Jasokundeko Andre Mariaren eliza (Añorbe)

Koordenatuak: 42°39′30″N 1°42′52″W / 42.65842202°N 1.7144726°W / 42.65842202; -1.7144726
Wikipedia, Entziklopedia askea
Jasokundeko Andre Mariaren eliza
Kokapena
Herrialdea Euskal Herria
Probintzia Nafarroa Garaia
UdalerriaAñorbe
Koordenatuak42°39′30″N 1°42′52″W / 42.65842202°N 1.7144726°W / 42.65842202; -1.7144726
Map

Jasokundeko Andre Mariaren eliza Izarbeibarrako Añorbe udalerrian kokatutako XIV. mendeko kristau eliza bat da. Gotiko estiloa ditu.

Eraikuntza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Herrigunean, bere monumentaltasunagatik, Jasokundearen parrokia nabarmentzen da, gurutze latindar gotiko-errenazentistako oinplanoa duen eraikina. Barruan eskultura-lana ditu, eta horien artean XVI. mendeko azken urteetan Lizarrako tailerraren orbitan egindako erretaula erromanikoa nabarmentzen da. 1597an Juan de Landak bere pintura kontratatu zuen eta harena da gruteskoen polikromia. Egitarauak apostoluen, ebanjelarien, aita santuen eta Elizako doktoreen irudiak biltzen ditu gai nagusiak markatuz: San Migelen erliebea, Bernabé Imbertoren obrarekin analogiak aurkezten dituena, eta Ama Birjinaren eta Haurraren tailuak eta Jasokundearen taldea, Antxietaren obretatik oso hurbil daudenak. Alboetako erretaula barrokoek eta beste erretaula neoklasiko batek osatzen dute multzoa. Tenpluak, gainera, bi gurutze barroko eta Ama Birjinaren bi tailu ditu, bata erromanikoa (Andre Maria Zuria) eta bestea gotikoa. Arkitektura zibilean, gotiko berantiarreko aztarna batzuez gain, harlanduzko fatxadak eta XVII. mendeko oinplano irregularra dituzten bi jauregi aipatu behar dira.

Organoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ale neoklasikoa du.

Mugimendu neoklasikoa apur bat beranduago islatzen da Nafarroan bere organoetako kutxei dagokienez (1797tik XIX. mendearen amaiera arte). Dirudienez, bere trazagileek ez dute Ventura Rodriguezen estetika berria onartu Iruñeko Katedralaren fatxadan, eta hori Nafarroan A.S. Ochandátegui egon arren, bertan agertzen baita, baita aurretik eraikitako koruak eta organoak ziurtatzen ere.

Korronte artistiko berri hau, batzuek mespretxuz «hotz» eta irudimenik gabe epaitua, gaur egun berrikusten ari da. Nolanahi ere, garaiko koordenatu estetiko, sozial eta abarretatik ikusi beharko litzateke.

Añorbek instrumentu neoklasiko ederra du, 1981ean ondo zaharberritua. Obra I.«Vianako Printzea»-ren laguntzarekin egin zen. Organoa 1830ean eraiki zuen Antonio Gómez de Larragak, eta bertako maisu batek egindako azken bi instrumentuetako bat dela uste da. Organogileen «Nafarroako eskola» zaharraren amaiera irudikatzen du. Garai horretatik aurrera, maisu gipuzkoarrak eta aragoiarrak nagusi izan ziren Nafarroako organogintzan.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]