Lankide:Aiora P/Proba orria
Daniela Silivas[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Daniela Silivaș (Deva, Errumania, 1972ko maiatzaren 9a) Errumaniako gimnasta artistikoa da, hiru aldiz izan da txapeldun olinpikoa; 1988an asimetrika, oreka habe eta zoru probak eta gainera, zazpi aldiz izan da munduko txapelduna 1985 eta 1989. urteen artean proba desberdinetan.
| Aurkibidea:
1.Hasierak 2.Seuleko Joko Olinpikoak (88) 3.Erretiratzea 4.Kanpo estekak |
Hasierak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
6 urterekin hasi zen gimnasia egiten, eta hasieratik ikusi zuten entrenatzaileek baldintza bikainak zituela. Bere lehen txapelketa handia 1985eko Montrealgo Munduko Txapelketak izan ziren. Urte batzuk geroago jakin zen Errumaniako federazioko arduradunek bi urtetan faltsutu zutela Danielaren adina txapelketa honetan egon zedin (gutxieneko adina 14 urte ziren), eta, beraz, bere jaiotza urtea 1972 zen, eta ez 1970, uste zen bezala. Txapelketa hauetan urrezko domina irabazi zuen oreka barran, 1984an txapeldun olinpikoa izan zen Ekaterina Szabo herrikidearen aurretik. 1986an Pekinen jokatu zen Munduko Kopako banakako lehiaketan bigarren postua lortu zuen, eta Errumaniako taldeko lider bihurtu zen behin betiko.
Bere ospea 1987ko Moskuko Europako Txapelketetan iritsi zen, non banakako lehiaketa irabazteaz gain, lau aparatuetatik hirutan irabazi zuen (zorua, oreka barra eta barra asimetrikoak), eta jauzian bigarren geratu zen.
Roterdamen (Herbehereak) jokatu zen Munduko Txapelketa irabazteko faboritoa zen. Hala ere, oreka barran eroriko batek ia aukera guztiak kendu zizkion. Hala ere, garaipena Aurelia Dobre errumaniar batentzat izan zen, eta Errumaniak ere taldeka irabazi zuen. Dobre eta Yelena Shushunova sobietarren atzetik egin zen banakako lehiaketan brontzezko dominarekin konformatu behar izan zuen, eta urrea lurrean eta paralelo asimetrikoetan. ...
Seulgo jokoak '88[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Arrakasta handia 1988ko Seulgo Olinpiar Jokoetan izan zuen. Taldekako lehiaketan sobietarrek oraingoan errumaniarrak garaitzea lortu zuten. Hala ere, joko hauetaz gehien gogoratzen dena Yelena Shushunova sobietarraren (85eko munduko txapelduna eta 87ko txapeldunordea) eta Daniela Siliva, errumaniarraren arteko norgehiagoka da, banakako txapelketan urrezko domina lortzeagatik. Bi gimnastak bikain aritu ziren euren ariketa guztietan, eta azken aparailura iritsi ziren, jauzia, Daniela Silivak Shushunovarekiko zuen abantaila txiki batekin (0.025 puntu). Jauzian, Silivak 9.950 puntu lortu zituen. Horrela, Yelena Shushunovak, ondoren jauzi egiten zuena, bere esku zeukan errumaniarra gainditzea, eta, horretarako, 10 bat lortu behar zituen, hau da, jauzi perfektu bat. Tentsio eta intentsitate handiko uneak izan ziren, Shushunovak bere jauzia egin zuenean amaitu zirenak, eta sei epaileen aho bateko nota 10ekoa izan zen. Shusunovak, honela, bere burua, olinpiar txapeldun izendatzen zuen, bere karreran falta zitzaion titulu bakarra.
Bere desengainua arindu ahal izan zuen, eta finaletan aparailuen truke ordaina lortu zuen, non urrezko hiru domina irabazi zituen (zorua, oreka barra eta barra asimetrikoak), eta jauzian brontzea lortu zuen, Svetlana Boguinskaya sobietarraren eta Gabriela Potorac errumaniarraren ondoren. Beraz, Silivak Seuldik alde egin zuen, benetako arrakasta lortuz: sei domina, horietako hiru urrezkoak. Gainera, zazpiko marka berdindu zuen Nadia Comanecik zuen lehiaketa olinpiko bakarrean.
Erretiratzea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Belauneko lesio baten ondorioz, 1989ko Europako txapelketetan bigarren izan zen, Svetlana Boguinskaia munduko gimnastikaren figura berriaren atzetik, lurrean irabaztea lortu zuen arren. Urte bereko Stuttgarteko Munduko Txapelketan XII. postuan amaitu zuen banakako txapelketan, baina irabazitako aparailuen araberako finaletan urrezko hiru domina erakutsi zituen, berriz ere lurrean, oreka barra eta barra asimetrikoetan.
1989ko mundialen ondoren, belaunerako tratamendua jaso behar izan zuen. Hori eta Errumanian urte horretan bertan izandako gertaera politikoak, besteak beste Debako entrenamendu-zentro nazionala ixtera eraman zutenak, gimnasta gisa egindako ibilbidearen amaiera izan ziren.
2002an Nazioarteko Gimnastikaren Ospearen Aretoan sartu zuten gimnasta gazteena izan zen. Munduko Txapelketetan eta Joko Olinpikoetan bere bederatzi urreak gimnastak berdindu gabeko marka bezala mantentzen dira. Gaur egun Estatu Batuetan bizi da, ezkonduta dago eta entrenatzailea da.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| Aurrekaria: | Lur zoruko Txapeldun Olinpikoa Seul 1988 | Sucesora:
Lavinia Milosovici Errumania |
| Aurrekaria: | Oreka-habeko Txapeldun Olinpikoa Seul 1988 | Sucesora: |
| Aurrekaria: | Asimetrokoetan Txapeldun Olinpikoa Seul 1988 | Sucesora:
Lu Li Txina |
| Autoritateen kontrola |
|
|---|
| Aiora P/Proba orria | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | 1972ko maiatzaren 9a (49 urte) |
| Herrialdea | Errumania |
| Jarduerak | |