Eva Piquer

Wikipedia, Entziklopedia askea
Eva Piquer

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakEva Piquer i Vinent
JaiotzaBartzelona1969ko maiatzaren 30a (54 urte)
Herrialdea Katalunia
Hezkuntza
Hizkuntzakkatalana
gaztelania
Jarduerak
Jarduerakkazetaria, dozentea, idazlea eta enpresaburua
Enplegatzailea(k)Catorze (en) Itzuli
Jasotako sariak
Genero artistikoasaiakera
eleberria

catorze.cat
IMDB: nm2425803 Twitter: EvaPiquer Instagram: evapiquer Edit the value on Wikidata

Eva Piquer i Vinent (Bartzelona, 1969ko maiatzaren 30a) kataluniar idazle, kazetaria eta irakaslea da.

Catorze kultur magazina argitaratu eta zuzentzen du.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Irakaskuntza- eta kazetaritza-karrera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Avui egunkariaren kultura-gehigarriaren koordinatzailea izan zen, eta 1988tik 2010era lan egin zuen. Kazetaritza-eskolak eman zituen Bartzelonako Unibertsitate Autonomoan (1994-2001). Korrespontsal aritu zen New Yorken (1992-1994).[1] Kultura-, politika- eta gizarte-kronikak idatzi ditu Ahora egunkarian, La Vanguardia, El Periódico, Time Out Barcelona, Nación Digital, Catalan International View, GKE eta beste baliabide batzuetan. "La feina o la vida" bloga du.

1992az geroztik, Catalunya Ràdion kolaboratzen du. Emakumezkoa, idazketa-eskolak Bartzelonako Ateneoko Eskritura Eskolan. 2014an Catorze kultura-argitalpen digitala sustatu eta argitaratu zuen. Argitalpen horrek proiektu digitalen 15. Lletra saria jaso zuen 2015. urtean, eta Kulturaren Sari Nazionala jaso zuen. Sari hori Katalunian, 2018an, kulturaren arloan gehien nabarmendu denaren saria da.[2] [3]

Karrera editoriala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Thassàlia argitaletxearen literatura-zuzendari gisa (1995-1997),[1] Kate Atkinson, Daniel Pennac, Anita Brookner, Alexander Jardin, Barbara Trapido, Jerome Charyn, Rachel Cuskus, Ann Beattie eta Kingsley Amisen liburuak argitaratu zituen, besteak beste. Hermanas Quintana taldeko kide izan zen.

Jarduera politikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2012ko Kataluniako Parlamentuko hauteskundeetara zazpigarren postuan aurkeztu zen, independente gisa, Kataluniako Esquerra Republicana zerrendara, Bartzelonako barrutian,[4] eta aulkia lortu zuen. Legebiltzarra eratu eta bi hilabetera, 2013ko otsailaren 19an, aulkiari uko egin zion arrazoi pertsonalak argudiatuz.[5]

Literatura-lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bakarrik[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 1996 — La noia del temps. El Vaixell de Vapor. Cruïlla, 1997. Gaztelaniara eta portugesera itzulia.
  • 1997 — Què pensa Mikimoto?
  • 1999 — Alícia al país de la televisió. Gaztelaniara itzulita.
  • 2002 — Una victòria diferent
  • 2003 — No sóc obsessiva, no sóc obsessiva, no sóc obsessiva: Dèries, plaers i addiccions d'una lectora desacomplexada
  • 2004 — Els fantasmes no saben nedar
  • 2005 — Supermare treballadora i altres estafes
  • 2010 — La feina o la vida. Certeses (provisionals) d'una mare desacomplexada
  • 2012 — Petita història de Barcelona
  • 2014 — Catorze de cara al 2014
  • 2014 — Marta Rovira, cada dia més a prop
  • 2018 — Evasions. Amb il·lustracions d'Eva Armisén.
  • 2021 – Com abans de tot. Amb il·lustracions d'Eva Armisén.

Taldean[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sariak eta aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 1996 Vaixell de vapor La noia del temps lanarengatik.[6]
  • 1999 Ciutat d'Olot-Marià Vayreda Alícia al país de la televisió lanarengatik
  • 2002 Josep Pla Una victòria diferent lanarengatik
  • 2006 Premi Atlàntida katalanez idatzitako artikulugile onenari.[7]

Iruditegia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. a b (Katalanez) «Inici» Departament de Cultura (Noiz kontsultatua: 2022-07-31).
  2. (Katalanez) NacióDigital. «Neix Catorze.cat, un nou magazín cultural en línia | NacióDigital» www.naciodigital.cat (Noiz kontsultatua: 2022-07-31).
  3. (Katalanez) «‘La bíblia andorrana’ d’Albert Villaró guanya el Prudenci Bertrana» Núvol (Noiz kontsultatua: 2022-07-31).
  4. (Katalanez) «L'advocada Gemma Calvet i l'escriptora Eva Piquer, a les llistes d'ERC» VilaWeb.cat (Noiz kontsultatua: 2022-07-31).
  5. (Katalanez) M.B, D. B. /. «Plega Eva Piquer, una de les apostes de l'ERC de Junqueras - 20 febrer 2013» El Punt Avui (Noiz kontsultatua: 2022-07-31).
  6. La noia del temps. 2022-06-01 (Noiz kontsultatua: 2022-07-31).
  7. (Gaztelaniaz) País, El. (2006-12-19). «La Nit de l'Edició premia a Fabià Estapé por cómo divulga la economía» El País ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2022-07-31).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]