Edukira joan

Cecilia Seghizzi

Wikipedia, Entziklopedia askea
Cecilia Seghizzi
Bizitza
JaiotzaGorizia1908ko irailaren 5a
Herrialdea Italia
BizilekuaGorizia
HeriotzaGorizia2019ko azaroaren 22a (111 urte)
Familia
AitaCesare Augusto Seghizzi
Hezkuntza
Hizkuntzakitaliera
Jarduerak
Jarduerakmargolaria, musikagilea eta biolin-jotzailea
Jasotako sariak
Musika instrumentuabiolina

Facebook: ceciliaseghizzi Edit the value on Wikidata
musikagilea eta biolin-jolea

Cecilia Seghizzi (Gorizia, Italia, 1908ko irailaren 5aIbidem, 2019ko azaroaren 22a) konpositore, biolinista eta pintore italiarra izan zen.[1]

Gorizian jaio zen, Italiako hiri txiki batean, Esloveniarekin mugan, Alpeen barrenean. Cesare Augusto Seghizzi (18731933) konpositore eta kapera-maisuaren alaba, Furhako herri-kantaren konpositore preziatuenetako bat. Wagna de Estiriako errefuxiatu-esparruan erbesteratu ondoren, Cecilia biolina ikasten hasi zen Alfredo Lucarini irakaslearekin, eta Milango Giuseppe Verdi kontserbatorioko ohoreekin graduatu zen.[2] 1930eko hamarkadan, kontzertuak bigarren hezkuntzako eta musikako institutuetako irakaskuntzarekin txandakatu zituen. Aldi berean, Triesteko Giuseppe Tartini kontserbatorioan hasi zen lanean, Vito Leviren zuzendaritzapean. 1950 hamarkadan Gorizia konplexu polifonikoa sortu eta zuzendu egin zuen, eta harekin lortu zuen lehen saria Bresciako lehiaketa polifoniko nazionalean. Ondoren, Italiako nahiz atzerriko postu garrantzitsuetarako kontzertu eta grabazio batzuk sortu ziren.

2018ko irailaren 5ean, 110 urte egin zituenean, Rodolfo Ziberna alkatearekin eta bi zinegotzirekin, eta, hala, Italiako "superehundar" bat bihurtu zen.[3][4]

2019ko azaroaren 22an hil zen, 111 urte zituela.

Goriziarraren egile-katalogoak 130 konposizio baino gehiago ditu, eta horien artean nabarmentzekoak dira kantu koralari buruzkoak.[5] Bere estiloa, erabat kontserbadorea, une aurreratuenetan neoklasizismoari lotua dago, eta ez dago 1930eko hamarkadatik musikaren abangoardiak ekarritako nobedadeen aztarnarik.[6]

  • Oboe eta pianorako sonata (1963)
  • Gauez (flauta, soprano eta pianorako, 1979)
  • Kontzertinoa (haizerako eta soketarako, 1981)
  • Dibertimentua (biolin eta pianorako, 1982)
  • Valzerino (flauta eta pianorako, 1984)

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Associazione Seghizzi, a seghizzi.it.
  • L'amore per la vita nei quadrio di Cecilia Seghizzi, a ilpiccolo.gelocal.it.
  • Cecilia Seguizzi (105 anni): «La mia grande Guerra», a messageroveneto. gelocal.it.