Lavinia
| Lavinia | |
|---|---|
| Erromatar mitologia | |
 | |
| Ezaugarriak | |
| Sexua | emakumezkoa |
| Familia | |
| Aita | Latino |
| Ama | Amata |
| Ezkontidea(k) | Eneas |
| Seme-alabak | Silvius (en)  , Ascanius (en) eta Aemilia (en) |
Lavinia, erromatar mitologian, Latino latindarren erregearen eta honen emazte Amataren alaba izan zen eta Eneasen azken emaztea. Eneasekin Silvio semea izan zuen.
Mitoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Lavinia printzesa Turnoren ezkongaia zen, troiatarrak, Eneas buru zutela, Lazioko kostaldera iritsi baino lehen, Troiako Gerraren ondoren eta oztopo ugari gainditu eta gero. Han Latino erregearekin aliantza bat ezarri zuen eta Lavinia alabarekin ezkontzeko mandatua egin zion erregeak. Honek Turnoren haserrea eragin zuen, eta gertaera txiki bat aprobetxatuz —Askaniok hildako orein sakratuaren heriotza—, gatazka sortu zen bi herrien artean, latindarren eta rutuliarren artean, hain zuzen ere, non Turno bera hil egin zen. Virgilioren bertsioaren arabera, Eneasek bere ama Venus jainkosaren laguntzarekin garaitu zuen, oparitu zizkion arma batzuk erabiliz.
Heroiak, bere emaztearen omenez, Lavinio edo Lavinium izeneko hiria sortu zuen[1]. Erromatarren antzinako tradizioaren arabera, Laviniak heroiaren hilondoko semea erditu zuen, Silvio izenekoa[2]. Askaniok, orduan, Lavinium hiria, Eneas aitak sortua, amaginarrebari laga zion, eta berak Alba Longa hiria sortu zuen. Haren erdi anaia Silvio izan zen bere ondorengoa, Askaniok ez baitzuen ondorengorik izan.
Livioren arabera, Askanio Eneas eta Laviniaren semea zen; Askanio gobernatzeko gazteegia zenez, Laviniak gorde zuen tronua[3]. Tito Livioren arabera ere, Silvio Askanioren semea da[4].
Lavinia beste lanetan[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Eneida Virgilioren poeman 11 aldiz agertzen da Lavinia, eta ez du behin ere hitz egiten.
Lavinia bere aitarekin, Latino erregearekin, agertzen da Danteren La divina commedian[5]. De Mulieribus Claris obran dago dokumentatuta. Giovanni Boccaccio idazle florentziarrak (1361-62) De Mulieribus Claris emakume historiko eta mitologikoen biografien artean jasotzen du.
Ursula K. Le Guin idazleak ahotsa eta bizitza eman zizkion Lavinia eleberrian[6]. Hemen Laviniaren izaera eta Eneasekiko harremana handitu egiten da, eta antzinako Italiako errege baten alabaren bizitza kontatzen da. Le Guinek narrazio autokontzientea erabiltzen du, Lavinia lehen pertsonako kontalaria baita, jakinik ez lukeela bizitzarik izango Virgiliorik gabe; Virgilio, Eneidaren idazlea izan eta zenbait mende geroago, bere sortzailea da, beraz[7].
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Apiano, Erregeak 1; Tito Livio, Ab Urbe Condita 1.11; Dioniso Halikarnasokoa, Roman Antiquities, 1. 59.1
- ↑ Eneida VI, 763-765
- ↑ Tito Livio, Ab Urbe Condita 1.11–1.3.1
- ↑ Tito Livio, Ab Urbe Condita 1.3.7.
- ↑ Inferno IV, 125-126.
- ↑ Ursula K. Le Guin (2008), Lavinia.
- ↑ Higgins, Charlotte (22 May 2009). "Review: Lavinia by Ursula Le Guin". The Guardian. Retrieved 19 August 2022
Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q1137364
Multimedia: Lavinia (wife of Aeneas) / Q1137364