Florence Mkhize

Wikipedia, Entziklopedia askea

 

Florence Mkhize
Bizitza
JaiotzaNatal, South Africa (en) Itzuli, 1932
Herrialdea Hegoafrika
Heriotza1999ko uztaila (66/67 urte)
Hezkuntza
Hizkuntzakingelesa
Jarduerak
Jarduerakpolitikaria eta sindikalista

Florence Grace Mkhize (Umzumbe, Hegoafrika, 1932 - 1999) apartheidaren aurkako ekintzailea eta emakumeen mugimenduaren burua izan zen. Mkhizeri 'Mam Flo' deitzen zioten.[1] Hegoafrikan ere parte hartu zuen sindikatuetan, eta Sindikatuen Hegoafrikar Kongresurako (SACTU) antolatu zen.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Florence Grace Mkhize 1932an jaio zen Umzumben, Natalen. 16 urterekin hasi zen kontzientzia politikoa hartzen, hegoaldeko kostaldeko eskola katoliko batera joaten zen bitartean. Mkhize apartheidaren aurka borrokatzen hasi zen eta 1952an Desafio Kanpainan parte hartu zuen.[1] Ranjith Kally artistak argazki bat atera zion bere aurrezki-libreta erretzen zuen bitartean, eta orain ere borroka horren erregistro gisa erakusten da.[2][3] Bere jarduera politikoa debekatu arren, bere lantokia erabili zuen, Lakhani Chamberren (Durban) dagoen joste-fabrika, komunikatzeko eta antolatzeko. Askatasunaren Gutunaren formulazioan, bere autobusa, Kliptownera Herriaren Kongresura zihoana, poliziak itzul arazi eta Natalera bidali zuen.

1954an, Florence Grace Mkhize eta Lilian Ngoyi, Helen Joseph, Fatima Meer eta beste emakume batzuk Hegoafrikako Emakumeen Federazioaren kide sortzaile bihurtu ziren. Mkhizek 1956an Emakumeen Ibilaldian parte hartzeko antolatu zituen emakumeak, baina berak ezin izan zuen joan, Pretoriara iristeko zihoan autobusari poliziak ezarri zien blokeoa zela eta.[4]

Florence Grace Mkhize apartheidarekin ados zeuden patata eta tabakoaren industriei boikota antolatu zuten liderretako bat izan zen, 1959an. Hego Afrikako Alderdi Komunistako (SACP) kide gisa Afrikako Kongresu Nazionala (ANC) 1960an debekatu ondoren, borrokan jarraitu zuen, Hego Afrikako Sindikatuen Biltzarrarekin (SACTU) bat eginez, harik eta gobernuak erakundea zapuztu zuen arte. 1968ko ekainean, berriro debekatu zuten bost urtez Komunismoa Kentzeko Legearen pean.

1970eko hamarkadan, Florence Grace Mkhizek Nelson Mandelaren Askapenerako Kanpainan parte hartu zuen, eta etxea utzi zuen segurtasun-indarrek bilatzen zituzten beste ekintzaile batzuk ezkutatzeko.

1980ko hamarkadan, Lamontvilleko hezkuntza- eta etxebizitza-krisia konpontzeko lan egin zuen. Florence Grace Mkhizek dirua biltzen lagundu zuen, gurasoek Amsterdamerako errebindikazio-bidaia batean parte hartu zutelako eskola publikoan hezkuntza ukatu zitzaien ikasleei prestakuntza ematen laguntzeko, Phambili bigarren hezkuntzako eskola bidaia horren ondoren sortu zen.[5]

Florence Grace Mkhize Fronte Demokratiko Batuaren (UDF) sortzaileetako bat ere izan zen 1983an, eta urte horretan bertan beste arraza-taldeetako emakumeak mobilizatu zituen Emakumeen Natal Erakundearekin.

1994ko hauteskundeetan, zinegotzi hautatu zuten 75. barrutitik, 1999ko uztailaren 7ra arte. Zikhulise garbiketa, mantentze eta garraio enpresa sortu zuen, 1997an eThekwinen zinegotzi zenean.[6]

Amos Mos Mtunorekin ezkondu zen, 1950eko hamarkadan, eta Durban hirian bizi izan ziren. Hiru seme-alaba izan zituzten, Mandla, Thulani Khosi, eta Shauwn Mkhize.[7][8]

Bihotz-gutxiegitasun kongestibotik (bihotzekoa) hil zen 1999ko uztailaren 10ean.[9]

Sariak eta aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 1998an, Afrikako Kongresu Nazionaleko (ANC) Emakumeen Ligak ausardiari domina eman zion.
  • 1999an, Nelson Mandelak Hego Afrikako urrezko domina militarra eman zion.[10]
  • Durban hiriaren erdialdeko udal bulegoei izen berria eman zitzaien.[11]
  • 2006an, Hego Afrikako Ingurumen Ministerioak Florence Mkhize izena duen ingurumena babesteko itsasontzi bat enkargatu zuen.[12]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ a b Florence Mkhize. .
  2. ↑ «SABC Art Collection - Collection» web.archive.org 2017-02-06.
  3. ↑ «SABC Art Collection - Collection» art.sabc.co.za.
  4. ↑ «60 Iconic Women — The people behind the 1956 Women's March to Pretoria (11-20)» The Mail & Guardian 2016-08-25.
  5. ↑ 60 Iconic Women — The people behind the 1956 Women's March to Pretoria (11-20). 2016-08-25.
  6. ↑ Moore, Niki. (2013-02-11). «The rise and fall of Shauwn and S'bu Mpisane, Durban's Teflon Couple» Daily Maverick.
  7. ↑ «Florence Mkhize» www.durban.gov.za.
  8. ↑ Mthehtwa B. (2013-02-17). «Mpisane's billion-rand tender ride» TimesLIVE.
  9. ↑ «South Africa: Florence Mkhize - A Stalwart Is No More» allafrica.com 1999-07-12.
  10. ↑ «Florence Mkhize» South African History Online 2011-08-27.
  11. ↑ «Florence Mkhize» eThekwini Municipality.
  12. ↑ Caryn Dolley. (2006-06-09). Super-fast vessel to combat poaching. Independent Online.

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Florence_Mkhize&oldid=9644001"(e)tik eskuratuta