Edukira joan

Alemaniako Zinema Berria

Wikipedia, Entziklopedia askea

Alemaniako zinema berria (alemanez: Neuer Deutscher Film) 1962tik 1982ra arte iraun zuen alemaniar zinemaren aldiari deritzo.[1] Zine zuzendari belaunaldi berri baten agerpena gertatu zen orduan, aurreko belaunaldiarekin harreman txikia zuena.[2] Aurrekontu txikiko lanak eginez, eta Nouvelle Vague frantsesaren eraginpean, belaunaldi honetako kide ezagunenak dira Harun Farocki, Rainer Werner Fassbinder, Werner Herzog, Alexander Kluge, Ulli Lommel, Wolfgang Petersen, Volker Schlöndorff, Helma Sanders-Brahms, Werner Schroeter, Hans-Jürgen Syberberg, Margarethe von Trotta eta Wim Wenders. Zuzendari hauek izen propio garatu zuten, eta mugimendu-irudi "txiki" batzuk sortu zuten, zinema-arteetako jendearen arreta erakarri zutenak, eta zuzendari horiei (bereziki Wenders, Petersen eta Schlöndorff) Estatu Batuetako estudio handiek finantzatutako produkzioak sortzeko aukera eman zieten. Hala ere, film gehienak porrot komertzialak ziren eta mugimendua dirulaguntzen mende zegoen. 1977an, Alemaniako film tipiko baterako aurrekontuaren %80 dirulaguntzaren batek bermatzen zuen.

Alemaniako Zinema Berriaren mugimenduko zuzendari gehienak 1971n sortutako Filmverlag der Autoren elkarteko kideak ziren; elkarte horrek finantzatu eta banatu zituen bere film gehienak, eta 70eko hamarkadatik aurrera Alemaniako Zinema Berriaren historia, hein handi batean, harekin lotua joan zen.

Alemaniako zinema berriaren jatorria

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Alemaniako zinemaren gelditze artistiko eta ekonomikoaren aurrean, zinemagile gazte batzuek Oberhausen Manifestua aditzera eman zuten 1962ko otsailaren 28an. Ekintzarako egindako dei horrek, besteak beste, Alexander Kluge, Edgar Reitz, Peter Schamoni, Haro Senft eta Franz-Josef Spieker zeuden sinatzaileen artean, zera esaten zuen: "Der alte Film total" "Wir glauben an den neuen" ("Zine zaharra hilda dago. Zinema berrian sinesten dugu"). Beste zinemagile gazte batzuk Oberhauseneko talde honekin elkartu ziren, besteak beste, Volker Schlöndorff, Werner Herzog, Jean-Marie Straub, Wim Wenders, Hans-Jürgen Syberberg eta Rainer Werner Fassbinder, eta Alemanian zegoen zinema-industria gaitzetsi eta sormena eta kalitate artistikoa helburu komertzialen gainetik jarri behar zela aldarrikatzen zuten.

Nahiz eta 1965ean Kuratorium Junger Deutscher Film (Alemaniako Zinema Gaztearen Batzordea) sortu, Barne Ministerio Federalaren babespean, film alemaniar berriak ekonomikoki laguntzeko asmoz, zinema alemaniar berri horren zuzendariak, orduko zinemagintzarekiko lankidetza ukatzen zutenak, telebistaren diruaren mende egon ziren maiz. Zinemagile gazteek beren jitea probatu ahal izan zuten drama independentea eta Das kleine Fernsehspiel dokumental-seriea bezalako programetan, edo Tatort krimenen serieko telebista-filmetan. Hala ere, film horiek alferrikakoak izan ziren zineetako leihatiletan.

Egoera hori aldatu egin zen 1974az geroztik, Fil-Fernseh-Abkommen (Zinema eta Telebista Hitzarmena) sortzea erabaki zenean, Errepublika Federaleko ARD eta ZDF kate nagusien eta Alemaniako Zinemako Batzorde Federalaren artean (1968an Alemanian zinemari laguntzeko sortutako gobernu-erakundea)[3]. Hitzarmen hori behin eta berriz zabaldu da orain arte, eta, horren arabera, telebistako enpresek urteko zenbateko bat jarriko zuten eskura, antzerki-banaketarako eta telebistaren aurkezpenerako egokiak ziren filmen ekoizpena babesteko (Kate publikoek 4,5 eta 12,94 milioi euro artean ematen zituzten urtean). Hitzarmenaren baldintzapean, funts horiek erabiliz egindako filmak telebistan proiektatu ahal izango ziren, obra estreinatu eta 24 hilabetera. Bideoan edo DVDan ager zitezkeen, zinema amaitu eta sei hilabete igaro baino lehen. Film-Fernseh-Abkommenek emandako funtsen ondorioz, alemaniar filmek, bereziki Alemaniar Zinema Berrikoak, aukera bikaina izan zuten leihatiletan telebistan bota aurretik arrakasta izateko.

Alemaniako Zinema Berriaren filmak artistikoki anbizio handikoak eta sozialki kritikoak ziren,eta Kluge eta Fassbinder bezalako zinemagileen lanak horren adibide dira, nahiz eta Fassbinderrek ere zinema alemanaren historiako izarrak erabiltzen zituen, zinema berriaren eta zaharraren arteko adiskidetzea bilatu nahian. Hala ere, batzuetan, 1960ko hamarkadako "Alemaniako Zinema Gaztea" abangoardista eta 70eko hamarkadako "Alemaniako Zinema Berria" eskuragarriagoaren artea bereizketa egiten da. Zinemagileen belaunaldi berriak, bere eraginengatik, Italiako neorrealismoari, Frantziako Nouvelle Vagueri eta Britainia Handiko New Waveri begiratu zien, baina, eklektikoki, Hollywoodeko zineman ongi ezarritako generoen erreferentziekin konbinatu zuen. Mugimendu berriak Alemaniako zinea Weimarko Errepublikaren amaieratik nazioartean berriro garrantzia izatera itzuli zen lehen aldiz. Klugenen Abschied von gestern (1966), Herzogen Aguirre, der Zorn Gottes (1972), Fassbinderren Angst essen Seele auf (1974) eta Die Ehe der Maria Braun (1979), eta Wendersen Paris, Texas (1984) nazioarteko onarpena eta onespen kritikoa aurkitu zuten. Sarritan, egile horien lana atzerrian atzerrian aitortzen zen lehenik, Alemanian baino lehenago. Heinrich Böll eta Günter Grass gerraosteko alemaniar nobelagile nagusien lanak egokitu zituzten, Die Verlorene Ehre der Katharina Blum oder (1975) (Schlöndorff eta Margarethe von Trotta) eta Die Blechtrommel (1979) hurrenez hurren, eta azken honek Nazioarteko film onenaren Oscar saria irabazi zuen, Alemaniak irabazten zuen lehenengoa. Emakumeek toki nabarmena izan zuten Alemaniako Zinema Berrian, eta horien artean aipatu daitezke Danièle Huillet, Helma Sanders-Brahms, Helke Sander, eta von Trotta.

Alemaniako Zinema Berriko filmen zerrenda

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ (Ingelesez) «Movie movements that defined cinema: New German Cinema» Empire 2016-08-08 (Noiz kontsultatua: 2021-01-22).
  2. ↑ (Gaztelaniaz) Sánchez Noriega, José Luis. (2018). Historia del Cine. Alianza, 442 or. ISBN 978-84-9181-203-6..
  3. ↑ «FFA Filmförderungsanstalt | deutsch» www.ffa.de (Noiz kontsultatua: 2021-01-23).
  4. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o 15 Essential Films For An Introduction To New German Cinema. .
  5. ↑ [1]
  6. ↑ The Best New German Cinema Movies of All Time|Page 3-Flickchart
  7. ↑ a b (Ingelesez) Movie movements that defined cinema: New German Cinema. (Noiz kontsultatua: 2018-06-09).
  8. ↑ The Best New German Cinema Movies of All Time|Page 2-Flickchart
  9. ↑ The Best New German Cinema Movies of All Time|Page 4-Flickchart
  10. ↑ a b c d The Best New German Cinema Movies of All Time-Flickchart

Ikus, gainera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Alemaniako_Zinema_Berria&oldid=8963917"(e)tik eskuratuta