Federico Silva (eskultorea)

Wikipedia, Entziklopedia askea
Federico Silva (eskultorea)
Bizitza
JaiotzaMexiko Hiria1923ko irailaren 16a
Herrialdea Mexiko
Heriotza2022ko azaroaren 30a (99 urte)
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakeskultorea eta margolaria
Enplegatzailea(k)Mexikoko Unibertsitate Nazional Autonomoa
Jasotako sariak

Federico Silva (Mexiko Hiria, 1923ko irailaren 16a2022ko azaroaren 30a) [1] mexikar eskultore, margolaria eta akademikoa izan zen. [2] [3] [4]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Arteetara dedikatu aurretik, Federico Silvak albaitaritza, zuzenbidea eta antropologia ikasi zituen. Arteen ikaskuntza autodidakta izan zen liburuen bidez, lehenik, eta, ondoren, modu praktikoan David Alfaro Siqueiros muralistaren tutoretzapean, bere laguntzailea izan baitzen; Silvaren lankidetza nabarmentzen da Siqueirosek Mexiko Hiriko Arte Ederren Jauregian egingo duen Demokrazia Berria muralean. Aipatutako muralgilearekin izandako harremanetik, Federico bere formazio artistikoari eusten lagundu zioten Diego Rivera, Leopoldo Méndez, Pablo O'Higgins eta José Revueltas idazlearen lagun egin zen, besteak beste.

Bigarren Mundu Gerraren ostean, Europara bidaiatu zuen, eta bertan Austrian eta Italian bizi izan zen batez ere, Mexikora itzuli eta Lehen Pintura Aretoa antolatu baino lehen, eta bertan Aregumentum Baculinum lanarekin parte hartu zuen, eta lan horregaitik Arte Ederren Institutu Nazionalarena (INBA) ohorezko aipamena lortu zuen. 1950az geroztik bere muralak margotzen hasi zen; eskulturan eta arte zinetikoan ere esperimentazioari ekin zion.

1992tik Mexikoko Arte Akademiako kidea da, Eskultura Ataleko kidea.

Hainbat hamarkadatan Mexikoko Unibertsitate Autonomo Nazionaleko (UNAM) Giza Zientzien Koordinazioko ikertzailea izan da. [5]

Bere lanen artean, Michoacángo Eguzki iturria, Heriotzaren Alux Kulturen Plazan, Jainko mineralari abestia Meatze Jauregian, Zaintzailea, Morelos sateliteari eskainitako lana, UNAMeko Ingeniaritza Fakultateko Matematika Espazioa, Sinaloako Huites murala, Pájaro C, Serpientes del Pedregal eta Aguascalientesen, Pueblan eta Tlaxcalan kokatutako hainbat monumentu. Bere lan batzuk Espainian, Estatu Batuetan, Frantzian, Suedian, Japonian eta Jamaikan daude. [6]

Argitaratutako lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Federico Silva, 1977.
  • La escultura y otros menesteres, 1985.
  • Viaje del nahual de Tonacacíhuatl, 1989.
  • México por Tacuba, relatos autobiográficos, 2000.

Sariak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Galeria[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Federico Silvaren Santiagoko gurutzeak Federico Silva Museoaren aurrean
"Aldarea I (1988)"
Atsedenaldian, 1995
Elkargunea (poliptikoa), 2000
Tximisten Jauna, 1996

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. «Desde Bellas Artes le dieron el último adiós al “espíritu de rebeldía” de Federico Silva» Infobae 2022-12-01.
  2. Palapa Quijas, Fabiola. (1 de diciembre de 2022). «Falleció Federico Silva a los 99 años» La Jornada.
  3. Palapa Quijas, F. (2022). Inauguran exposición el mismo día de su partida. La Jornada, dic 01, suplemento La Jornada de Enmedio, p. 10a. (Consultado jueves, 1 de diciembre del 2022.)
  4. Castillo Román, A. (2022). Federico Silva, al alba de los 100 años. La Jornada, dic 01, suplemento La Jornada de Enmedio, p. 10a. (Consultado jueves, 1 de diciembre del 2022.)
  5. Museo Federico Silva. «Mtro. Federico Silva» www.museofedericosilva.org.
  6. [Esteka hautsia]
  7. Paul, Carlos. (21 de septiembre de 2010). «Soñemos en una nueva revolución pacífica y humanista: Federico Silva» La Jornada.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]