Frankokrazia

Frankokrazia (grezieraz: Φραγκοκρατία, latinez: Francocratia) edo Latinokrazia (grezieraz: Λατινοκρατία, latinez: Latinocratia) Laugarren Gurutzadaren ondoren (1204) sortutako Greziako historiako garaia izan zen. Frankoek eta Veneziarrek kudeatutako hainbat estatu sortu ziren Bizantziar Inperioaren disoluzioaren ondotik sortutako eremuetan, Partitio terrarum imperii Romaniae prozesuari lotuta. Veneziaren eskuetan zeuden lurraldeei Venetokrazia edo Enetokrazia izena ere eman zaie.

Frankokrazia eta Latinokrazia izenak Greziar Ortodoxoek behinola Frankoen Inperioaren ondorioz sortutako eliza latinoa jarraitzen zuten frantziar eta italiarrei ematen zieten izena zen, Mendebaldeko Erromatar Inperioa erori ondoren sortutako botere eta autoritate nagusietako bat. Frankokraziaren garaiaren iraupena aldakorra da eskualdearen arabera: egoera politikoa oso hegazkorra zen, eta Frankoen estatuak maiz zatitzen ziren edo eskuz aldatzen zuten, eta greziarrek ondoren sortutako estatuek konkista ugari egin zituzten. Lurralde guztiak ez ziren egon frankoen edo veneziarren esku. Salonako konderria, adibidez, Kataluniako Konpainia Handiaren esku lehenengo eta, ondoren, Nafarroako konpainiaren eskuetan egon zen^[1].

Joniako Uharteak eta beste uharte eta gotorleku txiki batzuk izan ezik, Veneziaren esku jarraitu zutenak XIX. mendera iritsi arte, Frankokraziako beste greziar lur gehienak Otomandar konkistan turkiarren esku pasa ziren, XIV. eta XVII. mendeen artean. Otomandar Greziaren garai horri turkokrazia deitu ohi zaio Grezian.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

↑ Rubio i Lluch, A. (1887). Los navarros en Grecia y el ducado catalán de Atenas en la época de su invasión. Memorias de la Real Academia de Buenas Letras de Barcelona, 221-492.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Datuak: Q1197995

[1] Rubio i Lluch, A. (1887). Los navarros en Grecia y el ducado catalán de Atenas en la época de su invasión. Memorias de la Real Academia de Buenas Letras de Barcelona, 221-492.

[1]