Enriqueta O'Neill

Enriqueta O'Neill
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Enriqueta O'Neill y de Lamo
Jaiotza	Madril, 1909ko martxoaren 27a
Herrialdea	Espainia
Lehen hizkuntza	gaztelania
Heriotza	Bartzelona, 1972ko azaroaren 17a (63 urte)
Heriotza modua	suizidioa
Familia
Ama	Regina de Lamo
Bikotekidea(k)	ikusi César Falcón (en) ; José Bernabé Oliva (en) ;
Seme-alabak	ikusi Lidia Falcón;
Anai-arrebak	ikusi Carlota O'Neill;
Familia	ikusi Carlos Enrique Bayo (daughter's son (en) );
Hezkuntza
Hizkuntzak	gaztelania; frantsesa; ingelesa
Jarduerak
Jarduerak	aktorea, zentsuratzailea, idazlea, kazetaria, itzultzailea eta eleberrigilea
Izengoitia(k)	Regina Flavio
Genero artistikoa	romance novel (en)

Enriqueta O'Neill de Lamo (Madril, 1909ko martxoaren 27a – Bartzelona, 1972ko azaroaren 17a) aktorea eta idazlea izan zen, eta Regina Flavio ezizenarekin argitaratu zituen bere lanak 1942 eta 1970 artean.^[1]Lidia Falcón idazle eta politikoaren ama izan zen.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1909ko martxoaren 27an jaio zen Madrilen. Enrique O'Neill Acosta, jatorri irlandarreko mexikar diplomatikoa, eta Regina de Lamo y Jiménez espainiarraren (Nora Avante ezizenez) alaba zen. Idazle, pianista eta sindikalismoaren eta kooperatibismoaren defendatzaile sutsua zen, eta Lluis Companysen kolaboratzailea. Ahizpa idazle bat ere izan zuen, Carlota O'Neill (Laura de Noves ezizenez), baita bere aitaren aurreko ezkontza bateko hainbat anai-arreba ere. Carlos Lamo y Jiménez amaren aldeko osaba Rosario de Acuña idazle eta kazetariaren lagun sentimentala izan zen.^[2]

Abeslari eta aktore gisa lan egin zuen, eta César Falcón idazle, kazetari eta politikari peruarra ezagutu zuen. Gizon ezkondua zen, eta Lidia Falcón O'Neill alaba jaio zen 1935ean. 1936ko uztailean, Virgilio Leret Ruiz koinatua, militarra eta ingeniaria, hil ondoren, Carlota ahizpa atxilotu eta kartzelaratu egin zuten hainbat urtez. Bera Bartzelonan jarri zen amarekin batera, eta han lan bat lortu zuen zentsore gisa, kazetari eta ingelesezko eta frantsesezko itzultzaile gisa lan eginez. José Bernabé Olivak, orduan Bartzelonako Prentsa Idazkari Probintzialarekin zuen harremanari esker, bere ahizpa askatu ondoren, iloben zaintza berreskuratzea lortu zuen, eta Bartzelonako Kristo Erregearen misiolariek zuzendutako zentro batean hasi ziren ikasten. 1942an, bai bera, bai haren ama eta ahizpa eleberriak idazten hasi ziren. Ama 1947an hil zen, eta ilobak nagusitu zirenean, ahizpak Espainiatik alde egitea erabaki zuen, eta Venezuelara jo zuen lehenik, eta Mexikora gero, han jarri baitzen behin betiko.^[3]

Alaba gazte hasi zen idazten eta politikarekiko interesa pizten agertzen, eta legez kanpoko propaganda egiteagatik kartzelaratu zutenean, Enriquetak ezin izan zuen jasan eta bere buruaz beste egin zuen 1972ko azaroaren 17an Bartzelonan, 63 urterekin.

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Regina Flavio bezala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Eleberri erromantikoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

El verdadero amor de Chopin (biografía novelada) (1942)
Un hombre interesante (1942)
El mañana es nuestro (1945)
Tras la niebla (1945)
El tiempo pasa (1946)
Idilio entre sombras (1947)
Quimera de amor (1947)
Alma de Marruecos (1950)

Bestelako lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Una mujer frente a su destino (1960)
Matando siglos en la boca de Aroa (1970)

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

↑ Regina Flavio en BiblioRomance
↑ Autoras en la historia del teatro español: Siglo XX (1900-1975). Publicaciones de la Asociación de Directores de Escena de España, 1414 or..
↑ Sanz, María Poveda. (2021). «Encarnación Fuyola Miret: Profesora, feminista, antifascista y...exiliada» Mujeres en el exilio republicano de 1939: Homenaje a Josefina Cuesta, 2021, ISBN 978-84-7471-155-4, págs. 423-434 (Ministerio de la Presidencia, Relaciones con las Cortes y Memoria Democrática): 423–434. ISBN 978-84-7471-155-4. (Noiz kontsultatua: 2023-02-25).

Kanpoo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Datuak: Q19798020

[1] Regina Flavio en BiblioRomance

[2] Autoras en la historia del teatro español: Siglo XX (1900-1975). Publicaciones de la Asociación de Directores de Escena de España, 1414 or..

[3] Sanz, María Poveda. (2021). «Encarnación Fuyola Miret: Profesora, feminista, antifascista y...exiliada» Mujeres en el exilio republicano de 1939: Homenaje a Josefina Cuesta, 2021, ISBN 978-84-7471-155-4, págs. 423-434 (Ministerio de la Presidencia, Relaciones con las Cortes y Memoria Democrática): 423–434. ISBN 978-84-7471-155-4. (Noiz kontsultatua: 2023-02-25).

[1]

[2]

[3]