1987ko 1 Formulako denboraldia

Wikipedia, Entziklopedia askea

Palmaresa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gidari txapelduna: Nelson Piquet Williams-Honda taldearekin

Talde txapelduna: Williams-Honda Piquet eta Mansell gidariekin


Denboraldiko podiumak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Noiz Sari Nagusia Irabazlea Bigarrena Hirugarrena
apirilak 12 Brasil Alain Prost Nelson Piquet Stefan Johansson
maiatzak 3 San Marino Nigel Mansell Ayrton Senna Michele Alboreto
maiatzak 17 Belgika Alain Prost Stefan Johansson Andrea de Cesaris
maiatzak 31 Monako Ayrton Senna Nelson Piquet Michele Alboreto
ekainak 21 Estatu Batuak Ayrton Senna Nelson Piquet Alain Prost
uztailak 5 Frantzia Nigel Mansell Nelson Piquet Alain Prost
uztailak 12 Britania Handia Nigel Mansell Nelson Piquet Ayrton Senna
uztailak 26 Alemania Nelson Piquet Stefan Johansson Ayrton Senna
agorrilak 9 Hungaria Nelson Piquet Ayrton Senna Alain Prost
agorrilak 16 Austria Nigel Mansell Nelson Piquet Teo Fabi
irailak 6 Italia Nelson Piquet Ayrton Senna Nigel Mansell
irailak 20 Portugal Alain Prost Gerhard Berger Nelson Piquet
irailak 27 Espainia Nigel Mansell Alain Prost Stefan Johansson
urriak 18 Mexiko Nigel Mansell Nelson Piquet Riccardo Patrese
azaroak 1 Japonia Gerhard Berger Ayrton Senna Stefan Johansson
azaroak 15 Australia Gerhard Berger Michele Alboreto Thierry Boutsen
Munduko txapelketa 1987 Nelson Piquet Nigel Mansell Ayrton Senna


Gidarien sailkapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 1.a - 73 puntu - Nelson Piquet
  • 2.a - 61 puntu - Nigel Mansell
  • 3.a - 57 puntu - Ayrton Senna
  • 4.a - 46 puntu - Alain Prost
  • 5.a - 36 puntu - Gerhard Berger
  • 6.a - 30 puntu - Stefan Johansson
  • 7.a - 17 puntu - Michele Alboreto
  • 8.a - 16 puntu - Thierry Boutsen
  • 9.a - 12 puntu - Teo Fabi
  • 10.a - 8 puntu - Eddie Cheever
  • 11.a - 7 puntu - Satoru Nakajima
  • 12.a - 7 puntu - Jonathan Palmer
  • 13.a - 6 puntu - Riccardo Patrese
  • 14.a - 4 puntu - Andrea de Cesaris
  • 15.a - 4 puntu - Philippe Streiff
  • 16.a - 3 puntu - Derek Warwick
  • 17.a - 3 puntu - Philippe Alliot
  • 18.a - 2 puntu - Martin Brundle
  • 19.a - 1 puntu - René Arnoux
  • 20.a - 1 puntu - Ivan Capelli
  • 21.a - 1 puntu - Roberto Moreno

Taldeen sailkapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 1.a - 137 puntu - Williams-Honda (Piquet eta Mansell)
  • 2.a - 76 puntu - McLaren-TAG (Prost eta Johansson)
  • 3.a - 71 puntu - Lotus-Honda (Senna eta Nakajima)
  • 4.a - 53 puntu - Ferrari (Berger eta Alboreto)
  • 5.a - 28 puntu - Benetton-Ford (Boutsen eta Fabi)
  • 6.a - 11 puntu - Arrows-Megatron (Cheever eta Warwick)
  • 7.a - 11 puntu - Tyrrell-Ford (Palmer eta Streiff)
  • 8.a - 10 puntu - Brabham-BMW (Patrese eta De Cesaris)
  • 9.a - 3 puntu - Lola-Ford (Alliot)
  • 10.a - 2 puntu - Zakspeed (Brundle)
  • 11.a - 1 puntu - Ligier-Megatron (Arnoux)
  • 12.a - 1 puntu - March-Ford (Capelli)
  • 13.a - 1 puntu - AGS-Ford (Moreno)


Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Kirola Artikulu hau Kirolari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.