Marine Johannès

Wikipedia, Entziklopedia askea
Marine Johannès

Bizitza
JaiotzaLisieux, 1995eko urtarrilaren 21a (29 urte)
Herrialdea Frantzia
Hezkuntza
Hizkuntzakfrantsesa
Jarduerak
Jardueraksaskibaloi jokalaria
Ibilbidea
Taldeak Urteak Pos Zbk
USO Mondeville (en) Itzuli-
 
Posizio edo espezialitateaeskolta
Pisua154 libra
Altuera177 zentimetro
Jasotako sariak
Twitter: MarineJ5 Instagram: marinej5 Olympic.org: marine-johannes Edit the value on Wikidata

Marine Johannès[1] (Lisieuxen, Calvados, Frantzia, 1995eko urtarrilaren 21) nazioarteko saskibaloi-jokalari frantziarra da, eta eskolta postuan jokatzen du; pilota eskuetan, sormen handiko eta joko nahiko atipikoa duen jokalaria da[2][3].

Frantziako taldearekin, 2017, 2019 eta 2021 urteetan zilarrezko domina Europako txapelketan, eta brontzezko domina 2020ko Udako Olinpiar Jokoetan lortu zituen.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Nicolas Batum bezala, Pont-l'Evêque klubetik atera zen, eta Samuel Valléek benjaminetan aurkitu, eta Mondeville-ra eraman zuen: «Saskibaloia transpiratzen du; saskibaloirako baino ez da bizi. Bizkarreko driblinak eta itsu-asistentziak egiteko gai da, bere adinean oso gauza arraroa». Hala ere, ez du bere potentziala azalduko 15 urterekin kadete mailan jokoan dauden titulu guztiak irabaziko duen talde batekin bat egin arte: UNSS Frantziako Txapelduna, Frantziako Txapelduna kadetetan eta Frantziako Kopako garaile kadetetan. Baloia gehiegi galdu arren, talde profesionalarekin jokatuko du batzuetan, eta 7 puntu lortzen ditu Bourgesen aurka Céline Dumerc markatzen, zeinak hau zioen: «Ez da oso fisikoa, baina oso azkarra da eta estilo-nahasketa oso interesgarria du. Horrez gain, baloi asko ziztatzen ditu». Hervé Coudray entrenatzaileak aldeko juzgua eman zuen esanez: «Batez ere talentu handiko jokalaria da erasoan suharra delako», baina oso irregularra da. Heldutasuna hartuko du Frantziako selekzioarekin 2014ko udan, non, Europako Tapelketan, atzelaririk onena bezala aukeratzen duten eta Serbiaren kontra irabazitako final-aurrekoetan saskiratze erabakigarrienak lortzen dituen. Romain L'Hermitte entrenatzaile berriak dio: «2014ko debuta egin zuenetik benetako seigarren jokalari bezala kokatzen du bere burua (...); fantasiak alde batera utzi ditu, eta, batez ere, defentsa bezala oso ona da. Aurre-hartzearen zentzumen izugarria du.

Bere taldekide Kristen Sharp-ek laudorioz dio: «Ez dut beste jokalariak ikusten, hark ikasten ez den zerbait du. Izugarria da saskibaloirako duen zentzua (...). Showa egin dezakeen emakumea da, ikuskizuna, aretoa sutu dezakeen emakumea da»[4]. 2014ko LFB irekian, bera da hirugarren laurdenean Mondevilleren itzulera ahalbidetzen duenetako bat (10-33) 14 puntu, 5 errebote, 5 asistentzia, 2 eraso eta 21eko ebaluazioarekin[5]. L'Hermitte entrenatzaile erromatarrak 2015eko NBAko MVP Stephen Curryrekin alderatzen du: «Joko-estilo bera dute, eta Marinek haur baten gisa jokatzen du parekorik ez du Frantzian, ezta gizonen A taldean ere. Berdin da fisikoagoak badira, inor ez da gai jaurtiketak berak bezala hartzeko (...) Marinek ez du saskibaloi bera egiten Hark jokatzen duenean artea da. Erraztasun izugarria du baloi batekin. Frantziako saskibaloiaren Mozart txikia da; doinuak errezitatzen ditu». «inspiratuta eta ziur dagoenean, geldiezina da» gaineratu aurretik[6]

Frantziako eta klubean taldekide den Lysa Millavet-ek esan zuen: «Asistentziak, jokoari buruzko ikusmena, oin baten gaineko jaurtiketak, dena ikaragarria du. Beste inork ez du horrelakorik egiten, baita entrenamentuetan ere; egiten duena, inoiz ez da sinplea».

2015eko udan, France U20 taldearen elementu nagusietako bat da (10,6 puntu, 4,3 errebote eta 3,1 asistentzia, batez beste, partidako).2015-2016ko lehen bi irteeretan, 11 puntu, 4 errebote eta 3 asistentzia erabakigarri lortuko du Tolosa aurka, eta 22 puntu 8/9 jaurtiketetan (4/4 3 puntuko) eta 5 asistentzia erabakigarri Charleville-Mézières-en aurrean, Frantziako[2] selekzioko lehen hautaketa taldean sartzeko aukera eman zioten. Lehen hautaketan, 15 puntu egingo ditu Herbehereen aurrean[7] Lehen hautaketa horiek Stade 2 telebista-programan erreportaje bat egiteko aukera emango diote[8].

2016ko apirilean, Bourgesek hurrengo hiru denboraldietarako transferta iragarri zuen[9]: «Oso pozik nago aukera honetaz, Bourges Frantziako klub onenetako bat baita. Europako Txapelketa jokatzeko gogoa dut (...) Romain L'Hermitte nire entrenatzailearekin hitz egin dut. Baina baita Sandra Dijon-Gérardin-ekin ere, zeinak oso ondo ezagutzen duen taldea. Hark esan dit aurrera jotzeko, eta tituluak irabazteko Bourgesera joatea duzu onena». 2016 denboraldiko bigarren jokalari frantziarrik onena aukeratu dute[10].

Frantziako taldekide gisa hautatu zuten Rioko Jokoetarako, eta txapelketan gora egin ahala eta AEBren aurka klase handiko zenbait ekintzen ondoren nabarmendu zen, besteak beste, cross-over dribling bat, atzerako asistentzia bat eta Maya Moorek mistifikatzen duen 3 puntuko saskiratze bat eginez eta denera 13 puntu lortuz[8].

2018ko apiriletik aurrera, Atleten Batzordeko kide izango da, 18 laguneko kirolariko taldea zeinean Martin Fourcade izango den lehendakari, eta 2024ko Joko Olinpiko eta Paraolinpikoen prestakuntzan egingo du lan[11].

2019ko martxoan, New Yorkeko Libertyk jakinarazi zuen Marine Johannès-ek WNBA 2019ko denboraldian parte hartuko duela. Denboraldi hori maiatzaren[12] 24an hasiko da, baina 2019ko Europako Saskibaloi Txapelketaren ondoren. Egun batzuk geroago, Lyon ASVEL emakumeen taldeak Marine Johannèsen hiru urterako sinadura iragarriko du[13].

2019ko udan, WNBAn jokatuko du New Yorkeko Libertyrekin, eta, lehen partidan, 10 puntu eman dizkio 16 minututan[14].

2020ko otsailaren 24an, New Yorkeko Libertyk jakinarazi zuen Marine Johannèsek berriro jokatuko duela AEBko lehen mailako klub horrekin, aurreko denboraldian lehen esperientzia izan ondoren. Klubak hainbat denboraldirako kontratua sinatu duela jakinarazi du, xehetasunik eman gabe. Denboraldia maiatzaren 16an hasiko da. Baina, azkenean, ez du WNBAko denboraldia jokatzen "arrazoi pertsonalengatik", seguru asko COVIDen osasun-krisiagatik[15].

Frantziako brontzezko taldearen parte da Tokioko 2020ko Udako Olinpiar Jokoetan.

Klubak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urtaroak Talde taldea Munduko herrialdeak
2003-2007 Pont-l'Évêque Frantzia Frantzia
2007-2016 USO Mondeville Frantzia Frantzia
2019 Tango Bourges Basket Frantzia Frantzia
2019 New Yorkeko Liberty AEB Ameriketako Estatu Batuak
2019 Emakumezkoen Lyon ASVEL Frantzia Frantzia

Emaitzak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Klubean[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2017, 2018 eta 2019ko Frantziako Kopako irabazlea;[16][17][18]
  • Frantziako LFB 2018ko[19] txapelduna.

Selekzio nazionala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Olinpiar Jokoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2020ko Udako Olinpiar Jokoetan, Tokio 2020an (Tokio), brontzezko domina irabaziko du Frantziako taldearekin. Finalaurrekoetan Japoniaren aurrean huts egingo dute partida galduz, eta Serbia garaituko dute brontzezko dominaren lehian. AEBk (urrezkoa) eta Japonia (zilarrezkoa) lortuko dituzte. Hauek osatzen zuten Frantziako taldea: Alexia Chartereau, Helena Ciak, Alix Duchet, Marine Fauthoux, Sandrine Gruda, Marine Johannès, Sarah Michel, Nwal-Endéné Miyem, Iliana Rupert, Diandra Tchatchouang, Valériane Vukosavljević eta Gabby Williams-ek[23][24].

Udako Olinpiar Jokoetako emaitzak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udako Olinpiar Jokoak
Urtea Lekua Domina Proba
2020 Tokio
Japonia Japonia 		3. postua, brontzezko domina Saskibaloia
emakumezkoa[25].

Gazteen talde nazionala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2015
  • 2013:
    • 2. lekua, zilarrezko domina Zilarrezko domina Euro U18an[28]
    • Frantziako txapelduna, Itxaropeneko LFBn, 2013an[28]
  • 2012 :
    • Kadeteak, Frantziako Kopako irabazlea[28]
    • Kadeteak, Frantziako txapelduna[28]
  • 2011: Kadeteak, Frantziako txapelduna[28]

Aipamen pertsonalak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ L’accent est confirmé par le profil FIBA Europe ainsi que par les comptes tenus par la joueuse sur les réseaux sociaux.
  2. ↑ a b Vincent Thiollière. (10 octobre 2015). Le phénomène Marine Johannès. bebasket.fr.
  3. ↑ Grégory Maucorps. (20 novembre 2015). Basket. Marine Johannes, la Mozart du basket français. libertebonhomme.fr/.
  4. ↑ Aline Chatel, «Marine Johannes, une pépite en devenir» [Artxibatua], sportacaen.fr, 2014-02-05 (2014-01-03an begiratua)
  5. ↑ Open Jour 1: Tarbes fait le job, Arras se fait peur dans les dernières secondes et Marine Johannes fait exploser Lyon. lattesmontpellier-basket.com.
  6. ↑ Assia Hamdi. (5 juin 2017). «L’éclosion de Marine Johannès, talent du basket tricolore» Les Sportives Magazine.
  7. ↑ « Marine Johannes, elle n'a pas de limite ! ». lepaysdauge.fr 4 décembre 2015.
  8. ↑ a b Clément Guillou. (19 août 2016). JO 2016 : en un dribble, Marine Johannès, 21 ans, devient l’attraction du basket féminin français. lemonde.fr.
  9. ↑ 2 avril 2016. Transfert : révélation de la saison, Marine Johannes quitte Mondeville pour Bourges. lequipe.fr.
  10. ↑ AMEL BOUDERRA, LATOYA WILLIAMS ET ALIX DUCHET MVP DE LA SAISON. bebasket.fr 28 avril 2016.
  11. ↑ Organisation des JO 2024 : 18 sportifs français appelés à la Commission des athlètes menée par Martin Fourcade. 12 avril 2018.
  12. ↑ WNBA : Marine Johannès s'engage avec New York. .
  13. ↑ Transferts : Marine Johannès à Lyon-ASVEL pour trois saisons. .
  14. ↑ Théo Quintard. (13 juillet 2019). WNBA : MARINE JOHANNÈS DÉBUTE BIEN AVEC NEW YORK. .
  15. ↑ WNBA : Marine Johannes ne rejoindra le New York Liberty qu'en 2021. .
  16. ↑ Gaëtan Delafolie. (22 avril 2017). BOURGES RENOUE AVEC LA COUPE. bebasket.fr.
  17. ↑ Gaëtan Delafolie. (21 avril 2018). À L'EXPÉRIENCE, BOURGES S'OFFRE LA COUPE UNE 10E FOIS. bebasket.fr.
  18. ↑ Arnaud Dunikowski. (11 mai 2019). Jamais deux sans trois pour Bourges. .
  19. ↑ Gabriel Pantel-Jouve. (26 mai 2018). BOURGES RETROUVE LE TITRE DE CHAMPION DE FRANCE !. bebasket.fr.
  20. ↑ Les Bleues s'inclinent en finale. 25 juin 2017.
  21. ↑ Théo Quintard. (7 juillet 2019). LA FRANCE PREND LA MÉDAILLE D'ARGENT FACE À L'ESPAGNE À L'EUROBASKET FÉMININ. .
  22. ↑ Antoine Grotteria. (7 août 2021). LES BLEUES DÉCROCHENT LA MÉDAILLE DE BRONZE APRÈS LEUR SUCCÈS CONTRE LA SERBIE. .
  23. ↑ «Marine Johannès» olympedia.org 2021-12-15ean begiratua(Ingelesez)
  24. ↑ «Marine Johannès»[Betiko hautsitako esteka] Olympics.com 2021-12-15ean begiratua (Gaztelaniaz)
  25. ↑ "Saskibaloia, emakumezkoa, emaitzak 2020" olympedia.org (Ingelesez)
  26. ↑ Romero Leads All-Star Five. FIBA 12 juillet 2015.
  27. ↑ Émile Vaizand. (12 juillet 2015). Euro U20 (F) : Les Bleuettes (aussi) en argent. bebasket.fr.
  28. ↑ a b c d e Marine Johannes. Ligue féminine de basket.
  29. ↑ https://www.legifrance.gouv.fr/WAspad/UnTexteDeJorf?numjo=PRER2126650D

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Marine_Johannès&oldid=9271095"(e)tik eskuratuta