Carmel Snow

Wikipedia, Entziklopedia askea
Carmel Snow


Harper's Bazaar (en) Itzuli erredaktoreburu

1934 - 1958
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakCarmel White
JaiotzaDalkey, 1887ko abuztuaren 27a
Herrialdea Irlandako Errepublika
HeriotzaNew York, 1961eko maiatza (73 urte)
Hezkuntza
Hizkuntzakingelesa
Jarduerak
Jarduerakfashion editor (en) Itzuli
Enplegatzailea(k)Harper's Bazaar (en) Itzuli  (1934 -  1958)

Carmel Snow, jaiotzaz Carmel White (Dalkey, Irlanda, 1887ko abuztuaren 21a – New York, AEB, 1961eko maiatzaren 7a) irlandar moda-kazetaria izan zen, eta 1934tik 1958ra Harper's Bazaar moda-aldizkari estatubatuarreko editorea izan zen.[1][2] 1930, 1940 eta 1950 hamarkadetan, Estatu Batuetako moda-industriaren eredua ezarri zuen. Bere hitzetan:

"Dotorezia gustu ona da, ausardia pixka batekin".[3]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Carmel Peter White (1850-93) enpresaburuaren eta haren emazte Anneren alaba zen. Parlamentuko kide baten alaba zen. Sei seme-alabetako bat zen. Peter White Irish Woolen Manufacturing and Esport Companyren zuzendari kudeatzailea izan zen, eta Chicagoko World's Columbian Exposition-en "herri irlandar" baten sorreran parte hartu zuen, baina ireki baino hilabete batzuk lehenago hil zen. Anne Whitek senar zenaren lanarekin jarraitzea erabaki zuen, eta, erakusketaren ondoren, Chicagon geratu eta Irlandako artisau-denda bat ireki zuen.

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Vogue[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Carmel tarte labur batean aritu zen T.M.-n. & J.M Fox, bere amaren arropa-denda, ez baitzitzaion lana gustatzen, baina Parisera joaten uzten zion bildumak ikustera.[2] Lehen Mundu Gerran, Gurutze Gorriarekin bat egin zuen.[2] Carmel 1921ean hasi zen Vogueko edizio estatubatuarrean. Edna Woolman Chaseren laguntzailea izan zen; orduan, Chase herrialdeko moda-aldizkari garrantzitsuenaren buru zen, Harper's Bazar aldizkariaren lehiakide zuzena (orduan A bakarra zuen). 1926an Carmel, moda-editore bihurtu zenean, White George Palen Snow aberatsarekin ezkondu zen, eta hiru alaba izan zituzten. Senarrak ez zion galarazten haurdunaldian edo haurdunaldiaren ondoren lan egitea.[2][4] 1929an, Chasek bere gain hartu zuen Europako hiru Vogueren erantzukizuna, baina ez zion utzi nahi Estatu Batuetako editore-postua Snow-i. Urte berean, Tom White nebak zuzendaritza-postua hartu zuen Hearst-en, Harper's editore.[2] Eta denbora horretan guztian, Edna Woolman Chaseren eta haren editorearen arteko harremana ez zen perfektua izan.[2] Gainera, Carmel Snowek Vogueren irudia berritu nahi izan zuen; horrek aurrera ez egitean, 1932an aldizkaria utzi egin zuen.[4][5]

Harper's Bazaar[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1932an, Vogue utzi eta hilabetera, lehen zuen postuaren baliokide batean hasi zen Carmel Snow "hilzoriko" Harper's Bazaar eta haren Ertéren portada zaharkituetan.[2] Geroago esan zuen bere helburua burua ondo 'jantzita' zuten ongi jantzitako emakumeentzako aldizkari bat sortzea zela. Modaz haraindiko beste aldizkari batzuetako eragina ere izan zuen, Harper's Bazaarren arteari edo etxeari buruzko erreportajeak, fikzioak, poesia, argazkiak eta abar ematen hasi baitzen. Beraz, aldizkaria handiagoa izatea eragin zuen, 500 orrialde.

Talentu-ehiztari[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Carmel Snow ere talentu-ehiztaritzat hartzen dute. 1920ko hamarkadan, Voguen, lankidetza estuan aritu zen Edward Steichen argazkilariarekin. Hurrengo hamarkadan, Harper-en, Martin Munkácsi argazkilari hungariarrak kontratua eskaini zion 1933ko abenduko “Palm Beach” argitaratzeko. Azken horrek atera zituen modako lehen argazkiak, eta Lucile Brokaw izan zen modeloa, neguan eta hondartza haizetsu batean.[2] Martin Munkácsik historia egin zuen: aire zabaleko lehen moda-argazkiak egin baitzituen bere Leica argazki-makinarekin, eta modelo bat bikinian erakutsi zuen.

Orduan, Carmel Snow editoreburu bihurtzear zegoela, aldizkariaren itxura aldatu zuen Alexey Brodovitch zuzendari artistiko ospetsua kontratatu zuen. 1936an, garai guztietako moda-editorerik onena bihurtu zen Diana Vreeland kontratatu zuen.[2] Gero, Carmel Snowek "neurtu ezineko dotorezia" azpimarratu zuen. Elkarrekin hirurek Harper's Bazaar XX. mendeko moda-aldizkari miretsienetako bat bihurtu zuten.

Carmel Snowek bere ibilbidean beste askorekin aritu zen, hala nola, Maeve Brennan, Jean Cocteau, Cecil Beaton, Brassaïnote argazkilaria, Erwin Blumenfeld, Lisette Model, Carson McCullers, Kenneth Tynan, Maurice Tabard. Eta beste hainbat ere bai: orduan ezezaguna zen Andy Warholek ilustrazioak marraztu zituen, Christian Bérard eta moda surrealistako lehen marrazkiak negin zituen Salvador Dalí.[2] Jean de Brunhoffek hantxe argitaratu zuen Babar abenduan. Man Ray argazkilariarentzat, horiexek izan ziren bere distortsioak. Carson McCullers, Colette eta Truman Capotek fikzioak idatzi zituzten; Louise Dahl-Wolfek, Vogue aldizkarian baztertuta, erretratuak marraztu zituen. Elsa Schiaparelli jostunak artikulu bat idatzi zuen. Carmel Snowek Wallis Simpsonen erretratu biribila argitaratu zuen 1936an, kontratua amaitzean Cassandrek Erté ilustratzailea ordezkatu zuenean. Louise Dahl-Wolferekin batera Lauren Bacall-en aurkikuntzaren sorreran dago: Harper's Bazaar-en azalean jarri zuen eta Hollywoodi modelo ezezagun horretan arreta jartzeko aukera eman zion. Gerran, Parisko moda gelditu egin zen. Horri esker, Carmel Snowek aurrera zezakeen zein izango zen prêt-à-porter diseinatzailearen etorkizuna: Claire McCardell diseinatzailea. Richard Avedon argazkilaria, gerra amaitu eta hogei urtera, aldizkariaren laguntzaile leial bihurtu zen, haren sinbolo bihurtu arte; Lillian Bassman argazkilariari lagundu zion, eta Dovima con elefantes argazki ospetsua egin zuen Harper's-erako.[6]

Diana Vreeland moda-editorea zen, baina Carmel Snow joaten zen urtean bitan Parisera bildumetarako, eta horixe zen gehien maite zuena.[2] Gerraren ondoren, Parisera itzuli zen Henri Cartier-Bresson ikustera. Christian Bérardek esan zion Marcel Boussac-ek diru asko jarri berri zuela moda-etxe bat irekitzeko. 1947ko otsailean, Bazaar talde editorialekoak ziren Marie-Louise Bousquet eta Ernestine Carterrekin joan zen, Christian Dior izeneko jostun berri baten lehen moda-desfilera. Aurkezpenaren amaieran, Carmel Snowek hauxe idatzi zuen: “Christian maitea, zure soinekoek hain itxura modernoa dute!".[7] Hurrengo urtean, Cristobal Balenciaga eta bere bildumari 'bitxia' izena jarri zion. Handik aurrera Balentziaga baino ez zuen eraman. Balmainen 1952-53 udazken-neguko bilduma 50eko hamarkadako estiloaren "Jolie Madame" izatetik "Estilo frantses berria" izatera pasatu zen.[1]

Aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 1949an Carmel Snow ohorezko legioko zaldun izendatu zuten Gerraostean Frantziako modaren industria suspertzen laguntzeagatik.
  • Italiako gobernuak Elkartasunaren Izarra eman zion.[8]
  • 2020ko Emakumearen Nazioarteko Egunerako, Irish Post-ek (mezu irlandarra) posta-zigilu bat eman zuen Carmel Snow erretratuarekin, Irlandar emakume aitzindariak telesailaren zati gisa.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ a b (Gaztelaniaz) «Carmel Snow: quién fue la misteriosa mujer que hizo famoso a Christian Dior y amó a Balenciaga» El Español 2022-10-24 (Noiz kontsultatua: 2023-05-26).
  2. ↑ a b c d e f g h i j k Calvin Tomkins, « The world of Carmel Snow », The New Yorker, 7 novembre 1994, p. 148 - 158
  3. ↑ Carmel Snow. Her biographer revives her legacy en BBC
  4. ↑ a b Sylvia Rubin, « Carmel Snow lived for the magazine she brought to life » ], en sfgate.com, San Francisco Chronicle, 27 novembre 2005
  5. ↑ Before there was Vreeland The New York Times December 2005
  6. ↑ Brigitte Ollier, « Lillian Bassman, cœur croisé » , Culture, en next.libération.fr, Libération, 20 febrero 2012
  7. ↑ (Gaztelaniaz) «Modapedia de Christian Dior» Modapedia 2013-04-01 (Noiz kontsultatua: 2023-05-26).
  8. ↑ Penelope Rowlands: A Dash of Daring: Carmel Snow and Her Life In Fashion, Art, and Letters. Pocket, 2008, ISBN 978-0-7434-8046-8 (Inglés).

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Penelope Rowlands, A Dash of Daring: Carmel Snow and Her Life in Fashion, Art, eta Letters London: Simon & Schuster, 2005. ISBN 9780743480451 , OCLC
  • Carmel Snow; Mary Louis Aswell, The World of Carmel Snow New York ; London : McGraw-Hill Book Company, 1962. OCLC
  • Calabese, E. J., Bachmann, K. A., Bailer, A. J., Bolger, P. M., Borak, J., Cai, L., ... & Mattson, M. P. (2007). Biologiaren stress response terminology: integring the concepts of adaptive response and preconditioning stress within hormetic–response framework en. Toxikology and applied pharmacology, 222(1), 122-128.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Carmel_Snow&oldid=9532662"(e)tik eskuratuta