Magreb-Europa gasbidea
| Magreb-Europa gasbidea | |
|---|---|
| Kokapena | |
| Kokapen fisikoa | Afrika |
| Ur-masa | Mediterraneoa |
| Historia eta erabilera | |
| Jabea | Sonatrach (en)  Enagas |
| Dimentsioak | 1.620 ( ) km |
Magreb-Europa gasbidea (MEG) gas naturaleko urpeko gasbidea da, Aljeria eta Espainia artekoa. Gasbidea Aljeriako Hassi R'mel zelaian hasten da eta Maroko eta Gibraltarko itsasartea igarotzen ditu. Eraiki zutenean, gasbidearen sustatzaileak, Enagasek, "gasaren superautopista" deitzen zion. 1996ko azaroaren 1etik dago martxan.[1] 9.000 metro kubiko gas natural baino gehiago ponpatzen ditu Espainiarantz eta, Espainian zehar, Europako gainerako herrialdeetarantz.[2]
Erronka teknologiko nagusia Gibraltarko itsasartea zeharkatzea izan zen, ez bakarrik bere sakonerarengatik; izan ere, adibidez, Aljeria eta Italia lotzen dituzten gasbide zaharrenak, adibidez, sakonago doaz eta, gainera, askoz luzeagoak dira; hondo irregularrak zeharkatzea eta, bereziki, Mediterraneoko sarrerako itsaslaster handiak jasatea ere erronka izan zen. 1959tik 1992ra, itsasartearen hondoaren azterketak egin zituzten, bideragarritasun tekniko hori lortzeko.
Hodia karbono-altzairuzkoa (API 5L) da. Gasbideak, hasiera batean, bi konpresio-estazio zituen: bata, Aljeria eta Maroko arteko mugan, eta, bestea, Tangerren. Bertan, gasa kontrolatzeko zentro bat ere badago. Estazio horiek Airbus baten motor berarekin funtzionatzen dute.[1]
2021ean, Aljeriak, herrialde honek Marokorekin duen krisi diplomatikoaren ondorioz, urriaren 31n amaitzen zen bere operazioaren kontratua ez berritzea erabaki zuen.[3]
Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Gasbideak 1430 kilometroko luzera du guztira, eta gas naturalak bost egun inguru behar ditu ibilbide osoa osatzeko. 23 kilometrotik behin balbula bat dago, emaria erregulatu eta, anormaltasunen bat detektatzen bada, fluxua milisegundo batzuetan erabat itxi dezakeena. 575 kilometro egiten ditu Aljeriatik, 540 kilometro Marokotik, 45 kilometro Mediterraneo azpitik eta 270 kilometro Kordobaraino.[1]
Lur zatia, 1385 kilometrokoa, metro batera lurperatuta dago, 120 zentimetroko diametroa du eta 80 barreko presioa jasaten du. Itsaspeko zatia 45 kilometro luze da, 22"-ko zabalera du (56 zentimetro inguru), gehienez 400 metroko sakoneran dago eta 155 barreko presioa jasaten du. Itsasarteko itsas hondoa oso irregularra denez, hodiaren azpian 520 zulo estali behar izan zituzten.[1]
Enpresa kudeatzailea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Europe-Magreb Pipeline (EMPL) sozietatean Naturgyk eta Portugalgo Transgas enpresak parte hartzen dute, baita Marokoko SNPPak ere.[4] Proiektua diseinatu eta eraikitzeko 1.800 milioi euro inguruko aurrekontua izan zuen, eta zailtasun handiena Tanger eta Zahara de los Atunes (Cadiz) arteko itsaspeko 45 kilometroko tartea zen. Europako eta Estatu Batuetako hamabi ingeniarik hartu zuten parte, eta hogei eraikuntza-enpresa handi kontratatu zituzten, bai eta ondoz ondoko azpikontratazioak eta materialen eta ekipoen ehunen bat hornitzaile ere.[1]
2004an, EMPLek 470.000 euro inguru inbertitu zituen, gasbidearen edukiera % 50era igo baitzuen, hiru konpresio-estazio berri instalatuz (bat gehiago aljero-marokoar mugan eta bi gehiago Tangerren) eta dauden gas-konpresioko ekipoak modernizatuz eta egokituz. Birmoldaketa egin aurretik urteko 92.500 GWh izatetik urteko 136.000 GWh izatera pasatzea zen helburua.[4]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ a b c d e (Gaztelaniaz) Salomone, Monica. (1996/12/04). «España estrena la superautopista del gas de Gibraltar» El País.
- ↑ (Gaztelaniaz) «El Gobierno califica la batalla del gas con Argelia como "tema de Estado"» La Vanguardia: 60. 2010-10-14.
- ↑ (Frantsesez) Bendhaou, Fatma. (2021-10-26). «L’Algérie abandonne le gazoduc Maghreb-Europe qui passe par le Maroc» Agence Anadolu.
- ↑ a b (Gaztelaniaz) «Se inicia la ampliación del gasoducto Magreb-Europa» Geoscopio 2002-9-4.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q734096