko behatoki bat duena. Ehunka pertsona liluratzen dira urtero naturaren museo bizidun honek eskaintzen dituen bista izugarriekin.

Hegazti-turismoko zerbitzuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hegazti-turismoan zerbitzuak eskaintzeko, jarraitu beharreko kode etiko inplizitu bat dago.

Kontuan hartu beharreko alderdiak hauek dira

  1. Alderdi sozialak: bisitatzen diren destinoetan bizi diren giza taldeen garapena hartu behar da kontuan. Kultura eta natura oso lotuta daude, baliabideen kontserbazioa gizakiek beren ingurunean duten ikusmoldearen araberakoa baita. Askoz ere onuragarriagoa da giza talde batentzat flora eta fauna babestea, baliabide eta diru-sarrera iturri direnean turismotik, adibidez. hegazti-iturismoari dagokionez, produktuek eta zerbitzuek balio handiagoa dute tokiko kulturei eta hegaztiekin duten harremanari lotuta eta osatuta badaude.
  2. Alderdi ekologikoak: hegazti-turistak naturaren maitaleak dira. Habitat eta baliabide naturalak kontserbatzea axola zaie, haien osasun onak beraiei gustatzen zaizkien hegazti-espezieak kontserbatzea dakar eta. Ez da harritzekoa tour operadore batzuk aukeratzea, paketearen prezioaren zati batean kontserbaziorako dohaintzak sartzen direlako. Hegazti-turismo idealeko produktu batek ondare naturalaren kontserbazioarekin konprometituta egon beharko luke.
  3. Zorroztasun zientifikoa: hegaztiak behatzeko ibilbide batean transmititzen den informazioak osoa, interesgarria eta, batez ere, egiazkoa izan behar du. Azterketa zientifikoen bidez datuak sostengatzeak aparteko pisua ematen dio zerbitzuen hornitzaileari. Horregatik, turismo-segmentu hori ez da erraza garatzen, ezta merkea ere. Ornitologo on baten laguntza oso lagungarria da paketeak osatzeko eta idatzizko informazioa garatzeko.
  4. Eskaintzen eta ematen den zerbitzuarekiko zintzotasuna: zerbitzu-eskaintzaile batzuek (asko, zoritxarrez) ez dute betetzen beren publizitatean eskainitakoa, eta ez dituzte bezeroen itxaropenak betetzen. Asko eskaintzeko eta gutxi betetzeko estrategia oso kaltegarria da negozioarentzat. Badira ikusten zailak diren hegaztiak, askotan bermatu ezin direnak, azpiegitura gutxiko lekuak edo guztiz kargatuta dauden ibilbideak, erabat osatu ezin direnak. Horrek zapuztu egiten ditu kontsumitzaileak, ospe eta sinesgarritasun izugarria emanez, bezeroak gutxituz eta, batzuetan, jarduerak ixtea eraginez.
  5. Profesionaltasuna: alderdi hori aurrekoarekin lotuta dago. Zerbitzuak ematen dituenaren itxura eta aurkezpena, puntualtasuna, seriotasuna eta errealitateari lotutako datuak aipatzen ditu. Turismo-gidak zeregin garrantzitsua du horretan, bera baita informazioa transmititzen duena eta taldea gidatzen duena eskatutako hegaztiez eta esperientziez hornituz.