Parra-hosto
| Parra-hosto | |
|---|---|
leaf vegetable (en)  | |
 | |
| Materialak | Hostoa |
| Historia | |
| Honen produktua | Vitis vinifera |
Parra-hostoak munduko hainbat sukaldetan- arabiarra, armeniarra, bulgariarra, greziarra, irandarra, errumaniarra, turkiarra eta vietnamdarra barne- errezeta arrunta da. Gehienetan, mahatsondotik freskoak hartu eta arrozez, haragiz eta espeziaz bete[1] eta uretan edo lurrunetan egosten dituzte. Erabilera medikoa ere badute. Dolma, sarma edo luop bezalako errezetetan agertzen dira.[2] Mahats-orri beteak hasierako edo plater nagusi gisa erabil daitezke.
Nutrizioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Parra-hostoak A, B6, C, E eta K bitaminetan aberatsak dira. Konposaketaren %60 ura da. Flabonoideak dituzte, batez ere kertzetinazko eta kaempferol-3-glukosidozko glukosidoak, osagai aktibo gisa. Antozianinek bere kolore gorrixka eragiten dute. Gainera, proantozianidina oligomerikoak eta polifenol izenez ezagutzen diren beste konposatu fenoliko batzuk ere baditu.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ (Gaztelaniaz) Ayudantes Y Pinches de Cocina. Temario General Y Test. MAD-Eduforma, 158 or. ISBN 9788466522250..
- ↑ (Ingelesez) Davidson, Alan, ed. The Oxford Companion to Food. Oxford University Press, 879 or. ISBN 978-0-19-967733-7..
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q4820063
Multimedia: Vitis leaves / Q4820063
|
Artikulu hau gastronomiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |