B3 bitamina
| B3 bitamina | |
|---|---|
|
|
Azido piridina-3-karboxiliko[1] | |
Azido piridina-3-karboxiliko[2] | |
Beste izen batzuk Bioniko Vitamin B3 | |
| Identifikadoreak | |
| CAS zenbakia | 59-67-6 
|
| PubChem | 938 |
| ChemSpider | 913
|
| UNII | 2679MF687A
|
| EC zenbakia | 200-441-0 |
| DrugBank | DB00627 |
| KEGG | D00049
|
| MeSH | Niacin |
| ChEBI | CHEBI:15940
|
| ChEMBL | CHEMBL573
|
| IUPHAR ligand | 1588 |
| RTECS zbka. | QT0525000 |
| ATC kodea | C04,C10AD02 |
| Beilstein Erreferentzia | 109591 |
| Gmelin Erreferentzia | 3340 |
| 3DMet | B00073 |
| |
| |
| Propietateak | |
| Formula molekularra | C 6NH 5O 2 |
| Masa molarra | 123.1094 g mol-1 |
| Masa zehatza | 123.032028409 g mol-1 |
| Itxura | Kristal garden eta zuriak |
| Dentsitatea | 1.473 g cm-3 |
| Fusio puntua |
237 °C, 510 K, 458 °F |
| Disolbagarritasuna uretan | 18 g L-1 |
| log P | 0.219 |
| Azidotasuna (pKa) | 2.201 |
| Basikotasuna (pKb) | 11.796 |
| Puntu isoelektrikoa | 4.75 |
| Errefrakzio indizea (nD) | 1.4936 |
| Dipolo momentua | 0.1271305813 D |
| Termokimika | |
| Formazio entalpia estandarra ΔfH |
-344.9 kJ mol-1 |
| Errekuntza entalpia estandarra ΔcH |
-2.73083 MJ mol-1 |
| Farmakologia | |
| Administrazio bideak |
Gihar barnekoa, Ahozkoa |
| Eliminazioaren erdi bizitza |
20-45 min |
| Arriskuak | |
| EB sailkapena |  Xi
|
| R-esaldiak | Txantiloi:R36/37/38 |
| S-esaldiak | S26, Txantiloi:S36 |
| NFPA 704 |
 1
1
0
|
| Flash puntua | 193 °C |
| Autoignizio tenperatura |
365 °C |
| Kontrakoa esaten ez bada, emandako datuak baldintza normaletan (25 °C, 100 kPa) hartuak dira. | |
| Erreferentziak | |
B3 bitamina, niazina, azido nikotinikoa edo PP bitamina ere deitua, C6H5NO2 formula duen bitamina hidrosolugarria da, prozesu katabolikoetan zeregin garrantzitsua betetzen duena.
Niazinatik abiatuta funtsezko bi koentzima sintetizatzen dira: NAD eta NADP. B3 bitaminak, beraz, parte hartzen du bi koentzima horien sintesian, molekula aitzindaria baita.
Eduki-taula
Funtzioak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Bitamina honek zenbait hormona esteroideen sintesian parte hartzen du (giltzurrungaineko guruinek jariaturikoak).
Bestalde, NAD eta NADP koentzimen molekula aitzindaria denez, funtsezkoa da gluzido, lipido eta protidoen prozesu katabolikoetan.
Janari-iturriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Landare zein animali-janarietan ugaria da: legamietan, onddoetan, frutan, lekaleetan, esnean, gibelean eta okelan, besteak beste.
Beharrizanak eta gabezia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Gomendatutako dosia, egunero, adina eta egoeraren araberakoa da: 2-12 mg umeengan, 14-16 mg helduengan eta 18 mg haurdun dauden emakumeengan.
Bitamina honen gabeziak pelagra izeneko gaitza sortzen du. Gaitz honek digestio-aparatuari eragiten dio (sabeleko mina, beherakoak...), eta baita larruazalari (dermatitis, azal gorria...) eta nerbio-sistemari ere (insomnioa, depresioa...).
Erabilera terapeutikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Larruazaleko lehortasuna eragiten duenez, niazina pomada moduan erabiltzen da aknearen aurkako tratamenduan, erabilera topikoan.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ DrugBank: a knowledgebase for drugs, drug actions and drug targets, Niacin, http://www.drugbank.ca/drugs/DB00627.
- ↑ Niacin — PubChem Public Chemical Database, The PubChem Project, National Center for Biotechnology Information, http://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/summary/summary.cgi?cid=938.
