Pierre Schaeffer
| Pierre Schaeffer | |
|---|---|
 |
|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Nancy, 1910eko abuztuaren 14a |
| Herrialdea |  Frantzia |
| Heriotza | Aix-en-Provence, 1995eko abuztuaren 19a (85 urte) |
| Hezkuntza | |
| Heziketa | École Polytechnique Supélec |
| Hizkuntzak | frantsesa |
| Lanbidea | |
| Lanbidea | musikagilea, irrati-esataria, Ingeniaria, musikologoa, musika-irakaslea, musikaren teorikoa, musika-kritikaria eta disko-ekoizlea |
| Enplegatzailea(k) | Conservatoire national supérieur de musique et de danse |
| Mugimendua | musika klasikoa |
| Genero artistikoa | opera |
| IMDb | nm1285601 |
Pierre Schaeffer (Nancy, Frantzia, 1910eko abuztuaren 14a - Aix-en-Provence, Frantzia, 1995eko abuztuaren 19a) frantses musikagilea eta ingeniaria izan zen.
Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Frantses irrati-telebistako soinu-teknikaria zen, eta 1948. urtean ORTF musika-ikerketarako taldea sortu zuen. Musika konkretuaren sortzailea izan zen; À la recherche d´une musique concrete (1952, Musika konkretuaren bila) liburuan azaldu zituen oinarriak.
1968. urtean Parisko Kontserbatorioko irakasle izan zen. Eragin handia izan zuen belaunaldi gazteagoko musikagileengan: P. Boulez, H. Stockhausen, L. Ferrari, I. Xenakis, besteak beste.
Lanak: 14 musika-tresnatarako suitea (1949), Gizon bakar batentzako sinfonia (1949), Orfeo 53 (1958), Soinu biziei buruzko estudioa (1958).
 |
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Pierre Schaeffer  |
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek Creative Commons Aitortu 3.0 Espainia lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
