Enrique Aguerre
| Enrique Aguerre | |||
|---|---|---|---|
_(UNTREF_-_Bienal_Sur_2016).jpg) | |||
| |||
| Bizitza | |||
| Jaiotza | Montevideo, 1964ko irailaren 29a (59 urte) | ||
| Herrialdea |  Uruguai | ||
| Hezkuntza | |||
| Hizkuntzak | gaztelania | ||
| Jarduerak | |||
| Jarduerak | artista bisuala eta chief officer (en)  | ||
Enrique Aguerre (Montevideo, 1964ko irailaren 29a) artista bisuala da, Uruguaiko bideo-artean egindako lan aitzindariagatik nabarmendua. 2010az geroztik Arte Ikusizko Museo Nazionalaren zuzendaritzaz arduratzen da. [1]
Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Bideoartearen Uruguaiko Nukleoaren (Nuva) sortzailekidea izan zen, 1988an; ondoren, bideo-instalazioetan, CD Rom artean eta hipertestuaren sareko adierazpenetan ausartu zen, bideo-sekuentziak, grafiko digitalak eta hainbat baliabide informatiko aplikatuz. Erakusketa ugaritan eta bideo eta arte berrien jaialdietan parte hartu du Latinoamerikan, Estatu Batuetan eta Europan. [2] Kazetaritza-artikuluak eta saiakera argitaratu ditu bere herrialdeko eta atzerriko katalogo espezializatuetan eta komunikabide inprimatuetan. [3]
Frontera incierta blogaren bitartez, artearen adierazpen teknologikoekin lotutako tokiko eta nazioarteko jarduerak zabaltzen aritu zen.
Komisario gisa, komunikabide berrien erakusketak antolatu zituen bere herrialdean eta atzerrian. 2000. urtean, Interferences uruguaiko bidalketaren arduraduna izan zen, Frantziako Belfort-eko Urbains Multimedia Arts International Festival-eko; 2001ean Elogio del video lanagatik, Buenos Aireseko Arte Modernoko Museoan, eta 2003an Santiago de Chileko Bideo eta Komunikabide Berrien 6. Bienalerako. Ernesto Vilaren komisarioa izan zen Veneziako 52. Biurtekoan .
2008an La condicion video aurkeztu zuen Espainiako Kultur Etxean, Uruguaiko bideo-artearen historiari buruzkoa. [4]
1997an Ikusizko Arteen Museo Nazionalean sartu zen Bideo Saileko koordinatzaile gisa eta 2010az geroztik haren zuzendaritzaz arduratzen da. [3]
Lana[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Bideoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- 1986: Videopoesía Nº 4
- 1988: Herejías
- 1989: El saco de Tiépolo
- 1991: Hash, Hash
- 1991: San Agustín
- 1992: Ducassianas
- 1993: Estado de Gracia
- 1995: Traza
- 1997: Cautova Orbita
- 1998: No veo nada (a fuckin’green place)
- 1999: RR como río
- 2002: Timeline
Bideo instalazioak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- 1989: Sin título
- 1991: A los días caídos
- 1992: Video Objeto 2
- 2001: Medianía
- 2001: RR como río (ambiente)
- 2002: De/Tour
Jaialdiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- 1988: Monitor 88, Suecia
- 1989: IX Festival Franco-Chileno de Videoarte
- 1990: Videoarte del Sur - Arco 90, Madrid, España
- 1991: Videoarco 91, Madrid
- 1993: Latin America: Video Views MOMA, Nueva York, EUA
- 2000: Experimenta 2000, Festival Internacional de Arte Sonoro y Visual, Buenos Aires, Argentina
- 2000: Interferences, Festival International D’Arts Multimedia Urbains, Belfort, Francia
- 2001: Bit Bang Lima
- 2001: Elogio del video, Buenos Aires
- 2001: De ceros y unos, Buenos Aires
- 2001: E-phos 2001, 3rd International Festival of Film & New Media on Art Atenas
- 2001: III Bienal del Mercosur Porto Alegre
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Dirección Nacional de Cultura MEC. Museo Nacional de Artes Visuales. .
- ↑ La República. (30 de enero de 2006). Enrique Aguerre, viajero. .
- ↑ a b Haber, Alicia. (20 de setiembre de 2013). Enrique Aguerre: figura clave del video – arte uruguayo. .
- ↑ Aguerre, Enrique. (2008). La condición vídeo 2.0 (25 años de videoarte en el Uruguay). Montevideo.
Oharrak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q1343927