Arrautza-oskol

Wikipedia, Entziklopedia askea
Hegazti baten apurtutako arrautza-oskola

Arrautza-oskola arrautza baten kanpoko alde gogorra da, baita kanpoko zati ez-gogorrak dituzten beste arrautza batzuk izendatzeko ere,[1] hala nola arrainen arrautzakoak. Tratamendu kimiko baten ondoren bakarrik irensten den zati jangarri bat da; adibidez, ozpindutako arrautzen oskolak bigundu dituen ingurune azido batean (ozpina) eragiten duelako jan ahal izaten dira. Oskola arrautza baten pisu osoaren % 10 eta % 15 artekoa da.

Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Arrautza-oskol baten egitura materiala espezieen arabera aldatu egiten da, esan daiteke kristal mineralekin lerrokatutako proteina matrize bat dela, oro har kaltzio karbonatoa bezalako konposatu kimikoetan dagoen kaltzioa (% 94a). Arrautzen kaltzioa sedimentazio batetik dator; hegaztietan ez dago zelularik oskolaren kaltzioa sortzen duenik. Oskol gogorragoa duten arrautzak mineralizatuago daude oskolekoa ahulagoa edo hauskorragoa dutenak baino.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Kilner, R. M.. (2006). «The evolution of egg colour and patterning in birds» Biological Reviews 81 (3): 383–406.  doi:10.1017/S1464793106007044. PMID 16740199..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Gastronomia Artikulu hau gastronomiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.