Pierre Schaeffer
| Pierre Schaeffer | |
|---|---|
 | |
| Bizitza | |
| Izen osoa | Pierre Henri Marie Schaeffer |
| Jaiotza | Nancy, 1910eko abuztuaren 14a |
| Herrialdea |  Frantzia |
| Heriotza | Aix-en-Provence, 1995eko abuztuaren 19a (85 urte) |
| Heriotza modua | : Alzheimerra |
| Hezkuntza | |
| Heziketa | École polytechnique Supélec (en)  |
| Hizkuntzak | frantsesa |
| Ikaslea(k) | Gilles Racot (en) Bertrand Dubedout (en) Éliane Radigue |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | musikagilea, irrati-esataria, ingeniaria, musikologoa, musika-irakaslea, musikaren teorikoa, musika-kritikaria, disko-ekoizlea, filosofoa eta musikaria |
Parte-hartzailea
| |
| Enplegatzailea(k) | Parisko Kontserbatorioa |
| Mugimendua | musika klasikoa |
| Genero artistikoa | opera |
         | |
Pierre Schaeffer (Nancy, Frantzia, 1910eko abuztuaren 14a - Aix-en-Provence, Frantzia, 1995eko abuztuaren 19a) frantses musikagilea eta ingeniaria izan zen.
Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Frantses irrati-telebistako soinu-teknikaria zen, eta 1948. urtean ORTF musika-ikerketarako taldea sortu zuen. Musika konkretuaren sortzailea izan zen; À la recherche d´une musique concrete (1952, Musika konkretuaren bila) liburuan azaldu zituen oinarriak.
1968. urtean Parisko Kontserbatorioko irakasle izan zen. Eragin handia izan zuen belaunaldi gazteagoko musikagileengan: P. Boulez, H. Stockhausen, L. Ferrari, I. Xenakis, besteak beste.
Lanak: 14 musika-tresnatarako suitea (1949), Gizon bakar batentzako sinfonia (1949), Orfeo 53 (1958), Soinu biziei buruzko estudioa (1958).
 |
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Pierre Schaeffer  |
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q315744
Multimedia: Pierre Schaeffer